Morgunblaðið - 01.11.1995, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 1. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
tTH /HIG LANGAte 7
EKKl Tlt AÞFAK4
MÍK fttTiNPt LB-t&ASr SVO
AÞlllíLBSA WAEFl éG
ALLAN ÞAS/NN -
alÞDu hCj ✓«>.' bf £6 ser
ALLAN DAGtNH tSÆTt ÉG
Alvbg r/MS veKtDHáte!
Ferdinand
Smáfólk
^OKAY, BEFORE WE
BE6IN, l'LL READ
THE RULE5.„
7600D! I LOVE THE
RULE5.. ONCE VOU
KNOW THE RULE5,
YOU CAN CHEAT..
7-11
UiHAT I ALWAY5 SAY
15 YOU CAN'T REALLY
CHEAT 1/NLE55 YOU
KNOU) THE RULE5..
'THAT'S UUHAT I
ALWAY5 5AY..,
ALLT í lagi, ég skal Gott! Mér er annt um Það sem ég segi alltaf, er,
lesa reglurnar áður en reglurnar ... Um leið og að maður getur eiginlega
við byrjum ... maður kann reglurnar svindlað nema maður
getur maður svindlað ... þekki reglurnar...
Það er það sem ég er
alltaf að segja.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík 0 Sími 5691100 0 Símbréf 569 1329
Forræðishyggja?
Frá Jóni K. Guðbergssyni:
ENN er miðbær Reykjavíkur á dag-
skrá. Svo virðist sem yfirvöld séu
nú fyrst að uppgötva það að íbúar
heilla hverfa eru svefnlausir um
helgar vegna hávaðasamra, öldrukk-
inna viðskiptavina sjoppugreifanna.
Hins vegar fer það enn ölu hljóðara
að fyrir miðjan morgun á laugardög-
um og sunnudögum er kvaddur út
her manns til að hreinsa miðbæinn
eftir „gleðskap" þessara sömu við-
skiptavina. Og hveijir borga svo
þann brúsann. „Ekki ég,“ segja
sjoppugreifarnir. „Ekki ég,“ segja
þeir sem græða á sölu göróttra
veiga. Nei, litla gula hænan í þessum
leik er að sjálfsögðu hinn heiðarlegi
skattborgari, meira að segja sá sem
ekki fékk sofið vegna menningar-
legra umgengnishátta krásetu-
manna.
Menn vita af hveiju vandinn stafar
en það má helst ekki segja það berum
orðum. Og ef einhver gerist svo djarf-
ur að leggja til að bjórsjoppunum
verði lokað að siðaðra manna hætti
svo saklausir borgarar fái svefnfrið,
að ekki sé talað um að fækka þeim,
þá rísa gjaman upp svokallaðir eig-
endur þeirra eða málpípur áfengis-
sala, reka upp Ramakvein og tala
um forræðishyggju. Sú skepna virðist
víða ríða húsum án þess að þeir
hugprúðu riddarar sem sækja gegn
henni fái rönd við reist.
í bjórlandinu góða, Englandi, er
krám lokað miklu fyrr en hér. Og
ef nábúar slíkra fyrirtækja kvarta
undan hávaða eða óspektum vegna
þeirra er þeim umsvifalaust lokað.
í fyrra birtust um það fréttir að
í sjálfri háborg bjórsins, Miinchen,
var ákveðið að loka bjórgörðum svo-
nefndum klukkan 10 að kvöldi, sem
sé tveim tímum áður en íslenskur
sjoppujón getur hugsað sér að setj-
ast að sumbli á þeim menningarsetr-
um sem rekin eru í nafni frelsisins
í miðborg Reykjavíkur.
Og í Kaliforníu, sem er ímynd
einstaklingshyggju og frelsis í
margra augum, er ákveðinn kvóti á
fjölda áfengisveitingahúsa og ann-
arra sölustaða þess varnings.
En hér á Islandi erum við svo
frelsisunnandi að þegar takmarka á
fjölda þeirra staða þar sem selt er
efni sem sannanlega hefur Valdið
dauða fimm ungra landa okkar á
nokkrum vikum, eða koma í veg
fyrir að slíkar stofnanir séu opnar
allan sólarhringinn þá rísa þeir upp
sem hafa framfæri sitt af að dreifa
þessu efni, þykjast marktækir í
umræðu um það og hrópa: Forræðis-
hyggja!
Væri kannski rétt að slökkva öll
umferðarljós? Þar er forræðishyggj-
an auðsæ. Eða senda Alþingi heim
því það gerir raunar fátt annað en
setja okkur ýmiss konar reglur? Það
er því algjör forræðishyggjustofnun.
Eða væri kannski ráð að fara að
nefna hlutina sínum réttu nöfnum,
þar á meðal hlutdeild áfengisneyslu
í hverskonar ómenningu og slysum
og glæpum?
JÓN K. GUÐBERGSSON,
Máshólum 6, Reykjavík.
Jón Baldvin í NATO
og af landi burt
Frá Guðmundi Gunnarssyni:
NÚ ÞEGAR þessar línur eru ritaðar
má sannfrétt teljast að Willy Claes,
framkvæmdastjóra Atlantshafs-
bandalagsins, verði ekki lengur sætt
í því embætti. Um skeið hafa vanga-
veltur verið uppi um væntanlegan
eftirmann og hefur athygli beinst að
Uffe Ellemann Jensen hinum danska.
Ekki skulu bomar brigður á að hann
sé hið besta fallinn til slíkrar tignar-
stöðu enda virðast landar hans hafa
hann og flokk hans, hinn danska
Framsóknarflokk, Venstre, allmjög í
hávegum nú um sinn. Hitt þykir mér
miður að við íslendingar skulum ekki
skynja vom vitjunartíma í þessu efni
og taka höndum saman um að koma
á framfæri manni sem hefur alla
kosti til að bera að taka við um-
ræddri tignarstöðu. Er mér þar eng-
inn annar i huga en Jón Baldvin
Hannibalsson sem með framgöngu
sinni allri undanfarin ár hefur fært
fullar sönnur á að vera afkomandi
norrænna víkinga en ekki írskra
þræla, svo óbeint sé vitnað í frægt
skáldverk sem á sögusvið sitt á Vest-
fjörðum. Virðast mér við landar hans
gera veg hans lítinn nú um sinn þeg-
ar hann stendur ekki lengur á stjóm-
palli þjóðarskútunnar heldur í hópi
hásetanna á dekkinu. Fer það mjög
að sönnum líkum að honum þyki slíkt
hlutskipti ekki hæfa manni er í sjö
ár hefur með reisn setið ráðherra-
stóla, myndað eina ríkisstjórn í beinni
útsendingu í sjónvarpi, aðra á forn-
helgu setri í Viðey við annan mann
og hafði heiminn fyrir fótum sér líkt
og hálft kálfskinn _sem utanríkisráð-
herra lýðveldisins íslands. Væri það
einungis sannlegt að allir myndu
hversu hann fór sem frelsisengill með
stresstösku um Eystrasaltslönd, er
þau reyndu að komast undan áþján
Kremlarbænda, og viðurkenndi ný
ríki úr brotum hinnar gömlu Júgó-
slavíu rétt eins og hann smellti
stimpli á pappír. Fer raunar ekki á
milli mála að hann hefur einskis lát-
ið ófreistað að beija á hinum ófrýni-
lega selshaus heimskommúnismans
hvar sem hann hefur því mátt við
koma.
Einhveijir vildu máske koma með
þá viðbáru að bráðlega opnist leið
að Bessastöðum. Slíkur friðarstóll
hæfir að mínu mati á engan hátt
hinni vestfirsku víkingslund hans.
Hæfílegt viðnám hennar væri ein-
mitt ef hann frá æðsta tróni Atlants-
hafsbandalagsins gæti komið skikk
á hina morðóðu stríðsdólga er vaða
blóðugir upp til axla um hina fornu
Júgóslavíu. Hefur enda virst svo sem
bandalagið væri helst sú stofnun er
illþýði það hefur tekið eitthvert mark
á. Vissulega ætti því kjörorð allra
sannra íslendinga á næstu dögum
að vera: Jón Baldvin í NATO og af
landi burt.
GUÐMUNDUR GUNNARSSON,
Vanabyggð 17, Akureyri.
Allt efni sem birtist f Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.