Morgunblaðið - 17.10.1995, Blaðsíða 38

MORGUNBLAÐIÐ
38 ÞRIÐJUDAGUR 17. OKTÓBER 1995
-T.....-.... ..........
MINNINGAR
Faðir minn, afi og bróðir,
HILMAR SIGURJÓN PETERSEN,
er látinn.
Jón Grétar Laufdal, fris Laufdal,
Guðriður Helgadóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓNG. K.JÓNSSON,
Fífuseli 8,
lést á heimili sínu laugardaginn 14. október.
Halldóra Guðmundsdóttir,
Atli Gunnar Jónsson,
Anna María Jónsdóttir, Guðlaugur Sigurðsson,
Kristjón Jónsson, Anna María Gunnarsdóttir,
Valgeir Örn Kristjónsson,
Halldóra Lind Guðlaugsdóttir,
Guðrún Helga Guðlaugsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÁRNI VALMUNDSSON
fyrrv. umdæmisstjóri,
Espilundi 5,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju miðvikudaginn 18. október
kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Anna Pétursdóttir,
Árni Árnason, . Margrét Þorvarðardóttir,
Valmundur P. Árnason, Ingibjörg Ringsted
og afabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, sonur og bróðir,
FINNBOGI JÓN RÖGNVALDSSON
húsasmíðameistari,
Hlíðarbyggð 19,
Garðabæ,
lést 14. október sl.
Hann verður jarðsunginn frá Vídalíns-
kirkju laugardaginn 21. október
kl. 13.00.
Kolbrún Sigfúsdóttir,
Elfa Dögg Finnbogadóttir,
Linda Bára Finnbogadóttir,
Hulda Guðný Finnbogadóttir, Helgi Hólmar Ófeigsson,
Rögnvaldur Finnbogason, Hulda Ingvarsdóttir,
Ingvar Rögnvaldsson,
Guðný Dóra Rögnvaldsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför föður okk-
ar, tengdaföður, afa, langafa og langa-
langafa,
GI'SLA V. GUÐLAUGSSONAR
fyrrv. yfirverkstjóra
ívélsm. Héðni,
Laugarnesvegi 57.
Snorri Gíslason,
Guðlaugur Gíslason,
Anna Lárusdóttir,
Þorieifur Gfslason,
Una Gísladóttir,
Sjöfn Sigurgeirsdóttir,
Eyjólfur Magnússon,
Þorbjörg Finnsdóttir,
Eyjólfur Reynisson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför
BENEDIKTS HARALDSSONAR
bónda,
Vestri-Reyni,
Innri-Akraneshreppi.
Ágústa Þorsteinsdóttir,
Elfsabet Unnur Benediktsdóttir, Benóný Halldórsson,
Frfða Benediktsdóttir, Eymar Einarsson,
Valný Benediktsdóttir, Ingibergur Jónsson,
Haraldur Benediktsson, Lilja Guðrún Eyþórsdóttir,
Steinunn Fjóla Benediktsdóttir, Jón Eirfkur Einarsson,
Þórunn Valdfs Eggertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+ Anna Guðrún
Frímannsdóttir
var fædd á Hamri á
Þelamörk i Hörg-
árdal 20. apríl 1912.
Hún lést í Reykjavik
9. október 1995.
Foreldrar hennar
voru Frímann Guð-
mundsson, bóndi á
Efstalandi í Öxna-
dal, f. 12. október
1878, d. 20. mars
1926. Móðir hennar
var Margrét Egedia
Jónsdóttir, f. 1.
september 1876, d.
2. maí 1956. Anna var næst-
yngst fjögurra barna þeirra
hjóna. Elst var Sigurbjörg, f.
1906, d. 1991, Guðmundur, f.
1910, d. 1986, Anna, og Ásta
f. 1921.
Anna stundaði nám í Kvenna-
skólanum á Blönduósi veturinn
1932-1933. Hún vann ýmis
störf, í vist og kaupavinnu, auk
þess sem hún starfaði sem
saumakona í fjölmörg ár. Anna
giftist Sigfúsi Sigmundssyni,
kennara, frá Gunnhildargerði,
13. janúar 1938. Sigfús var
LÁTIN er Anna Guðrún Frímanns-
dóttir eftir nokkuð langt sjúkdóms-
stríð. Hin jarðnesku starfstæki henn-
ar voru orðin illa starfhæf og þó að
nánustu ættingjar og vinir séu harmi
slegnir þá held ég að við getum álykt-
að líkt og Einar Benediktsson gerði
í eftirfarandi versi:
Og því er oss erfitt að dæma þann dóm,
að dauðinn sé hryggðarefni,
þó ljósin slokkni og blikni blóm.
Er ei bjartara land fyrir stefni?
Þegar ég við andlát Önnu lít tii
baka, þá er samleið okkar orðin
nokkuð löng eða nálægt 46 árum.
Hugurinn nemur þá staðar við horfn-
ar stundir mér dýrmætar og ógleym-
anlegar. Vorið 1948 kom ég ásamt
Margréti heitinni systur minni í
fyrsta sinni til Reykjavíkur í atvinnu-
leit. Sigfús, föðurbróðir okkar, tók á
móti okkur og fyrstu dagana í höfuð-
borginni dvöldum við á heimili þeirra
Önnu í góðu yfirlæti þó svo að húsa-
kynnin væru varla nema fyrir fjöl-
skylduna. Tveir elstu synir þeirra,
Baldur og Sigmundur, voru þá á
barnsaldri en yngsta soninn, Rúnar,
bar Anna þá undir belti. Allt frá
þessari fyrstu dvöl okkar systra á
heimili Önnu og Sigfúsar áttum við
athvarf ef með þurfti og nutum fyrir-
greiðslu og gestrisni þeirra hjóna.
Ég minnist allra jólanna sem ég
dvaldi með fjölskyldunni, allt til þess
tíma að ég stofnaði eigið heimili.
Jólahaldið á aðfangadagskvöld er
mér sérstaklega minnisstætt sökum
þeirrar reglufestu sem einkenndi það
og myndarskapar húsfreyjunnar í
matargerð og öllu húshaldi. Yfir jóla-
hátíðinni í Blönduhlíðinni hvíldi frið-
ur og kyrrð þó að þrír drengir á ólík-
um aldri væru í ijölskyldunni. Á jóla-
dag var okkur systrum einnig boðið
í hádegismat ásamt heimilisvini
þeirra hjóna, Einari Loftssyni, mikl-
um guðspekingi og hugsuði. Það var
ákaflega fróðlegt og uppbyggjandi
að hlusta á samræður Einars og hjón-
anna.
Ég minnist stóru fjöiskylduboð-
anna þegar fagnað var merkisat-
burðum í fjölskyldunni. Má þar nefna
fermingarveislur, stúdentaveisiur,
fæddur 11. apríl
1905 og lést 15. jan-
úar 1990. Þau eign-
uðust þrjá syni: 1)
Baldur Frímann, f.
4. maí 1939, læknir
í Reykjavík. Kona
hans er Halldóra
Þorbjörg Halldórs-
dóttir. Börn þeirra
eru Örn, f. 1967,
Sigfús, f. 1969, og
Anna Helga Eydís,
f. 1976. 2) Sig-
mundur, læknir á
Akureyri, f. 26. júlí
1945. Kona hans er
Ingibjörg Benediktsdóttir. Syn-
ir þeirra eru Marion Pétur, f.
1969, Sigfús Þór, f. 1973, Bene-
dikt, f. 1980 og Haraldur, f.
1980. 3) Rúnar Ingimar, raf-
magnsverkfræðingur í Reykja-
vík, f. 10. janúar 1949. Kona
hans er Björg Östrup Hauks-
dóttir. Þeirra börn eru Einar
Þorbjörn, f. 1976, Marta Mar-
grét, f. 1982, og Sigrún Birna,
f. 1991.
Útför Önnu fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.00.
afmælisveislur og fleira mætti telja.
Sigfúsi og ekki síður Önnu ásamt
Guðlaugu, systur Sigfúsar, eigum við
systkinabörn Sigfúsar og okkar af-
komendur það að þakka að við kynnt-
umst á heimilum þeirra og treystum
fjölskylduböndin sem varð hvati að
því að við gáfum út ættarbók, Niðja-
tal Gunnhildargerðisættar.
Ég minnist fallegu sparikjólanna
sem Anna saumaði fyrir mig á þeim
tímum sem ekki var til siðs að kaupa
tilbúin föt sökum verðlags og lítils
úrvals. Að síðustu minnist ég heim-
sókna minna til Önnu eftir að hún
var orðin ekkja, þá kynntist ég nýrri
hlið á henni. Hún sagði mér frá upp-
vaxtarárum sínum og þeim tíma í
lífi hennar sem liðinn var áður en
við kynntumst. í þessu notalega
spjalli okkar kynntist ég áhuga henn-
ar á dulspeki og menningu horfinna
kynslóða. Nú tilheyra þessi minning-
arbrot horfnum stundum sem gott
er að ylja sér við.
Anna var Eyfirðingur að ætt og
ólst hún upp í foreldrahúsum til 17
ára aldurs. Á þeim tímum var lífsbar-
áttan hörð og ungar stúlkur áttu
ekki margar kost á skólagöngu í
framhaldsskólum. Anna var góðum
gáfum gædd bæði til munns og
handa og til þess að geta farið í
skóla réð hún sig í vist og kaupa-
vinnu yfir sumartímann sem gerði
henni fært að stunda nám við
Kvennaskólann á Blönduósi veturinn
1932-1933 og óhætt er að segja að
henni nýttist nám þetta vel á lífsleið-
inni þó að stutt væri.
Anna fluttist til Reykjavíkur árið
1935 og þar kynntist hún manni sín-
um, Sigfúsi Sigmundssyni kennara.
Þau gengu í hjónaband 13. janúar
1938, en snemma á hjúskaparárum
þeirra eða árið 1941 veiktist Sigfús
af berklum í baki og lá í nærri þrjú
ár á Landspítalanum. Forsjá heimilis-
ins þessi ár hvíldi mest á herðum
Önnu. Elsti sonur þeirra var aðeins
tveggja ára þegar Sigfús veiktist. Á
þeim tímum voru engin barnaheimili
til að hjálpa upp á sakirnar. Anna
valdi þá þann kost að taka að sér
heimavinnu og með saumaskap sem
hún var mjög fær í sá hún fyrir heim-
ilinu að mestu leyti þessi ár. Eftir
að Sigfús komst til nokkurrar heilsu
hélt Anna áfram að taka sauma heim
og var því vinnudagurinn oft langur.
Nokkuð annasamt var á heimilinu.
Þar dvöldu oft ættingjar Sigfúsar
utan af landi sem voru að leita lækn-
ishjálpar eða atvinnu í lengri eða
skemmri tíma._
Tekjuöflun Önnu í sambandi við
saumaskapinn var mikil hjálp við
framfærslu heimilisins og ekki síst
kom hún sér vel þegar þau byggðu
ásamt Magnúsi Árnasyni múrara
fjórbýlishúsið Blönduhlíð 31, en þar
var heimili þeirra til dauðadags. Sig-
fús lést 15. janúar 1990.
Anna var ákaflega myndarleg
húsmóðir, ég minnist ekki að hafa
komið á heimili sem jafnast á við
heimilið í Blönduhlíðinni í þrifnaði,
umgengni og reglusemi. Hjónin voru
bæði miklir uppalendur, þau báru
hag og menntun sonanna og einnig
barnabarnanna fyrir bijósti. Þau
studdu syni sína til framhaldsnáms
og uppskáru þau laun að allir eru
þeir vel menntaðir, tveir eru læknar
og einn verkfræðingur og það sem
mikilvægast er þó, að þeir eru allir
góðir menn og nýtir þjóðfélagsþegn-
ar.
Anna var mörgum góðum hæfi-
leikum gædd samfara miklum mann-
kostum. Hún var fríð kona ásýndum,
tiginmannleg í allri framkomu, vel
greind, hún var vinaföst, stórlynd
höfðingskona. Anna sóttist aldrei
eftir neinu fyrir sjálfa sig og ætlað-
ist ekki til neins og ekkert var ijær
henni en að láta á sér bera eða líta
upp til sín. Hún vann sitt lífsstarf
með þögulli þjónustulund fyrir fjöl-
skylduna og aðra samferðamenn.
Nú er löngum farsælum vinnudegi
lokið og margs er að minnast bæði
gleði og sorga sem mættu henni á
lífsveginum. Ég vil þakka Önnu fyrir
allt sem hún var mér og systkinum
mínum og bið henni blessunar Guðs
á nýjum leiðum handan grafar og
dauða. Öllum ástvinum hennar votta
ég dýpstu samúð.
Guðrún I. Jónsdóttir.
Anna Guðrún Frímannsdóttir,
tengdamóðir mín, hefur fengið hvíld-
ina eftir langvarandi veikindi. Það
verður tómlegt án hennar - minning-
amar streyma fram. -
Fyrsta heimsókn mín til hjónanna,
Sigfúsar og Önnu, - hlýjar mótttök-
ur og mér var strax tekið eins og
einni úr fjölskyldunni. - Sláturgerð
- tengdaforeldrarnir vinna samhent
- Sigfús sker mörinn og við sitjum
og saumum - allt þvottahúsið er
undirlagt - hin rétta hauststemmn-
ing er komin í Blönduhlíðina. - Jólin
nálgast - laufabrauðgerð í eldhúsinu
- allir skera eins listrænt og þeir
framast geta - en með misjöfnum
árangri! Brauðin þó alltaf næfurþunn
og fín eins og húsmóðurinnar er von
og vísa. Afgangur deigsins verður
að pörtum sem borðaðir eru strax
með ijúkandi kaffinu.
Barnabörnin koma eitt af öðru -
leitað er í fataskápnum eftir stóru
Macintoshdósinni með dótinu - í bíla-
og boltaleik með ömmu.
Ótal minningar frá glæsilegum
kaffihlaðborðum með fjölskyldunni,
á jólum, afmælum, stórhátíðum.
Síðar, eftir lát Sigfúsar, oft í heim-
sókn til okkar - alltaf jafn huggu-
leg, vel til höfð, brosandi þrátt fyrir
erfið veikindi hin síðari ár. Ég þakka
samfylgdina og sendi sonum hennar
og fjölskyldunni allri innilegar sam-
úðarkveðjur.
Björg.
Mig langar til að minnast Önnu
Frímannsdóttur með örfáum orðum.
Anna var einstök dugnaðarkona. í
veikindum eiginmanns síns, Sigfúsar
Sigmundssonar, vann hún fyrir heim-
ilinu með saumaskap og kom sonum
sínum þremur til mennta, læknunum
Baldri og Sigmundi, og verkfræð-
ingnum Rúnari.
Hjá Önnu var allt til fyrirmyndar,
t. d. heimilið, og hún var af þeirri
kynslóð sem lét sig útlit og klæða-
burð miklu varða. 1 stuttu máli sagt
var hún einstaklega myndarleg kona
og dæmigerð fyrir sína kynslóð.
Anna Frímannsdóttir lét sig aldrei
vanta þegar fjölskyldan kom saman.
Þar verður hennar sárt saknað.
Jytte Lis Östrup.
t
Hjartans þakkir færum við öllum, sem sýndu samúð og vinarhug
við andlót og jarðarför bróður okkar,
KRISTJÁNS KRISTJÁNSSONAR,
Laugateigi 19,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við Félagi heyrnarlausra og Kristjönu
Mjöll.
Guð blessi ykkur öll,
Systkini og aðrir aðstandendur.
ANNA GUÐRUN
FRÍMANNSDÓTTIR