Morgunblaðið - 19.10.1997, Side 48

"It8 SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
+
Dýraglens
Grettir
../eVINTýR.1
BA RPAfiA M OSA R -
INN-AR..'
esvona ad
þESJAR RAFHLbeuR
Tommi og Jenni
Ljóska
Heyrðu, Kátur! Ég er kominn til að
i hjálpa þér að flýja ... Ég get ekki
| •Tlúið ... ég er bundinn við tré!
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Aðalástæða tíðra
geðtruflana
Frá Oddi Möller:
FYRIR stuttu fékk ég bækling frá
Geðhjálp, sem reyndar var ekki stór
en sæmilegur. Um orsakir geðtrufl-
ana er þar aðeins minnst á umhverf-
isþætti og þeir sem taldir eru upp
eru ijarri því að vera eins algengir
og sjónvarpsgláp og í mörgum þeim
bókum sem ég hef lesið um sál-
fræði er aldrei minnst orði á sjón-
varpið sem aðalorsakavald geð-
rænna vandamála.
í þessum fyrrnefnda bæklingi
er það gefið sterklega í skyn að
ástvinamissir sé orsakavaldur en
ég veit ekki betur en afi og amma
séu oft komin á gamalmennaheim-
ili þegar barnabörnin fæðast, að
minnsta kosti oft, hafi foreldrar
þeirra gengið í háskóla, að minnsta
kosti eftir að afi og amma missa
heilsuna.
Frá örófi alda hafa afar og ömm-
ur dáið en ég hef aldrei heyrt að
20% ungmenna eigi við geðræn
vandamál að stríða fyrr en seint á
tuttugustu öldinni.
Þegar ég var lítill gáfu foreldrar
mínir sér óskiptan tíma til að tala
við okkur systkinin. Það eru aðrir
tímar nú, nú safnast fjölskyldan
saman í kringum sjónvarpið og
börnunum er oft sagt að þegja
þegar þau spyija um skýringar á
efni sjónvarpsins eða um annað.
En foreldrar mættu hafa í huga
að þeir lifa til að börnin geti bætt
við þá þekkingu sem skólinn færir
þeim svo þau geti orðið þroskaðir
einstaklingar.
En á meðan fjölskyldan eyðir
öllum frístundum fyrir framan
sjónvarp eða myndband og foreldr-
ar segja börnunum sínum að þegja
þegar þau biðja um útskýringar
eða þurfa að tala við foreldra sína,
þá er ekki von á góðu.
Sjónvarpið kom ekki fyrr en árið
1966 og fljótlega upp úr því byij-
aði þessi sorgarsaga.
Foreldrar! Gefið börnunum ykk-
ar færri leikföng en meira af ykk-
ar eigin tíma og þið munuð finna
muninn, því barnið þráir og þarfn-
ast samneytis við foreldrana meira
en nokkurs annars, og það mun
tryggja barninu betri geðheilsu á
öllum stigum ævinnar.
Við lifum í hörðum heimi og
stuðningur fjölskyldunnar er nauð-
synlegri nú en oft áður.
ODDUR MÖLLER,
Efstasundi 62,104 Rvík.
Framtíð barnanna
okkar í skólanum
Frá Sigrúnu Jónsdóttur:
AÐ UNDANFÖRNU hafa verið
uppi fréttir um að kennarar boði
til verkfalls hinn 27. október næst-
komandi. Mér er spurn, eins og
eflaust mörgum öðrum foreldrum,
hvernig standi á að til þessa þurfi
að koma.
Stjómvöld vita
ósköp vel hve-
nær samningar
eru lausir, hvers
vegna er ekki
gripið í taumana
áður en slíkt
hendir? Eftir því
sem ég best veit
hefur ríkissátta-
semjari vald til
að skylda samningafólk til funda.
Af hveiju er fólk ekki hreinlega
lokað inni þar til samið er? Það
fengi ekki heimferðarleyfi eða að
hitta utanaðkomandi aðila, búið
væri vel að því, en skilyrði yrði að
ekki slyppi það út fyrr en búið
væri að semja.
Kennarar hlúa sameiginlega,
með foreldrum, að námsþroska
barna okkar. Það er oftast nær al-
veg sérstakt fólk sem gefur sig í
þetta starf og að mínum dómi ættu
kennarar að vera á meðal hærra
launaðra starfsmanna ríkis og
bæja, þar sem þeir takast á hendur
ábyrgð sem ekki er á allra færi.
Kennarar eru ekki öfundsverðir af
því að standa einir uppi með 23-30
nemendur í bekk, sumir með færri,
aðrir fleiri. Ef betur væri búið að
þessari stétt þá væri auðveldara að
fá og halda í fagfólk sem er tilbúið
að leggja mikið á sig til að börnin
okkar megi njóta góðs af. Það vita
allir að ef vinnan okkar er einhvers
metin, þ.e.a.s. ef við finnum að hún
er einhvers metin, í launum eða á
annan hátt, þá erum við alltaf tilbú-
in að leggja meira á okkur í stað-
inn. Það vill oft gleymast að kennar-
ar þurfa oftast að taka með sér
verkefni heim eftir kennsludaginn
og er honum því ekki lokið þó að
skóladagurinn sé liðinn.
Það sem fær mig til að setjast
niður og skrifa þessar línur er af-
skiptaleysi allra sem að málinu
koma, stjórnvalda og foreldra.
Hefur þjóðin engar áhyggjur af
velferð barna sinna? Væri betur
búið að kennurum og nemendum,
sparað á réttum stöðum, þá væri
þjóðfélagið vafalítið betur í stakk
búið að takast á við þau vandamál
sem steðja að.
Ég skora á foreldra og forráða-
menn að láta í sér heyra, framtíðin
er barnanna okkar og viljum við
ekki að það sé almennilega búið að
þeim?
SIGRÚN JÓNSDÓTTIR,
foreldri og söngvari.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.