Morgunblaðið - 21.12.1991, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. DESEMBÉR 1991

W'r’Í+'
/’HKÖartýo
■JARNARNESftW
SuAurnm''’*'*'*,
*v
Boa*r«i«í>d< \*i*&&*
reykjavík
KORPAi
Ú'farsW?
GEITHÁLS/'"
TvStjn*-
HAFNARFJÖRÐUR
. • <_■ i'-. «.
; „ -■
i .yiwömðtvi ,
HAMRANES^55
Húsf eN^BURFELLSLINA 3B
v" YFIRLITSMYND
~Atrfiftfí ningu f f
Kortið sýnir háspennulínurnar og hvernig þær koma inn á höfuðborgarsvæðið. Nýja Iínan er merkt
„Búrfellslína 3B“.
390 milljóna króna há-
spennulína tekin í notkun
LANDSVIRKJUN tók á fimmtudag í notkun nýja háspennulínu, sem
eykur mjög öryggi við afhendingu raforku til allra rafmagnsnotenda
á suðurhluta Faxaflóasvæðisins. Aætlaður kostnaður við gerð línunnar
er um 390 milljónir króna, en endanlegar kostnaðartölur liggja enn
ekki fyrir, en talið er að þær séu allnokkru lægri en áætlaður kostnað-
ur. Línan liggur frá Hamranesstöð sunnan Hafnarfjarðar, austur fyr-
ir Helgafell og er tengd Búrfellslínu 2 á Sandskeiði.
í frétt frá Landsvirkjun segir, að þessum tíma frá virkjunarsvæðinu
þegar ákveðið hafi verið að reisa
nýja aðveitustöð við Hamranes sunn-
an Hafnarfjarðar, en hún var tekin
í notkun í október 1989, hafi jafn-
framt verið talið nauðsynlegt að
næsta háspennulína frá Þjórsár-
Tungnaársvæðinu yrði lögð þangað
án viðkomu á Geithálsi. Aukin
áherzla var lögð á þetta mál þegar
selta í tengivirkinu á Geithálsi olli
umtalsverðu rafmagnsleysi 12. febr-
úar 1989.
Ekki var talin þörf á nýrri línu á
fyrir austan til Reykjavíkur, og því
valin sú leið að reisa 220 kV há-
spennulínu frá Hamranesi í áður-
nefnda Búfellslínu 2, en sú lína ligg-
ur sem kunnugt er um Land, Holt
og Ölfus yfir Hellisheiði að Geit-
hálsi. í nýju línunni eru 64 turn-
stæði og er heildarlengd hennar
24,4 kílómetrar.
Verktaki við gerð línunnar var
JVJ hf., Hafnarfírði. Á þessu ári var
lokið vegarslóða og unnið að for-
steypu undirstaða, en það verk vann
Loftorka hf., Borgarnesi. Stálsmíði
vegna undirstaða vann Málmur hf.,
Húsavík, og jarðvinna var í umsjá
Ræktunarsambands Flóa og Skeiða
á Selfossi. Stálmöstrin framleiddi
Icomsa á Ítalíu, leiðari er frá Hydro
GA Feral í Svíþjóð, einangraraskálar
frá Sicamex í Frakklandi, jarðvír og
stagvír frá Transelectro í Ungveija-
landi og tengibúnaður frá Sicamex
í Frakklandi og Brödrene Berntsen
í Noregi. Línumenn Landsvirkjunar
sáu um samsetningu mastra og að
reisa þau og strengja leiðara og
jarðvír. Hönnun línunnar önnuðust
verkfræðistofurnar Hönnun hf. og
Línuhönnun hf. undir umsjón verk-
fræðideildar Landsvirkjunar en eftir-
lit var í höndum sömu verkfræði-
stofa undir stjóm byggingadeildar
Landsvirkjunar.
Stjórn veitustofnana:
Heimiluð verði hluta-
fjáraukning í Islenska
vatnsfélaginu hf.
STJÓRN veitustofnana hefur
samþykkt að leita eftir samþykki
borgarráðs um heimild til 4ra
milljón króna hlutafjáraukningu
í íslenska vatnsfélaginu hf. Er það
í samræmi við 20% hlut Vatns-
veitunnar í fyrirtækinu.
í samþykkt stjórnar veitustofnana
kemur fram að stjórnin líti á þátt-
töku Vatnsveitu Reykjavíkur í félag-
inu sem frumkvöðlastarf. Stefnt sé
að sölu á hlut hennar í fyrirtækinu
þegar uppbyggingu félagsins er lok-
ið og reksturinn kominn á framtíðar-
grunn. „Stjórn veitustofnana lýsir
yfír, að það er hennar skoðun, að
vatnsöflun á vegum Vatnsveitu
Reykjavíkur á vatni til útflutnings
standi öllum til boða.“
Sigrún Magnúsdóttir, lagði fram
bókun í stjóminni þar sem segir
meðal annars að, „Fyrir ári síðan
var ákveðið að stofna fyrirtækið ís-
lenska vatnsfélagið hf. Þar eigum
við 20% hlut á móti 80% eignarhlut
Vífilfells hf. og Hagkaupa. Eg sam-
þykkti þá stofnun fyrirtækisins, þó
að ég gagnrýndi hvernig stofnun
þess bar að. Samkvæmt fundargerð-
um V.R. voru það forsvarsmenn
Sólar hf., sem fyrst óskuðu eftir
vatni til útflutnigns árið 1987.
Kostnaður Vatnsveitu Reykjavík-
ur vegna undirbúnings vatnsútflutn-
ings var á árinu 1990 kr.
23.211.000, þar af fóru 16.752.000
í vatnsöflun eða borholuna í Gren-
krika. Eg tel augljóst að vatnið úr
borholunni í Grenkrika standi öðmm
til boða er hyggja á útflutning vatns.
Sveitarfélög og stofnanir þeirra geta
tímabundið átt hlut í fyrirtækjum,
sem stuðla að nýsköpun í atvinnulíf-
inu en varast ber að festa fé í sam-
kegpnisfyrirtækjum.
Eg mun samþykkja þessa aukafj-
árveitingu upp á 4 milljónir í hlutafé
en treysti síðan þeim öflugu fyrir-
tækjum, sem eiga íslenska vatns-
félagið, að sjá um markaðsmál er-
lendis, það er ekki í okkar verka-
hring.“
Kennarasam-
band Islands:
Viðræðum
um kjara-
samninga
slitið
SLITNAÐ hefur upp úr við-
ræðum samninganefndar
ríkisins og kjararáðs Kenna-
rasambandsins um nýjan kja-
rasamning. I yfirlýsingu frá
Kennarassambandinu segir,
að samninganefnd ríkisins
hafi á samningafundi á mið-
vikudag talið ógerlegt að
setja fram útfærðar hug-
myndir um inntak kjara-
samnings eins og óskað hafði
verið eftir og því líti kjararáð
Kennarasambandsins svo á
að slitnað hafi upp úr viðræð-
um.
Telur kjararáð Kennarasam-
bandsins sér ekki fært að hefja
þær aftur fyrr en skrifleg út-
færsla samninganefndar ríkis-
ins liggi fyrir. Ákveðinn hefur
verið fundur í fulltrúaráði
Kennarasambandsins 11. jan-
úar þar sem afstaða verður tek-
in til þess hver viðbrögð félags-
ins verða.
Eins og kvikmynd
sem ég sé fyrir mér
— segir Leó E. Löve spennusagnahöfundur
„ÉG BYGGI sögur rnínar upp eins og um kvikmyndir væri að
ræða, og sé þær líka fyrir mér þannig,“ segir Leó E. Löve lögfræð-
ingur, sem sendi fyrir skemmstu frá sér sína þriðju skáldsögu,
spennusögu sem nefnist Ofurefli. Og hann segir að önnur aðalá-
stæðan fyrir því að hann fór að skrifa sé sú að honum hafi fund-
ist að íslendingar ættu að geta gengið að íslenskum spennusög-
um, rétt eins og ekki síður en að öllum þeim þýddu spennusögum
erlendum sem hér eru á markaði.
Leó segir að ekki megi rekja
söguþráð nýju bókarinnar of ítar-
lega, hún sé þannig byggð að hún
byggi upp spennu og ekki megi
skemma hana fyrir væntanlegum
lesendum. „En þráðurinn er eitt-
hvað á það leið að aðalpersónan,
íslenski rithöfundurinn Davíð Ei-
ríksson, flækist í net glæpahrings
og neyðist til nokkurrar samvinnu
við glæpamennina því þeir ráðast
að hans helgustu tilfinningum.
Rithöfundurinn hyggst samt
reyna að spoma gegn því valdi
sem glæpahringurinn virðist hafa
yfir honum, hann hefur eina vís-
bendingu og hún leiðir hann fyrst
til Bretlands og síðan til Norður-
írlands. Þar þvælist hann inn í
aðgerðir stríðandi fylkinga, kynn-
ist af eigin raun þeim hörmungum
og fær upplýsingar um það allt
frá fyrstu hendi.“ Leó bætir því
við að hann hafi farið út og kynnt
sér aðstæður og staðhætti eins
vel og mögulegt var, og vonast
hann til að bókin gefi innsýn í
þennan heim, um leið og hún sé
spennandi.
Ofurefli er þriðja spennusaga
Leós og hann segir tvennt hafa
valdið því að hann fór að skrifa
bækur. „Annars vegar sú eigin-
girni að ég hugsaði með mér að
það gæti enginn annar c-n ég sjálf-
ur komið hugsunum mínum á
blað, og mér fundust þær hugsan-
ir sem voru að bijótast um í kollin-
um vera þess virði að ég spreytti
mig. Hins vegar það að ég á mjög
bágt með að sætta mig við það
að reyfarar, og alveg burtséð frá
því hvaða gæðaflokki þeir til-
heyra, séu þýddir á íslensku og
boðnir íslenskum lesendum. Ég
taldi að íslendingar - og í þessu
tilfelli ég - gætu gert jafn vel og
margt af því sem þýtt er af erlend-
um tungum. Og í tengslum við
þetta ímyndaði ég mér að Islend-
ingar vildu frekar fá venjulegan
reyfara frá íslendingi heldur en
sams konar reyfara frá útlend-
ingi.“
Leó samþykkir það að ekki sé
hefð fyrir því að íslendingar skrifi
alþjóðlegar spennusögur, en hann
segist byggja þetta upp í huga
sínum eins og um kvikmynd væri
að ræða. „Og lesendur bókanna
hafa haft á orði að þær minni í
mörgu á kvikmyndir. Ég hef gert
það af ásettu ráði að lesa ekki
Morgunblaðið/Einar Falur
Leó E. Löve, lögfræðingur og
spennusagnahöfundur.
spennubækur í nokkur ár, því ég
vil ekki standa sjálfan mig að því
að fá hugmynd, og nota, sém ég
gæti síðan með einhverjum hætti
ásakað mig um að stela frá öðrum
- ég vil frekar gera það óvart.
Fyrirmyndin er líka eins og
kvikmynd sem ég sé fyrir mér,
og áður en ég sest niður til að
skrifa er ég búinn að sjá heildar-
sviðið fyrir mér. Þá byrja ég á
kafla eitt og held síðan áfram,
skrifa söguna með staðhátta- og
persónulýsingum, og samtölum
eins og vera ber, beint inn á tölv-
una. Tölvan er ákaflega gott og
skemmtilegt tæki, það er gott að
leiðrétta textann og svo er hægt
að ganga algjörlega frá honum
fyrir prentun. Það er bráð-
skemmtilegt að skrifa á tölvu, ef
maður ber það saman við það
hvernig er að skrifa á ritvél. Þó
læt ég rithöfundinn í sögunni nota
ritvél, en það er bara til að hann
fái útrás fyrir skapsmunina,“ seg-
ir Leó og brosir.
Leó er lögfræðingur að mennt
og starfrækir fyrirtæki, en fínnur
sér samt tíma til að skrifa. „Eftir
lögfræðiprófið vann ég við dóm-
stóla í níu ár, þá sá maður ýmis-
legt forvitnilegt og skyggndist
einstöku sinnum inn í hugar-
fylgsni manna sem lent höfðu
öfugu megin við strikið sem rétt-
vísin dregur. Stundum gat maður
ekki gert að því að brosa að ýms-
um hlutum sem þeir klúðruðu en
hefðu getað komist upp með, haf-
andi þetta hugarfar,“ segir Leó
og brosir. „Síðan fór ég að reka
fyrirtæki og þar hefur losnað um
mig upp á síðkastið- og hef þess
vegna haft betri tíma til að velta
skrifunum fyrir mér. Og þegar
maður er búinn að hugsa upp
söguþráð þá eru sjálf skrifin ekki
svo ýkja tímafrek, en plottið er
alltaf að malla í huganum."
-efi
Höfðar til
.fólksí öllum
starfsgreinum!