Morgunblaðið - 04.06.1991, Blaðsíða 52

MOIiGL’NBLAÐÍÐ'ÞRIÐJUÖA!GUR'4'..I0Nííé9,í
52
Minning:
Guðlaug U. Þorláks-
dóttirfrá Veiðileysu
Fædd 11. desember 1919
Dáin 29. maí 1991
Nú er hún Laua mín farin til
Guðs, farin og kemur aldrei aftur.
Þetta eru sár sannindi. En þó að
hún hafi yfirgefið hið jarðneska líf
þá mun hún halda áfram að lifa.
Laua mun lifa í huga mínum og
hjarta svo lengi sem ég lifi. Ég mun
ætíð minnast hennar með hlýju, því
að Laua var einstaklega góð kona,
reyndist mér sem besta amma.
Það skarð sem hún Laua mín
skilur eftir sig verður aldrei fyllt.
Laua var svo góð, hún hafði mikla
manngæsku til að bera, stundum
of mikla. Hún hugsaði ætíð um
þarfir annarra áður en hún hugsaði
um sínar eigin. Laua vildi að öllum
liði sem best í kringum hana og
vann hún ötulega að því. Ég veit
að margir eiga henni þakkir að
gjalda, en Laua var ekki að leita
að þakklæti hjá fólki, annarra án-
ægja var hennar.
Eg veit að elsku Lauu líður vel
núna, laus við þær þjáningar er sem
hijáðu hana síðustu mánuði ævinn-
ar. Það er huggun. En þrátt fyrir
það mun ég sakna hennar sárt.
Alda
Mæt kona er fallin frá eftir erf-
iða og þjáningarfulla legu. Mikill
er missir okkar sem eftir sitjum.
Guðlaug Una Þorláksdóttir fædd-
ist í Veiðileysu á Ströndum 11.
desember 1919. Hún var dóttir
hjónanna Þorláks Guðbrandssonar
og Olafar Sveinsdóttur, sem bæði
eru látin, en þau eignuðust níu börn
og var Laua, eins og hún var ávallt
kölluð, næst elst, en elstur er Ann-
es, þá Guðbrandur, Marteinn, sem
er látinn, Borghildur, Þórir, Þórdís,
Kristján og Bjarni.
Laua ólst upp í Veiðileysu en
þegar móðir hennar lést árið 1952
tók hún við húsmóðurhlutverkinu
og hélt heimili fyrir föður sinn og
þau systkini sem ekki voru farin
að heiman. Upp úr 1960 fluttu þau
til Djúpuvíkur og bjuggu þar til
ársins 1966, en þá fluttust þau
suður til Hafnarfjarðar þar sem var
heimili þeirra síðan og hélt Laua
heimili fyrir föður sinn fram á hans
dánardægur, en það var árið 1977.
Hún fór fljótlega að vinna í ÍSAL
eftir að hún fluttist suður og starf-
aði þar til ársins 1989, er heilsan
fór að gefa sig. Atorkusemin var
henni í blóð borin, því sjaldan eða
aldrei kom hún í heimsókn nema
með pijónana sína með sér.
Laua giftist aidrei og eignaðist
engin börn, en systkinabörnin henn-
ar fengu stóran skerf af þeirri ástúð
og umhyggju sem hún átti og hún
bar jafnan þeirra hag fyrir bijósti
eins og um eigin börn væri að ræða.
Ekki hugsaði hún minna um barna-
börn systkina sinna, sem hún gaf
jólagjafir ár hvert og gleymdi eng-
um, þó að hópurinn væri orðin æði
stór. En svona var Laua, hugsaði
um alla aðra, meira en sjálfa sig
og ekkert var of gott fyrir hennar
fólk.
Laua var snyrtimanneskja hin
mesta, heimilið hennar bar þess
merki og ekki síður garðurinn hjá
henni, hún undi sér löngum þar við
að nostra við tré og blóm. Ekki var
áhuginn minni hjá henni við að
prýða og laga húsið í Veiðileysu,
en það hefur verið notað sem sum-
arhús, og eigum við margar góðar
minningar þaðan með henni.
Laua var okkur meira en venju-
lega frænka, synir okkar litu á
hana sem ömmu, hún var okkur
mjög kær. Sannkristin og trúuð
manneskja fór þar, er hlustaði á
guðsorð og fór eft.ir því.
Við kveðjum okkar ástkæru Lauu,
hafi hún þakkir fyrir samveruna
hér á jörð.
Ari, Inga, synir og tengdadóttir
Dáin, horfin, harmafregn. Andlát
Guðlaugar kom ekki á óvart, það
átti fremur stuttan, en erfiðan að-
draganda og sjálf vissi hún að
hverju stefndi og tók því með æðru-
leysi, enda trúuð og treysti guði
sínum, og bað hann í bænum sínum
að taka sig til sín og leysa sig þraut-
um frá. En við sem eftir lifum sitj-
um hnípin með söknuð og trega;
og minningarnar hrannast upp.
Guðlaug var einstök kona í mín-
um augum, sem lét velferð annarra
sitja í fyrirrúmi, fórnaði lífi sínu
fyrir foreldra sína og systkini, og
annaðist að nokkru leyti uppeldi
yngsta bróður síns, Bjarna, sem
kvæntur er undirritaðri, og leit ég
á hana fremur sem tengdamóður
en mágkonu.
Guðlaug fæddist á Veiðileysu í
Árneshreppi á Ströndum. Foreldrar
hennar voru Ólöf Sveinsdóttir frá
Kirkjubóli í Staðardal og Þorlákur
Guðbrandsson frá Veiðileysu. Hún
var næstelst af níu systkinum, stóra
systir sem fann til ábyrgðar gagn-
vart þeim yngri, var hægri hönd
móður sinnar og aðstoðaði eftir því
sem henni óx fiskur um hrygg, kom
það sér vel því heimilið var mann-
margt og mikill gestagangur. Eftir
að móðir hennar átti yngsta barnið
fór heilsu hennar hrakandi og dó
hún sftir langvarandi veikindi 1952.
Hvíldu þá húsmóðurstörfin í hönd-
um Guðlaugar sem ætíð var hin
trausta stoð heimilisins.
Systkinin tíndust að heiman og
stofnuðu heimili og er þeirra börn
stálpuðust komu þau í sveitina til
afa og Guðlaugar, sem og börn
vandalausra og var algengt að um
og yfir 20 manns væru í heimili
yfir sumartímann, svo oft hefur
verið langur vinnudagurinn.
Guðlaug var mikil handavinnu-
kona, pijónaði mikið bæði í vél og
í höndum, margar eru lopapeysurn-
ar frá henni, hún saumaði kjóla og
jakkaföt og margt fleira. Útsaumi
hafði hún gaman af, og ber heimili
hennar þess glöggt merki. Tímarnir
breytast og 1966 hætta þau búskap
og flytjast til Hafnaljarðar. Guð-
laug kaupir íbúð í Köldukinn 30 og
hafði föður sinn í heimili og annað-
ist hann þar til hann lést 1977, 84
ára. Einnig bjó Bjarni bróðir hennar
hjá henni í nokkur ár, og synir
hans, Ólafur og Ingi, dáðu hana
mjög og litu á hana sem ömmu.
Það væri svo margt sem ég gæti
sagt af okkar samskiptum, hún var
traust vinkona mín, það var alitaf
eins og sólargeisli kæmi inn til mín
þegar hún kom. Ég á svo margar
Ijúfar minningar um Guðlaugu sem
ekkert skyggir á, sem ég geymi.
Ég trúi að látinn lifi, það er huggun
harmi gegn.
Þökk fyrir allt og allt.
Hulda
I dag verður til moldar borin
heiðurskonan Guðlaug Una Þor-
láksdóttir frá Veiðileysu á Strönd-
um. Það er hún Lauja okkar eða
Una eins og margir vina hennar
kölluðu hana. Hún lést í Borgarspít-
alanum aðfaranótt 29. maí eftir
vetrarlangt veikindastríð.
Lauja fæddist 11. desember 1919
í Veiðileysu, dóttir Þorláks Guð-
brandssonar bónda þar og konu
hans, Ólafar Sveinsdóttur. Hún var
næsteist tíu systkina sem öll ólust
upp þar, og er það næsta víst að
oft hefur verið þröngt í búi og mik-
ið að gera á svo stóru heimili. Ekki
hafði fólkið þá svo mikið milli hand-
anna á tímum kreppu og heims-
styijaldar. Framan af hefur það
ekki síst bitnað á elstu systkinun-
um, sem stóðu fyrir sínu.
Éftir fráfall móður sinnar 1952
stýrði Lauja búi í Veiðileysu fyrir
föður sinn og systkini og fórst það
vel úr hendi eins og allt sem hún
gerði.
Mér er ofarlega í huga hvað hún
sýndi okkur sumarbörnunum sínum
mikla umhyggju og hlýju, þó að
óskyld værum. Og mér er til efs
að mörg börn úr bæjum hafi hlotið
betra sumardvalarheimili en við
fengum hjá Lauju og afa. En þann-
ig var Lauja, hún vildi allt fyrir öll
börn gera hvort sem þau væru skyld
eða óskyld.
En allt hennar líf var vinna og
aftur vinna þar til loks fyrir tveim-
ur árum að hún settist í helgan
stein, búin að skila sínu og vel það,
búin að koma sér upp góðu heim-
ili, litlu og hlýju, og hafði loks tíma
til að rækta vináttu sína með vinum
og ættingjum. En þá kom kallið
stóra.
Núna er eins og maður muni allt
í einu eftir því hve margar stundir
átti eftir að þakka, hve margt átti
eftir að segja og gera, hve margar
ánægjustundirnar voru og hve þær
hefðu getað orðið miklu fleiri. En
nú er lífi Lauju lokið hér á jörðu
og ég er viss um að hún er nú á
þeim sælustað sem hún trúði svo
innilega að væri til.
Við vottum öllum systkinum
hennar, ættingjum og öllum þeim
öðrum sem Lauju syrgja okkar
dýpstu samúð.
Blessuð sé minning hennar.
Magga, Þórir og fjölskylda
Nú er Lauja okkar dáin. Alltaf
kemur dauðinn okkur jafn mikið á
óvart þó að flestir vissu að hveiju
stefndi. Lauja var okkur öllum mjög
góð og margar góðar minnningar
eiga barnabörn systkina hennar í
Veiðileysu á sumrin. Lauja kvartaði
aldrei hversu sárþáð sem hún var
og bar hún veikindi sín með hetju-
skap. Aldrei liðu þau jól að börnin
í fjölskyldunni fengju ekki jólagjafír
fra Lauju sem hún hafði pijónað.
Lauja var mjög trúuð og hjálpaði
það henni mikið í veikindum henn-
ar. Fjölskyldan, Álfaskeiði 30, á
margar góða minningar um góða
systur mágkonu og frænku. Sér-
stakar þakkir færum við Huldu sem
reyndist Lauju svo vel í veikindum
hennar. Við kveðjum Lauju með
söknuði og minnumst hennar með
þessum ljóðlínum.
Far þú friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyriri allt og allt.
(V.Briem)
Fjölskyldurnar Álfa-
bergi 14 og Álfaskeiði 30
Leiðrétting
í minningargrein í sunnudags-
blaði eftir Ásgeir Sigurðsson um
Jóel B. Jacobson féll niður lína í
málsgrein sem við það brenglaðist.
Þannig átti hún að vera: „Húmor-
isti var hann mikill og naut sín vel
í fjölmenni. Sérstakt dálæti hafði
Jóel á ljóðalestri og voru Hávamál
honum hugleikin.“ Beðist er velvirð-
ingar á mistökunum um leið og leið-
rétt eru.
SIEMENS
W
Uppbvottavélar í miklu úrvaií!
SIEMENS uppþvottavélar eru velvirkar,
hljóölátar og sparneytnar.
Breidd: 45 og 60 sm.
Verð frá 59.600,- kr.
SMÍTU&NORLAND
NÓATÚNI4 - SÍMI28300

KALT VAX
NÚTÍMA HÁREYÐING
Kalt vax fjarlægir óæskileg líkamshár.
Eitt handtak og öll hárin hverfa.
Allt sem til þarf er tilbúið á einum renningi.
Ekkert sull, engin fyrirhöfn, aðeins eitt handtak.
Tværstæðrðir:
1) Fyrir fótleggi og bikinilínu.
2) Fyrirandlit.

Utsölustaðir: Stella, Bankastræti, Topptískan, Aðalstræti, Hygea, Austur-
stræti og Kringlunni, Ingólfsapótek, Kringlunni, Libia, Laugavegi, Brá,
Laugavegi, Breiðholtsapótek, Mjódd, Kaupfélag Skagfriðinga, Kaupfélag
Eyfirðinga, Hilma, Husavík, Rangárapótek, Hellu, Vestmannaeyjaapótek,
Stykkishólmsapótek.
v.
Barmvemdursjóður
Knud Knudsen sjóðurinn auglýsir hér með eftir um-
sóknum um styrk úr sjóðnum, þ.á m. til kynningar-
útgáfu, gerð á myndefni eða annað, sem hefur vernd
barna og ungmenna að markmiði.
Umsóknir, ásamt verklýsingu, sendist á skrifstofu
Barnaverndarráðs, Laugavegi 36, 101 Reykjavík, fyr-
ir 1. september 1991.