Morgunblaðið - 13.12.1990, Side 36

36
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. DESEMBER 1990
Rúta með 25 farþegum fauk útaf í Hvalfirði;
Enginn bíll hefði getað
staðið vindhviðuna af sér
- sagði einn farþeginn
ÁÆTLUNARBIFREIÐ frá Sérleyfisbifreiðum HP á Snæfellsnesi, á leið
frá Reykjavík til Olafsvíkur, hafnaði á hliðinni utan vegar skammt frá
Brynjudalsá í Hvalfirði um kl, 10 í gærmorgun. 25 farþegar voru I
rútunni og var einn þeirra fluttur á slysdeild Borgarspítalans skorinn
á höfði. Farþegarnir voru fluttir með lögreglubílum til Iteykjavíkur.
Að sögn lögreglunnar i Reykjavík var afar livasst á þessum slóðum
og gífurleg hálka og voru ökumenn varaðir við því að aka þessa leið.
Morgnnblaðið/Þorkell
Jón Thorarensen, Matthildur Aðalsteinsdóttir og Jens, fimm ára.
Vegurinn lokaðist skömmu síðar
þegar vöruflutningabíll með aftan-
ívagn fauk til á veginum skammt frá
slysstað. Lögreglunni var tilkynnt
um slysið kl. 10.20.
Farþegar rútunnar og bílstjóri
flutningabílsins treystu sér ekki að
fara út úr bílunum fyrr en lögregla
var kominn á staðinn auk saltflutn-
ingabíis frá Vegagerðinni. Hálku var
eytt á slysstað svo farþegum og lög-
reglu væri unnt að athafna sig.
Lögreglan varaði bílstjóra við því
að fara Hvalfjarðarleið, þar var mik-
il hálka og vindasamt í gær.
Höfðumst við í rútunni í
klukkustund
Jón Thorarensen og Matthildur
Aðalsteinsdóttir voru á leið til Ól-
afsvíkur með fimm ára son sinn,
Jens. Jón sagði að rútan hefði fokið
út af veginum og lagst hægt á hlið-
ina. „Þetta gerðist rétt eftir klukkan
tíu. Það var fljúgandi hálka á vegin-
um, en ekki hár vegkantur þar sem
rútan valt útaf. Því betur urðu engin
alvarleg slys en einn farþegi skarst
lítillega." sagði hann.
Þau sögðust hafa þurft að bíða inn
í bílnum vegna hvassviðris. „Við
þurftum að fara út um glugga til
að komast út. Það var svo hvasst
að ekki var stætt,“ sögðu þau.
Eftir um klukkustundarvist í rút-
unni færðu þau sig yfir í lög-
reglubíl. „Það fór léttur tengivagii
aftan í vörubíl á hliðina og lokaði
veginum. Fólkið var svo selflutt í
bæinn eftir því sem hægt var vegna
hvassviðris. Það komu bílar að til
aðstoðar sem gátu tekið eldra fólk
og börn í bæinn,“ sagði Jón.
-Var ykkur ekki kalt á meðan þið
þurftuð að bíða í rútunni?
„Við vorum í sæmilegu skjóli í
bílnum. Það brotnuðu nokkrar rúður
á þeirri hlið sem rútan lagðist á en
rúður sem snéru upp voru allar heil-
ar. Fólkið gat breytt yfir sig teppi
svo það var ekki svo slæmt. En þetta
var hræðileg upplifun," sögðu þau.
-En varð Jens hræddur? „Nei. Ég
var sofandi og svo valt rútan bara á
meðan ég svaf,“ sagði Jens.
Viljum ekki upplifa
svona lagað aftur
„Rútan fauk bara út af veginum
í fárviðri og hálku við Brynjudals-
ána. Rokið var þvílíkt að það var
hvergi stætt,“ sagði Þorbjörg Alex-
andersdóttir. Hún og eiginmaður
hennar, Kristinn Jón Friðjónsson,
voru á leið frá Reykjavík til Rifs á
Snæfellsnesi. Farþegar rútunnar
voru fluttir til Reykjavíkur í lög-
reglubílum.
„Okkur leið alveg þokkalega eftir
að rútan stöðvaðist utan vegar. Hún
fauk skyndilega út af veginum og
stöðvasti ofan í fjöru í stórgrýttri
urðinni.
„Við biðum inni í bílnum eftir að
hjálp bærist, en hann lá skáhallt á
hliðinni, næstum á toþpnum. Þarna
biðum við í klukkustund eftir að
aðrir bílar kæmu, það var ekkert vit
í því að fara út úr bílnum. Tveir far-
þegar höfðu skorist á höfði, þar af
einn gamall maður, og við reyndum
bara að hlynna að þeim eins og við
gátum inni i bílnum. Við vildum helst
ekki þurfa að upplifa svona lagað
aftur,“ sagði Kristinn.
Gat ekki farið betur
„Það er erfitt að lýsa þessu, það
var svo mikið rok. Þetta skeður bara
þegar vindhviða skellur á bílinn rétt
áður en hann beygir í átt að brúnni
yfir Brynjudalsá. Þar kemur hviðan
og hún var slík að ekki nokkur bíll
hefði getað staðið hana af sér,“ sagði
.Gréta Jóhannesdóttir.
„Bíllinn fór mjög hægt út af og
bókstaflega lagðist á hliðina. Þetta
gat ekki farið betur fyrst þetta þurfti
að koma fyrir,“ sagði Gréta.
Hún sagði að ekki hefði komið
mikið högg á bílinn þegar hann fór
á hliðina og mesta mildi hve hægt
þetta gerðist. „Það brotnaði engin
rúða fyrr en rútan lenti á hliðinni.
Það var svo stórgrýtt þar sem bílinn
endaði. Maður er sjálfsagt allur út í
glerbrotum en þetta fór mjög vel
fyrst þetta þurfti á annað borð á
gerast,“ sagði Gréta.
Gréta var á leið til Ólafsvíkur og
ætlaði hún að gera aðra tilraun til
að komast til Olafsvíkur seinna um
kvöldið ef veður lægði. „Þetta gerð-
ist svo hægt að ég sat bara kyrr í
sætinu. Ég sat þeim megin sem rút-
an fór á hliðina. Kona sem sat hinum
megin við mig tókst á loft og fór
yfir mig. Það var um að gera að
vera bara mjög máttlaus. Aðdrag-
andinn er ekki langur en þetta gat
gerst hvar sem var þarna því hvið-
urnar voru svo öflugar,“ sagði Gréta.
Hún kvaðst ekki viss um hvort það
hefði verið glapræði að aka þessa
leið í slíku veðri. „Það hefur sjaldan
komið nokkuð fyrir bflstjórana okk-
ar, þeir eru mjög ábyggilegir og ör-
yggir menn og ég vil gjaman ná
tali af þessum bílstjóra því ég veit
að hann varð fyrir miklu áfalli," sagði
Gréta.
Morgunblaðið/Emilía
Kristinn Jón Friðjónsson og eiginkona hans, Þor-
björg Alexandersdóttir við komuna til Reykjavík-
ur.
Morgunblaðið/Emílía
Gréta Jóhannesdóttir þakkar lögregluþjóni veitta
aðstoð við komuna til Reykjavíkur.
Frá upptökunni í klausturkapellunni. Böðvar Guðmundsson og Þórunn Björnsdóttir í almenna hluta
kapellunnar en nunnurnar bakvið grindur í sínum hluta hennar.
Jólasöngvar:
Karmelnunnur biðja
með íslendingiim
KARMELNUNNUR hafa sungið jólasöngva íslenska, pólska og frá
fleiri löndum inn á hijómsnældu. Var upptakan gerð í klaustri þeirra
í Hafnarfirði í september síðastliðnum á meðan systurnar voru 27 en
nú hefur tæpur helmingur þeirra flust til Trosmö í Noregi og stofnað
nýtt klaustur þar. Er þetta önnur snældan sem nunnurnar senda frá
sér. „Þær syngja sig inn í sál manns,“ sagði Gunnar Eyjólfsson leik-
ari, þegar snældan var kynnt í klaustrinu.
í hópi Karmelnunna í Hafnarfírði
voru tvær einsöngkonur þar til syst-
urnar skiptu liði og tólf þeirra héldu
til Tromsö til að stofna þar nýtt
klaustur nú í haust. Fóru þær báð-
ar, systir Miriam, lærð óperusöng-
kona frá Póllandi, og systir Rósa,
héðan og voru jólasöngvamir teknir
upp í klaustrinu rétt áður en hópur-
inn hélt til Noregs. Sjálfboðaliðar
aðstoðuðu nunnurnar við upptökuna,
þau Böðvar Guðmundsson í Hljóð og
mynd, sem sá um tæknilegu hliðina,
og Þórunn Björnsdóttir, stjómandi
skólakórs Kársness, sem hafði um-
sjón verksins með höndum.
Þau sögðu, að það hefði verið
mikil og ánægjuleg reynsla að vinna
með nunnunum bæði að þessu sinni
og í fyrra. Böðvar flutti tæki sín í
klaustrið og hafði ásamt Þórunni
aðsetur í almennum hluta kapellu
þess en nunnurnar sungu á bakvið
grindur í sínum hluta hennar. Upp-
takan hófst klukkan 10 að laugar-
dagsmorgni og var unnið sleitulaust
fram til klukkan tvö um nóttina,
þegar verkinu var lokið. Sagði Böð-
var að sér virtist sem nunnurnar
hefðu stundað bænir meðan hann og
Þórunn skruppu frá til að matast.
Þórunn sagði, að alls ekki væri unnt
að fínna nein þreytumerki í söngnum
og hefðu nunnurnar fremur færst í
aukana eftir því sem leið á upptök-
una.
Upphafsmaður að því að nunnurn-
ar sungu inn á snældu í fyrra og nú
var Gunnar Eyjólfson leikari en þeir
Böðvar Guðmundsson og hann unnu
í sama húsi og kviknaði hugmyndin
í kaffíspjalli þeirra. Snældan sem
kom út í fyrra var 60 mínútna löng
Systir Miriam, lærð óperusöngkona frá Póllandi, hlustar á upptök-
una. Hún er nú flutt til Trosmö í nýja klaustrið þar.
Hlustað á jólasöngvana í nýju tæki frá Hyómbæ. Gunnar Eyjólfsson
leikari, Þórunn Björnsdóttir, kórsljóri með son sinn Martein, Kar-
melnunnurnar, Þórarinn Friðjónsson frá Hljómbæ, Böðvar Guð-
mundsson upptökumaður.
og seldist hún upp en nú hafa nokk-
ur hrunduð spólur verið settar aftur
á markað. Nýja snældan er 80
mínútna löng. Fást báðar snældurnar
í klaustrinu í Hafnarfirði og í Bók-
sölu kaþólskra í Landakoti. Sagði
Gunnar, að draumurinn væri að velja
lög af báðum snældunum og gefa
út á geisladiski.
í tilefni af útgáfu jólasöngvanna
gaf Hljómbær Karmelnunnunum
tæki til að þær gætu sjálfar hlustað
á snældurnar sínar og afhenti Þórar-
inn Friðjónsson þeim það í gær.
Á kynningarblaði sem fylgir jóla-
söngvunum, sem eru 30 á snæld-
unni, segir: „Allir sem horfa um
stund með Maríu og Jóef á Guð í
mynd barnsins í jötunni, finna kær-
leika og frið í hjarta sér. Jólasöngvar
eru sungnar íhugunarbænir og með
þeim bænum sökkvum við okkur í
djúpan kærleika Guðs. Við bjóðum
ykkur að íhuga með okkur sannleik-
ann um Guð og kærleika hans í garð
allra rnanna."