Morgunblaðið - 13.03.1997, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 13.03.1997, Blaðsíða 42
42 FIMMTUDAGUR 13. MARZ 1997 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ + Garðar Sig- mundur Jónsson fæddist á Akranesi 25. nóvember 1932. Hann lést á Sjúkra- húsi Akraness hinn 6. mars siðastliðinn. Hann var sonur hjónanna Jóns Sig- mundssonar fram- kvæmdasljóra og Hendrikku Andreu Finsen. Garðar bjó lengst af á Laugar- braut 3, en síðar á Einigrund 2. Hann starfaði að bréfaút- burði fyrir Landsbankann á Akranesi og fleiri stofnanir, var félagi í KFUM og Stúkunni Akurblóm nr. 3. Utför Garðars fer fram frá Akraneskirlq'u í dag og hefst athöfnin klukkan 14. Góður drengur er óvænt genginn. Nú sést frændi minn, Bósi, ekki lengur á göngu um bæinn sinn en allir Skagamenn, ungir sem aldnir, þekktu hann undir þessu nafni. Hygg ég að sjálfur hafi hann þekkt allflesta bæjarbúa því hann kom víða við sem bréfberi í nær 50 ár og á vegi hans urðu margir sem síðar gerðust góðir kunningjar hans og vinir. Kunni hann góð skil á íbúum við þessa götuna og hina og var vel minningur á nöfn og húsnúmer. Á rölti sínu leit hann gjaman inn hjá sumum kunningj- anna, þáði kaffisopa og átti við þá tal um daginn og veginn. Já, það má með sanni segja að hann hafi sett svip á bæinn. Þau voru ófá skiptin sem Bósi kom við í Bókabúðinni. Væri ég ekki frammi í búð kíkti hann bara bakatil þartil hann hitti á mig og áttum við þá saman stutt spjall. Við göntuðumst oft og átti hann þá til að reka upp mikinn hlátur sem fylgdi honum jafnvel út á götu. Foreldrar Garðars voru trúræknir, sungu báðir í kirkjukórnum um árabil og hafði Jón faðir hans með að gera bókhald kirkjunnar til margra ára. Var Garð- ar því alinn upp í anda kristninnar og bar það með sér alla tíð. KFUM átti hug hans óskiptan og veitti hon- um andlegan styrk og næringu. Sótti hann fundi þar og naut þess að vera meðal krist- inna vina sinna í Vatnaskógi. Átti hann fast sæti í kirkju sinni og sótti flestar guðs- þjónustur. Held ég að prestinum hafi stundum brugðið væri Garðar ekki til staðar. Að auki lét hann sér annt um hag Góðtemplararegl- unnar, var félagi í stúkunni Akur- blómi og stundaði stúkustarfið af áhuga. Garðar gekk ekki heill til skógar og kom það meðal annars fram á mæli hans. Skildu hann þó þeir sem lögðu eyrun við. Hann var heiðar- legur, trúr sínum og starfi sínu en gat á stundum verið ansi viðkvæm- ur. Það eitt sýndi hvern innri mann hann hafði að geyma. Frændrækinn var hann með afbrigðum, leit iðu- lega inn og fylgdist með líðan skyld- menna sinna. Og afmælin fóru ekki fram hjá honum - vissi upp á hár hvenær hver átti afmæli. Þegar móðursystur hans, Ása og Svava, fluttu á Dvalarheimilið Höfða kom Garðar við hjá þeim á hverjum einasta degi og fór sendi- ferðir fyrir þær er með þurfti og bar yfirleitt mikla umhyggju fyrir þeim. Þetta kunnum við í ijölskyld- unni vel að meta. Við kveðjum nú góðan og sannan frænda með orðinu sígilda sem hann viðhafði svo oft. Sjáumst. Þinn frændi, Ólafur Björn. Gefðu mér tákn um að ég lifí en gangi ekki bara í hringi eins og skuggi. Réttu mér hönd þína og snertu mig svo að ég finni líkama minn. Hvíslaðu nafn mitt hægt aftur og aftur svo að ég gleymi ekki hver ég er. (Þýð. H.H.) Þessar ljóðlínur eru fengnar að láni úr bók norska skáldsins Finn Carling, bók sem nefnist „Resten er taushet" og inniheldur hugleið- ingar um dauðann. Bósi var fæddur heilbrigður en veiktist á fyrsta ári og varð eftir það það sem í dag kallast þroska- heftur. En nú er Bósi fijáls, sálin er laus úr hömlum þess hefta, nú er hann jafningi meðal jafningja. Það er hægt að spyija hvers vegna svona kross er lagður á sumar sál- ir. Hver er tilgangur almættisins? Við hljótum öll að eiga að læra eitthvað af þessu. Stundum reyndist tilveran Bósa erfið, hann fann til vanmáttar síns og þá sérstaklega þegar grimmd mannanna beindist að honum, minnimáttar. Það var á stundum hræðilegt, það nísti merg og bein að heyra grát Bósa þegar hann varð fyrir aðkasti. Hann var t.d. einu sinni vændur um að syngja falskt og gat það verið, en falskur var hann aldrei í samskiptum og dæmi nú hver sem vill hvort er betra. Bósi var alinn upp í guðsótta og góðum siðum og kirkjuræknari mann hef ég aldrei þekkt. Eitt sinn nefndi ég það við hann hvort hann væri ekki orðinn leiður á að fara í messu á hveijum sunnudegi. Hann var fljótur að svara: „Heiða mín, það verður einhver að mæta.“ Bósi var félagi í KFUM og stúk- unni Akurblóm og stundaði það af sinni barnslegu einlægni og trú. Síðustu æviárin bjó hann í þjón- ustuhúsi við Dvalarheimilið Höfða og líkaði honum það mjög vel, enda hafði hann þar mikinn félagsskap. Aðstandendur Bósa kunna öllum þeim þakkir sem sýndu honum hlý- hug og ræktarsemi. Guð blessi minningu Bósa frænda. Heiðrún. Góður vinur er genginn. Mig langar að minnast í fáum orðum góðs vinar míns, Garðars Sigmundar Jónssonar, eða Bósa, eins og hann var jafnan kallaður. Okkar samskipti hófust fyrir um það bil 25 árum. Ég ólst upp í nágrenni við heimili hans. Við móð- ir mín fórum yfirleitt í hverri viku að spila félagsvist yfir vetrartím- ann og þá þróaðist það svo, að Bósi fór að sitja í bílnum hjá okk- ur. Eftir að móðir mín lést fyrir mörgum árum, héldum við Bósi alltaf áfram að fara að spila. Hann varð minn fasti herra í fyrsta spil- inu. Ef hann gat ekki mætt, sem var nú ekki oft, lét hann mig vita og það var gagnkvænt, svo ekki færum við fýluferð. Alltaf spurði hann mig, hvort Rúnar væri á sjón- um og hvort allt væri í lagi hjá dætrum mínum og um barnabörn- in. Hann var svo sannarlega vinur vina sinna. Það tekur tíma að venjast því, að Bósi, sé ekki lengur á meðal okkar. Svona er lífið, enginn veit hvað það ber í skauti sínu. Ég veit að núna líður honum vel. Hann átti oft erfítt, en nú er hann hjá Guði sínum og ég veit að nú er hann hamingjusamur. Við Rúnar þökkum þér af alhug alla tryggðina og hlýjuna í okkar garð í gegnum árin. Vertu sæll, elsku vinur. Systkinum þínum og fjölskyldum þeirra sendum við okk- ar innilegustu samúðarkveðjur. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Þín vinkona, Guðný (Níný). Garðar Sigmundur Jónsson, Höfðagrund 4 á Akranesi er lát- inn. Garðar starfaði um hálfa öld að blaða- og bréfaútburði fyrir Morgunblaðið, Landsbankann og fleiri aðila. Hann var félagi í KFUM og stúkunni Akurblóm nr. 3 IOGT. Það var í stúkunni Akur- blóm sem leiðir okkar lágu saman. Hann var þar traustur og- mjög áhugasamur félagi. Það kom varla fyrir að Garðar léti sig vanta á fund og hann tók þátt í ferðalögum á vegum stúkunnar og samskiptum við félaga úr öðrum stúkum. Áður er minnst á starf hans, sem var hans ævistarf. Það er eflaust fátítt, ef ekki einsdæmi á þessari öld hraða og breytinga, að menn hafi stundað sama starf ævilangt. En þetta starf rækti Garðar af dugnaði og einstakri trúmennsku og munu þeir dagar hafa verið fáir að tiltölu, sem hann lét veður eða færð aftra sér við störf og segir það mikið um skapgerð hans. Við félagar Garðars í stúkunni Akurblóm munum sakna vinar í stað. Vil ég fyrir okkar hönd þakka honum samstarfið og vináttuna gegnum árin. Blessuð sé minning hans. Hannes Á. Hjartarson, ritari st. Akurblóm nr. 3. Með þessum fátæklegu orðum langar okkur til þess að kveðja vin okkar Garðar Sigmund Jónsson, sem er látinn eftir stutta sjúkdóms- legu á 65. aldursári. Bósi, eins og hann var kallaður í daglegu tali, starfaði hjá okkur í Landsbankanum á Akranesi við bréfaútburð í hartnær aldarfjórð- ung. I byijun sá hann um allan bréfaútburð fyrir bankann á Akra- nesi, en eftir að bærinn stækkaði einangraðist útburðurinn hjá hon- um við smærri hverfi. Þrátt fyrir fötlun sína sinnti hann starfi sínu af samviskusemi og dugnaði. Varla féll úr dagur hjá honum við starf sitt þótt slæm veður og ófærð gætu reynst honum erfið yfir vetrarmánuðina. Bósi var vissulega fastur punkt- ur í tilveru okkar í Landsbankan- um. Á hveijum morgni kom hann áður en bankinn var opnaður fyrir viðskiptavini og sótti póstinn sinn. Okkur er margt minnisstætt í sam- skiptum okkar við Bósa á þessum morgunstundum og oft var stutt í grínið. Hann fylgdist til að mynda mjög vel með því hvort allir væru mættir á tilsettum tíma. Ef ein- hveijum varð á að mæta aðeins of seint til vinnu fékk hann að heyra það hvers konar svefnpurka hann væri. Og reyndar enga mis- kunn næstu daga og fékk viðkom- andi að heyra það að hann væri nú greinilega hressari í dag en í gær og fyrradag og hló Bósi inni- lega að öllu saman. En Bósi hafði ákveðnar skoðan- ir á hlutunum. Hann hafði sínar meiningar í pólitík og svo var hann einlægur stuðningsmaður sinna manna á Skaganum í fótboltanum. Hann gladdist innilega þegar Skagamenn höfðu sigrað, en var dapur í bragði þegar verr gekk. Á síðustu árum voru sigurstundirnar í knattspyrnunni margar. Hann starfaði mikið innan raða KFUM á Akranesi og átti þar marga góða vini sem reyndust honum vel. Okk- ur er einnig minnisstæð tilhlökkun hans þegar hann fór í Vatnaskóg á hveiju hausti til helgardvalar á vegum KFUM. Kæri vinur, að leiðarlokum kveðjum við þig með söknuði og trúum því nú að að jarðvist þinni lokinni bíði þín fagurt líf á æðri tilverustigum. Við sendum systkinum hans, mökum þeirra og öðrum ættingjum okkar innilegustu samúðarkveðjur. Blessuð sé minning Garðars Sig- mundar Jónssonar (Bósa). Starfsfólk Landsbankans á Akranesi. t Útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og langalangömmu, INGIBJARGAR RUNÓLFSDÓTTUR, Safamýri 17, Reykjavík, verður gerð frá Grensáskirkju á morgun, föstu- daginn 14. mars, kl. 15.00. Haraldur Ragnarsson, Svava Guðmundsdóttir, Sólveig Þóra Ragnarsdóttir, Hafsteinn Guðmundsson, Guðný Ragnarsdóttir, Jón Steindórsson, Sólrún Ragnarsdóttir, Gunnar Þórmundsson, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn. t Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, INGA JENNÝ ÞORSTEINSDÓTTIR frá Ölverskrossi, síðast til heimilis í Hraunbúðum, Vestmannaeyjum, andaðist mánudaginn 10. mars. Jarðarförin auglýst síðar. Sigríður S. Óskarsdóttir, Þórdís Óskardóttir Kámpe, Jakobína Óskarsdóttir, Bergleif Joensen Auður Óskarsdóttir, Kjartan M. ívarsson, Áki Kámpe, Örn Óskarsson, Guðmundur Einarsson. bamabörn og barnabarnabörn. t Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, STEINAR PÁLSSON, Hlfð, lést á heimli sínu laugardaginn 8. mars. Útförin fer fram frá Skálholtskirkju laugar- daginn 15. mars kl. 13.00. Jarðsett verður á Stóra-Núpi. _________ Afþökkum vinsamlega blóm og kransa, en minnum á Krabbameinsfélagið eða önnur líknarfélög. Sætaferðir frá BSÍ kl. 11.00. Katrín Árnadóttir, Páll Steinarsson, Sigfríður Lárusdóttir, Tryggvi Steinarsson, Anna María Flygenring, Elín Steinarsdóttir, Indriði Birgisson og barnabörn. t Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma, SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR, Garði, Mývatnssveit, verður jarðsungin frá Skútustaðakirkju laugar- daginn 15. mars kl. 14.00. Kristján Sigurðsson, Valgerður Halldórsdóttir, Anna Guðný Halldórsdóttir, Árni Halldórsson, Guðbjörg Halldórsdóttir, Hólmfríður Halldórsdóttir, Arnþrúður Halldórsdóttir, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn. Guðbjörg Eyjólfsdóttir, Guðmundur Laugdal, Jón Albert Kristinsson, GARÐAR SIGMUND- UR JÓNSSON
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.