Morgunblaðið - 09.06.1996, Blaðsíða 40
40 SUNNUDAGUR 9. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ljóska
Ferdinand
f IM 601N6 TO HAVE A D06! SNOOPV's
/ BROTWER 15 C0MIN6 FROM THE DE5ERT,
VANDHE‘5 601NSTO BEMY P06!
YOU'RE CRAZ^, RERUN..
MOM UJILL NEUER LET
WUHAVE AD06!
I WONDER
IP HE'STHE
ICIND UJHO
HOWLS AT
THE MOON...
I KNOW 5PIKE..
HE'D HOWL AT
A NI6HT LI6HT..
Ég er að fá hund! Bróðir Snata er Þú ert galinn, Rabbi, Skyldi hann vera Ég þekki Sám, hann
að koma frá eyðimörkinni og hann mamma leyfir þér aldrei einn af þeim sem myndi spangóla ef
mun verða hundurinn minn! að fá hund! spangóla upp í hann sæi náttljós.
tunglið.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang: lauga@mbl.is
Um störf
Siðanefndar
blaðamanna
Frá Merði Árnasyni:
í MORGUNBLAÐINU 5. júní birtist
bréf til blaðsins frá Rögnvaldi Hall-
grímssyni, Hafnarfírði. Þar fjallar
hann um úrskurð Siðanefndar blaða-
manna um kæru sem hann lagði
fram á hendur Stöð tvö vegna frétta
af hörmulegu bílslysi á Suðurlands-
vegi í haust er leið. Rögnvaldur telur
í bréfi sínu að Mörður Árnason hafi
verið vanhæfur til setu í siðanefnd
við þessa umfjöllun vegna þátta sem
við Hannes Hólmsteinn Gissurarson
höfum annast nokkra hríð á Stöð
tvö, og beinir til mín spurningum
af því tilefni í bréfslok.
Samkvæmt vinnureglum Siða-
nefndarinnar ber henni að kanna
„hvort einhver nefndarmanna sé
vanhæfur að fjalla um kærumálið
vegna tengsla við kæranda eða
kærða. Úrskurður nefndarinnar er
endanlegur" (6. liður). Síðan ég vald-
ist í Siðanefnd á aðalfundi Blaða-
mannafélags íslands vorið 1993 hef-
ur nokkrum sinnum komið fyrir að
siðanefndarmaður hefur vikið vegna
tengsla við aðila, og það má heita
regla að maður víki ef hann hefur
fast starf við þann fjölmiðil sem
kæran varðar. Áf ýmsum ástæðum
hefur nefndin hinsvegar kosið að
skilgreina umrædda vanhæfni nokk-
uð þröngt, og hefur ýmiss konar
lausamennska ekki verið talin gera
siðanefndarmann vanhæfan nema
sérstaklega standi á. Þorsteinn
Gylfason heimspekiprófessor, for-
maður Siðanefndar, hefur haft for-
göngu um þessa stefnu.
Sjálfur hef ég ævinlega borið það
undir samnefndarmenn mína þegar
mér hafa fundist tengsl við aðila
vera slík að kynnu að varða hæfi
mitt til nefndarverka. I þeim umræð-
um hefur meðal annars komið fram
að nefndarmenn hafa ekki talið
þætti mína og Hannesar Hólmsteins
á Stöð tvö þess eðlis að þeir falli
undir ákvæði vinnureglnanna, enda
eru þessir þættir unnir sjálfstætt
undir stjórn okkar Hannesar og ekki
í samvinnu við fréttastofu Stöðvar-
innar.
Undanfarin þrjú ár hafa mál
tengd Stöð tvö komið nokkrum sinn-
um fyrir Siðanefnd, og hafa úrskurð-
ir verið á ýmsan veg. Engin athuga-
semd hefur komið fram við setu
mína eða störf í Siðanefnd þegar
þessi mál hafa verið tekin fyrir, ekki
heldur í máli Rögnvalds og Stöðvar
tvö síðastliðið haust.
Að sjálfsögðu má deila um túlkun
Siðanefndarinnar á vanhæfnis-
ákvæðum vinnureglnanna. Það er
hinsvegar Siðanefndin í heild undir
forystu Þorsteins Gylfasonar sem
hefur tekið þær ákvarðanir. Ég kann
því þessvegna illa að liggja undir
ávirðingum af því tagi sem hafðar
eru uppi í bréfi Rögnvalds 5. júní,
og kýs að líta á þær sem mistök af
hálfu bréfritarans.
Um þann hluta spurninga Rögn-
valds sem varða álit mitt á fram-
ferði Jóns Steinars Gunnlaugssonar
lögmanns í störfum sínum sem for-
maður yfirkjörstjórnar í Reykjavík
er það eitt að segja að ég skil ekki
samhengið milli verka lögmannsins
annarsvegar og hinsvegar úrskurðar
siðanefndar í kærumálinu vegna
fréttaflutnings af hinu hörmulega
bílslysi við Hveragerði.
MÖRÐUR ÁRNASON
Klassíska leiðin
Upplifun
fegurðar í ferð
Heimsklúbbsins
Frá Guðrúnu Austmar
Sigurgeirsdóttur:
SAGT er, að líf án listar sé fátæk-
legt Iíf, og að menningin sé grund-
völlur hinna sönnu lífsgæða. Undir
það hljótum við að taka, sem sóttum
námskeið Ingólfs Guðbrandssonar
um J.S.Bach, er hann hélt í vetur í
Hallgrímskirkju í nafni Listvinafé-
lagsins og Endurmenntunarstofn-
unar Háskóla íslands. Þar heillaði
hann hundrað þátttakendur með
fræðslu sinni um líf og list meistar-
ans. En Ingólfur lét ekki þar við
sitja. Hann bauð upp á stórkostlega
ferð um slóðir Bachs í Þýskalandi,
sem nú er nýlokið á hinni svonefndu
„Klassísku leið“.
Ferðin var samfellt ævintýri í
blóma vorsins og hver dagur bauð
nýtt tilbrigði um listina og líf Bachs.
Ég hef ekki áður fundið slíkan fjár-
sjóð fagurrar listar og menningar
á ferðalögum, enda var ferðin mér
og ferðafélögum mínum sem opin-
berun. Ég á ekki nógu sterk orð til
að tjá mig um Klassísku leiðina og
þessa innihaldsríku daga. Ferðin
varpaði slíku ljósi á líf og aðstæður
J.S. Bachs, að hann stóð okkur sem
ljóslifandi fyrir sjónum, t.d. í Bach
húsinu í Eisenach, Arnstadt og í
Tómasarkirkjunni í Leipzig, þegar
við stóðum við gröf hans. Þekking
Ingólfs Guðbrandssonar, sem skipu-
Iagði ferðina og stýrði henni, á lífi
og tónlist Bachs kom hvarvetna í
ljós og gæddi ferðina lífi og inni-
haldi, sem fólk verður að kynnast
af eigin raun til að meta að verðleik-
um. Allur undirbúningur og aðbún-
aður í ferðinni var með þessum
sömu formerkjum og þeim ágætum,
sem einkenna ferðir Heimsklúbbs-
ins. Ég sendi þakkir mínar og hvet
fólk til þátttöku í ferðum sem þess-
ari.
GUÐRÚN AUSTMAR
SIGURGEIRSDÓTTIR,
hjúkrunarfræðingur.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, bvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.