Morgunblaðið - 01.06.1996, Blaðsíða 42

MORGUNBLAÐIÐ
42 LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 1996
SANDRA DROFN
BJÖRNSDÓTTIR
+ Sandra Dröfn
Björnsdóttir
fæddist í Reykjavík
15. mars 1979. Hún
lést af slysförum á
Sauðárkróki 13.
maí síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Hofsós-
kirkju 18. maí.
Þegar ég frétti að
Sandra væri dáin var
eins og allt yrði tómt í
"lcringum mig. Þennan
mánudag var ég í besta
skapi því ég hafði verið
að klára síðasta prófið mitt líkt og
Sandra fyrr um daginn, en hún var
þá þegar á leiðinni heim. Þessi dag-
ur breyttist svo skyndilega í ömur-
legasta dag lífs míns. Ég hefði aldr-
ei getað ímyndað mér að svona lag-
að gæti gerst og það þá sérstaklega
þegar svona ung og yndisleg stúlka
átti í hlut, sem átti alla framtíðina
fyrir sér.
Ég á aldrei eftir að gleyma síð-
asta skiptinu sem ég sá Söndru,
né síðustu orðunum: „Við sjáumst
heima." Þá var stutt í próflokin og
itilhlökkunin skein af henni þann
dag. Við Sandra kynntumst reyndar
sumarið áður en ég flutti á Hofsós,
en það var í Landsbankahlaupinu í
Reykjavík sumarið 1990. Ég stóð í
biðröð sem hafði myndast þegar ég
var allt í einu spurð hvað ég héti
og fyrir aftan mig stóð sælleg og
freknótt stúlka á mínum aldri með
sítt og fallegt hár og við hlógum í
hvert sinn sem við minntumst þessa
dags. Sandra var frábær vinkona.
Hún var alltaf ákveðin og sterk og
■oftast skein lífsgleðin af henni. Hún
hafði mikið þor og gerði alla hluti
vel sem hún lagði fyrir sig. Við
áttum margar skemmtilegar stund-
ir saman og vildi ég óska að þær
hefðu orðið fleiri.
Raunveruleikanum er erfitt að
kyngja og maður getur ekki annað
en spurt: „Af hveiju?" En svörin
eru fá og maður situr eftir sár og
svekktur með allar framtíðaráætl-
animar sem aldrei munu komast í
verk og allar minningarnar sem
þjóta um hugann.
Elsku Sandra, ég veit að þú ert
á góðum stað og ég veit að einn
góðan veðurdag munum við hlæja
saman á ný.
> En sá sorgarviðburður gerðist
einnig að pabbi hennar
Söndru lést tæpum
tveim vikum á eftir
henni eftir erfiða bar-
áttu við veikindi. Bassi
var indæll maður og
góður faðir og ég veit
að þau feðgin eru nú
saman á ný á góðum
stað.
Elsku Sigrún, Krist-
ín, Bogga, Hafdís, vin-
ir og ættingjar, megi
Guð styrkja ykkur í
þessari miídu sorg.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V.Briem)
Álfheiður Snæbjörnsdóttir.
Það er alveg víst að ég mun aldr-
ei gleyma mánudeginum 13. maí,
deginum þegar hringt var til mín
til Reykjavíkur og mér sagt að
Sandra vinkona mín hefði látist í
bflslysi fyrr um daginn. Ég trúði
þessu ekki og enn í dag fínnst mér
þetta jafn ótrúlegt. Það gat ekki
verið að það væri búið að taka þig
frá okkur, þú varst of ung og áttir
eftir að gera svo -margt, hlutverki
þínu hér gat ekki verið lokið.
Það er gaman að hugsa um allt
sem við gerðum saman og ótrúlega
gott að eiga þessar minningar þótt
svo erfítt sé að rifja þær upp án
þess að fínna til hræðilegs saknað-
ar.
Þú varst alitaf svo dugleg og
drifandi í öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur og vissir vel hvað þú
vildir og hver skoðun þín var í
ýmsum málum.
Það er erfítt að hafa þig ekki
lengur héma hjá okkur en vilja
Guðs getum við ekki breytt. Drott-
inn geymir þig hjá sér og ég veit
að hann mun hugsa vel um þig.
Ég vil trúa því að við eigum eftir
að hittast aftur á góðum stað, en
þangað til leiðir okkar liggja saman
á ný mun ég minnast þín í hjarta
mínu og huga því ég mun alltaf
muna árin 17 sem við áttum saman.
Elsku vinkona, minning þín lifír
að eilífu. Guð geymi þig.
Sólveig, Hofsósi.
t
Elskuteg móðir okkar,
SVANHILDUR SIGFÚSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð,
fyrrv. húsfreyja í Gröf,
Höfðaströnd,
Skagafirði,
lést miðvikudaginn 29. maí.
Jón Ólafsson,
Sigfús Ólafsson,
Sigríður Ólaf sdóttir,
Edda Ólafsdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við and-
lát og útför
EIRÍKS TRYGGVASONAR
bónda
frá Búrfelli,
Miðfirði, V-Hún.,
sfðast til heimilis
t Furugrund 68, Kópavogi.
Guðrún Guðmundsdóttir,
Tryggvi Eiriksson,
Guðmundur Eiríksson,
Flosi Eiriksson,
Jón Eiríksson,
Þórunn Eiríksdóttir,
Guðjón Eiríksson,
Helga Eiríksdóttir,
Milla Hulda Kay,
Anna Sigurðardóttir,
Sigurbjörg Geirsdóttir,
Þorgeir Gunnlaugsson,
Harpa Jónsdóttir,
Jósef Pálsson
og barnabörn.
+ Björn Sigurður
ívarsson var
fæddur á Hofsósi 9.
janúar 1942. Hann
lést í Sjúkrahúsi
Skagfirðinga á
Sauðárkróki aðfara-
nótt sunnudagsins
26. maí síðastliðinn.
Foreldrar Björns
voru Ivar Skarphéð-
inn Björnsson frá
Hofsósi, f. 6.9. 1918,
d. 7.12. 1991, og
Aðalbjörg Rósa
Kjartansdóttir frá
Hvammi í Þistilfirði,
f. 10.9. 1917, d. 29.10. 1983.
Systkini Björns eru Ævar Rafn,
f. 24.9. 1940, d. 17.4. 1971,
maki Guðlaug Káradóttir, þau
eiga fjóra syni; Kjartan Már,
f. 23.4. 1943, maki Sigríður
Óskarsdóttir, þau eiga þrjú
börn; Jónína Guðrún Ragnhild-
ur, f. 3.6. 1944, maki Hörður
Jóhannesson, þau eiga þrjú
börn; Herborg, f. 9.12. 1948,
maki Björn Gústafsson, þau
eiga þrjú böm; og Indriði Her-
mann, f. 11.7.1951, maki Krist-
jana Steinþórsdóttir, þau eiga
fjögur börn. Hálfsystkini Bjöms
samfeðra em Ábjörg, f. 19.1.
1940, maki Jón Sigurðsson; Kol-
brún, f. 29.4. 1959, maki Þór
Þórarinsson, þau eiga þijú böm,
og Hekla, f. 8.7. 1961, maki Sig-
Stundin líður, tíminn tekur
toll af öllu hér
sviplegt brotthvarf söknuð vekur
sorg í hjarta mér.
Þó veitir yl í veröld kaldri
vermir ætíð mig
að hafa þó á unga aldri
eignast vin sem þig.
Þú varst Ijós á villuvegi,
viti á minni ieið
þú varst skin á dökkum degi
dagleið þín var greið.
Þú barst tryggð í traustri hendi
tárin straukst af kinn
þér ég mínar þakkir sendi,
þú varst afi minn.
(Hákon Aðalsteinsson)
Elsku afí minn, takk fyrir allar
stundirnar okkar saman og allt sem
þú hefur kennt mér og gert fyrir
mig. Núna ert þú kominn til guðs
og Söndru okkar. Ég ætla að passa
hana ömmu mína vel og vera góður
drengur.
Þinn,
Bjöm Emil.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum,
það yrði margt, ef telja skyldi það.
I lífsins bók það lifír samt í minnum,
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þinu heita stóra hjarta,
þá helstu tiyggð og vináttunnar ljós,
er gerir jafnvel dimma daga bjarta,
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsd.)
Skilafrestur
minningar-
greina
Eigi minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fímmtudags-,
föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunn-
inn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
urður Stefnisson,
þau eiga eitt bam.
Hinn 28. desem-
ber 1968 kvæntist
Bjöm Sigrúnu
Siguijónu Ivars-
dóttur, f. á Sauðár-
króki 17.9. 1948.
Hún er dóttir hjón-
anna Kristínar Sig-
þrúðar Siguijóns-
dóttur og Ivars
Antonssonar. Sig-
rún og Bjöm eign-
uðust fjórar dætur.
Þær em Kristín
Sigþrúður, f. 10.11.
1968, maki Skúli Skúlason, þau
eiga eina dóttur, Kolbrúnu Sif,
f. 30.3. 1994; Aðalbjörg Jóna,
f. 17.10. 1969, maki Valur Júl-
íusson, hún á soninn Bjöm Emil,
f. 29.1. 1988; Hafdís Hrönn, f.
9.10. 1971, maki Valdimar Júl-
íusson, og Sandra Dröfn, f. 15.3.
1979, d. 13.5. 1996.
Á yngri árum stundaði Björa
sjómennsku á bátum frá Hofsósi
og fór einnig á vertíðir. Einnig
var hann einn þriggja stofnenda
saltfiskverkunar á Hofsósi. Síð-
ar átti hann vömbíl og hlut í
gijótmulningsfyrirtæki og vann
mikið við vegavinnu og aðra
jarðvinnslu.
Útför Bjöms fer fram frá
Hofsóskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Hann Bassi vinur okkar er horf-
inn af þessu jarðneska lífí langt um
aldur fram. Það voru mikil sorgar-
tíðindi þegar okkur voru sagðar
þessar fréttir enda stutt á milli
högga. Það er ekki nema rúm vika
síðan við stóðum við gröf dóttur
hans sem var okkur svo kær.
Eitt er víst að þú ferð beint í ljós-
ið því verkin þín bera ekki vitni um
annað. Og verður þar eflaust gleði-
fundur hjá ykkur feðginunum. Bassi
átti alltaf létt með að slá á létta
strengi í góðra vina hópi og var þá
hrókur alls fagnaðar.
Ekki þurfti að biðja hann nema
einu sinni er mann vantaði hjálpar-
hönd, það var allt jafn sjálfsagt. Þau
voru ófá handtökin hans í heyskapn-
um og við ýmis önnur störf í sveit-
inni hjá okkur.
Bassi átti oft erfiðar stundir í
baráttu sinni við illkynja sjúkdóm
síðasta misseri, það vissum við vel
því hann kom svo oft hingað inneft-
ir til okkar og ekki síst nú í vetur
til að sækja styrk. En hann bar
þessar raunir mest með sjálfum sér
og var ekki á því að gefast upp.
Við biðjum Bassa vin okkar guðs
blessunar og þökkum honum sam-
fylgdina. Minningin um þig mun
gefa okkur styrk á erfiðum stund-
um.
Hvað er svo glatt sem góðra vina fundur,
er gleðin skín á vonar hýrri brá?
Eins og á vorin laufí skrýðist lundur,
lifnar og glæðist hugarkætin þá.
Og meðan þrúgna gullnu tárin glóa
og guðaveigar lífga sálaryl,
þá er það víst, að bestu blómin gróa
í bijóstum sem að geta fundið til.
Það er svo tæpt að trúa heimsins glaumi,
því táradöggvar falla stundum skjótt,
og vinir berast burt með tímans straumi,
og blómin fölna á einni hélunótt.
Því er oss best að forðast raup og reiði
og ijúfa hvorki tryggð né vinarkoss.
En er vér sjáum sólskinsblett í heiði,
að setjast allir þar og gleðja oss.
(Jónas Hallgr.)
Við sendum eiginkonu hans, Sig-
rúnu, dætrum þeirra, Hafdísi,
Boggu og Kristínu, og barnabörn-
um, Birni Emil og Kolbrúnu Sif, þær
hlýjustu kveðjur sem við eigum til
og biðjum Guð að styrkja þau.
Samúðarkveðjur sendum við
einnig öllum öðrum vinum Bassa
og vandamönnum. Megi Guð leggja
líkn_með þraut.
Ásgrímur, Arnbjörg
og dætur.
Þegar maðurinn með ljáinn geys-
ist af stað og heggur djúp skörð
með svo stuttu millibili á sama stað,
stöndum við sem eftir erum hérna
megin strandarinnar magnvana og
orðlaus yfír því hversu mikið er lagt
á eina fjölskyldu. Þá vakna spum-
ingar um hver sé tilgangurinn að
leggja á fólk slíka raun sem þessa,
en Björn lést aðeins viku eftir að
dóttir hans Sandra Dröfn var borin
til grafar eftir hræðilegt slys 13.
maí sl. aðeins 17 ára gömul. Við
vissum að Björn gekk ekki heill til
skógar. Með æðruleysi hefur hann
háð hetjulega baráttu við krabba-
mein í nokkur ár og fyrir dyrum
stóð stór aðgerð þegar kallið kom.
Þar fór góður drengur allt of fljótt.
Með fátæklegum orðum viljum við
þakka þér Bassi minn fyrir okkar
góðu kynni í þau fáu ár sem við
áttum samleið, og þær ánægjulegu
samverustundir sem við áttum sam-
an með fjölskyldum okkar.
Kynni okkar hófust þegar Kristín
eista dóttir þín og sonur okkar Skúli
stofnuðu heimili. Það leyndi sér ekki
strax við fyrstu kynni hvern mann
þú hafðir að geyma, þú varst með
afbrigðum ljúfur maður, lítillátur,
staðfastur og höfðingi heim að
sækja, sem sonur okkar naut í ríkum
mæli og við reyndar líka, því ekkert
var sjálfsagðara í hugum ykkar Sig-
rúnar en að taka við gestum og
gangandi hvemig sem á stóð að ís-
lenskum sveitasið. Syni okkar
reyndist þú hinn besti tengdafaðir
og em ófáar ánægjustundirnar sem
hann hefur átt í Hofsósi hjá ykkur
Sigrúnu og fjölskyldunni. Sameig-
inlega eigum við sólargeisla Kol-
brúnu Sif sem kemur til með að
sakna góðs afa og Söndru elskulegr-
ar frænku sinnar í Hofsósi sem
bæði sýndu henni svo mikla hlýju
og umhyggju. En góðar minningar
eru dýrmætar og er það okkar sem
eftir lifum að halda þeim uppi um
ókomin ár.
Elsku Sigrún, Kristín mín, Hafdís
og Aðalbjörg, nú hefur Sandra tek-
ið á móti pabba sínum á ströndinni
hinum megin. Þeirra verður sárt
saknað, en dýrmætar minningar-
perlur sem aldrei eyðast lifa um
ástríkan eiginmann, föður og afa,
og yndislega dóttur, systur og
frænku, og veita huggun í sorginni.
Megi Almættið gefa ykkur styrk og
blessun í gegnum þennan erfiða
tíma. Við og fjölskylda okkar vott-
um ykkur dýpstu samúð.
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd, og bind um sárin,
kom, dögg, og svala sálu nú,
kom, sól, og þerra tárin,
kom, hjartans heilsulind,
kom, ljós, og lýstu mér,
kom, líf, er ævin þver,
kom, eilífð, bak við árin.
(V. Briem)
Anna og Skúli.
Fegurð okkar byggðarlags er
mikil á þessum árstíma þegar sólar-
gangurinn er hvað lengstur og
kvöldfegurðin er óviðjafnanleg er
sól gengur til viðar og gylltir logar
hennar leika um spegilsléttan haf-
flötinn, eyjarnar á Skagafirði og
fjallahringinn. Þrátt fyrir alla þessa
fegurð vitum við tvennt: Að við
munum syrgja, jafnframt því að við
verðum fyrir vonbrigðum, og að
dauðinn bíður okkar. Þess utan er
lífshlaup og örlög okkar flestum eða
öllum hulið.
Bassi minn, Að lokum vil ég að-
eins þakka þér góða viðkynningu
og ekki síst nú síðast þegar þú og
þín fjölskylda, brugðust við á mjög
drengilegan hátt í garð bróður míns
eftir hið hörmulega umferðarslys
mánudaginn 13. maí sl. þá dóttir
þín, Sandra Dröfn, beið bana. Sig-
rún, sorg þín er mikil. Á þig og
þína hefur mikið verið lagt. Það
þarf mikinn styrk og jákvætt hug-
arfar til að vinna úr því sem að
höndum þínum hefur borið að und-
anfömu.
Ég bið Guð að blessa minninguna
um dóttur þína og eiginmann. Jafn-
framt að hann veiti þér og fjöl-
skyldu þinni styrk.
Guðm. Óli.
MIIMIUHMGAR________
BJÖRN SIGURÐUR
ÍVARSSON