Morgunblaðið - 13.01.1998, Blaðsíða 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 13. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ sími 551 1200
Stóra st/iðið kl. 20.00:
HAMLET — William Shakespeare
7. sýn. fim. 15/1 örfá sæti laus — 8. sýn. sm. 18/1 örfá sæti laus — 9. sýn. fös. 23/1 örfá
sæti laus — 10. sýn. sun. 25/1 — 11. sýn. fim. 29/1.
FIÐLARINN Á ÞAKINU - Bock/Stein/Harnick
Fös. 16/1 - lau. 24/1 - fös. 30/1.
GRANDAVEGUR 7 - Vigdís Grímsdóttir
Leikgerð: Kjartan Ragnarsson og Sigríður M. Guðmundsdóttir.
Lau. 17/1 uppselt — fim. 22/1 uppselt — lau. 31/1.
YNDISFRÍÐ OG ÓFRESKJAN - Laurence Boswell
Sun. 18/1 kl. 14 - sun. 25/1 kl. 14.
Sýnt i Loftkastalanum kl. 20.00:
LISTAVERKIÐ — Yasmina Reza
Fos. 16/1.
--GJAFAKORT ER GJÖF SEM GI.EÐtJR--
Miðasalan er opin mánud. —þriðjud. kl. 13—18, miðvikud. —sunnud. kl. 13—20.
Simapantanir frá kl. 10 virka daga.
Hver myrti Karó(ímt)
fös. 16. jan. kl. 20
fim. 22. jan. kl. 20
lau. 24. jan. kl. 22.30
„Snilldarlegir kómískir taktar leikaranna.
Þau voru satt aö segja morðfyndin.
(3&.DV)
ALLTAF FYRIR OG EFTIR LEIKHÚS KRINGLUKRÁIN
i MAT EÐA DRYKK - á góðri stund
UFANDI TÓNUST ÖLL KVÖLD
FJÖGUR HJÖRTU
eftir Ólaf Jóhann Ólafsson
5. sýn. fim. 15. jan. kl. 20 uppselt,
6. sýn. sun. 18. jan. kl. 16 uppselt,
7. sýn. sun. 18. jan. kl. 20 uppselt
8. sýn. fös. 23. jan kl. 20 uppselt,
9. sýn. sun. 25. jan. kl. 20 uppselt
10. sýn. fim. 29. jan. kl. 20
ÁSAMATÍMAAÐÁRI

Lau. 17. jan. kl. 20 örfá sæti laus
Síðustu sýningar
LISTAVERKIÐ
fös. 16. jan. kl. 20.
VEÐMÁLIÐ
Næstu sýningar verða í janúar
Loftkastalinn, Seljavegi 2,
Miðasala s. 552 3000, fax 562 6775
Miðasala opin 10-18, helgar 13—20
/ %ls \ p "
Bætt kjör kvenna skila sér til barnanna og samfélagsins. Munið gíróseðlana. <UlT hjálparstofnun — VTirV kirkjunnar - hcima og hciman
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
VEL fór á með þeim Áslaugu Hansen, Láru Stephensen og Konráði
Ásgrímssyni.
Fjölmennur nýársfagnaður
► HIN árlega nýársskemmtun
hjónanna Láru Stephensen og
Guðmundar Jóhannssonar var
haldin í Ártúni um sfðustu helgi.
f'Lára og Guðmundur hafa haldið ■
þeim sið að bjóða hópi vina, vel-
unnara og vandamanna til nýárs-
fagnaðar sem var þó heldur fjöl-
mennari nú en síðustu ár. Að þessu
sinni komu um 300 manns en hing-
að til hafa þetta verið um 30 til 50
manna teiti. Hljómsveitin Tvöföld
áhrif lék fyrir dansi og lauk gleð-
inni ekki fyrr en undir morgun.
HARALDUR, Skúli og Ragnar komu frá Færeyjum til að skemmta sér.
FÓLK í FRÉTTUM
CHARLTON Heston og Linda Harrison í geim-
ævintýrinu Apaplánetunni.
GEORGE C. Scott neitaði óskarnum fyrir
túlkun sína á Patton.
STEVE McQueen og Dustin Hoffman
léku í Papillon sem hefur elst afar vel.
SÁ SEM er með meira hár á höfðinu er leik-
stjórinn Franklin Schaffner og kvikmynda-
stjarnan er vitaskuld Yul Brynner. Þarna vinna
þeir að tökum á myndinni „The Double Man“.
FRANKLIN J.
SCHAFFNER
FRANKLIN J. Schaffner var einn
þeirra leiksljóra sem áttu athygl-
isverðan en endasleppan feril.
Hans var þó óvenju glæstur því á
árunum 1964-’73 fóru fáir f fötin
hans. Satt best að segja fínnst mér
Schaffners ekki minnst að verð-
leikum, slíkan svip sem hann setti
á þetta gróskumikla tímabil. Hann
kom upp í hugann þegar fréttist í
vikunni að James Cameron hefði
loks fengið fjármagn til að fram-
leiða endurgerð Planet ofthe
Apes, með sjálfan Oliver Stone í
leikstjórastólnum. Ein ástæðan
fyrir gleymskunni er sjálfsagt að
ferill hans hreinlega lognaðist út
af með nokkrum, auðgleymdum
myndum.
Eftir að hafa kynnst kvik-
myndagerð í síðari heimsstuijöld-
inni sneri laganeminn Schaffner
sér til CBS í stríðslok en settist
aldrei aftur í háskóla. Eftir langan
feril við gerð sjónvarpsmynda og
fern Emmyverðlaun, kallaði
Hollywood. Þegar þangað var
komið var Schaffner tekinn að
reskjast. Var kominn á fimmtugs-
aldur er hann lauk við fyrstu kvik-
Sígild myndbönd
myndina, The Stripper, (‘62), for-
vitnilega og nokkuð minnisstæða,
með Joanne Woodward.
Strax með annarri mynd sinni,
The Best Man, (64), vakti Ieikstjór-
inn athygli á sér sem hæfileika-
manns með örugga og árangurs-
ríka stjórn á leikurum og mynd-
rænni frásögn. The Best Man var
unnin af einstölum hóp valin-
kunnra listamanna, en þessi
óvægna ádeila á sjálft forsetaemb-
ættið og hráskinnaleikinn í kring-
um val Bandaríkjamanna á þjó-
höfðingjum fór fyrir bijóstið á al-
menningi. Myndin er byggð á um-
töluðu Ieikriti eftir stórskáldið og
háðfuglinn Gore Vidal, sem sjálfur
samdi kvikmyndagerðina sem seg-
ir af miskunnarlausri baráttu
tveggja forsetaframbjóðenda.
Báðir sækjast eftir stuðningi hins
fársjúka, sitjandi forseta og beita
til þess misjöfnum meðölum. Oll
þessi hlutverk eru vel leikin. Cliff
Robertson skapar eftirminnilega
ósvífna persónu sem ekkert er
heilagt í stríðinu við heldur sóma-
kærari keppinaut sem Henry
Fonda leikur af ámóta snilli. Lee
Tracy var einnig magnaður sem
gamli forsetinn, og margir fleiri,
góðleikarar komu við sögu. Sjálf-
ur Haskell Wexler stjórnaði
svart/hvítri myndatökunni. Ein
besta mynd Schaffners, en því
miður ófáanleg ný eða á leigu hér-
lendis. ★★★★
Nú er skammt stórra högga á
milli. Næsta stórmynd Schaffners
er hin vanmetna og sjaldséða The
War Lord, (‘65), þá The Double
Man, (‘67), njósnamynd með Yul
Brynner í tvöföldu hlutverki, síð-
an koma toppmyndirnar hans,
hver á eftir annarri, með hina
slarkfæru. Nicholas and Alex-
andra, (‘71), innámilli. Fyrst The
Planet of the Apes, (‘69), Patton,
(‘71), Papillion, (‘76) Þá koma tvær
miðlungsmyndir, Islands in the
Stream, ‘78) og The fíoys From
Brazil, (‘79). Þrjár þær síðustu eru
vægast sagt ómerkilegar; Sphinx,
(‘82), Yes, Giorgio, (82), Welcome
Home, (‘89). Snúum okkur að
toppunum.
PATTON (1969)
★ ★★★
Myndin um hinn herskáa, snjalla
en skapmikla hershöfðingja George
Patton hleypti nýju blóði í stríðs-
myndirnar. Segir frá uppgangi eins
hæfasta hershöfðngja sögunnar uns
skapið varð honum að falli. Fylgst
er með sigrum hans frá landtökunni
í Afríku, síðan innrásinni á Sikiley
og meginlandið. Stríðsmyndir ger-
ast ekki áhrifaríkari. Leikstjórn
Schaffners er í engu ábótavant,
hvort sem hann fæst við eitthvert
hinna margfóknu bardagaatriða eða
persónur í nærmynd. George C.
Scott gerir hinum litríka hershöfð-
ingja góð skii og Karl Malden er
ekkert síðri sem Omar Bradley,
annar mikilhæfur herforingi í síðara
heimsstríðinu. Hluta af hinum slá-
andi sjónræna þætti myndarinnar
og mikilleik ber að þakka kvik-
myndatökustjóranum Fred Koene-
kamp og Jerry Goldsmith átti einn
af sínum mörgu góðu dögum sem
kvikmyndatónlistarskáld. Patton er
frá einu sterkasta upphafsatriði
kvikmyndasögunnar, allt til loka,
hrífandi og áhrifamikil upplifun.
Spennandi, stílhrein og skynsam-
leg, þökk sé Schaffner og hans góða
fólki, ekki síst Óskarsverðlauna-
handritshöfundinum Francis Ford
Coppola.
APAPLÁNETAN - PLANET
OF THE APES (1968)
•kirkVi
Menn bjuggust almennt ekki við
miklu þegar Schaffner fór í gang
með kvikmyndagerð lítt kunnrar
vísindaskáldsögu, sem höfundur-
inn, Pierr Boulle (Brúin yfir Kwai
fljótið), sagðist hafa samið sér til
gamans og væri ókvikmyndanleg.
Annað kom á daginn. Apaplúnetan
varð samstundis sígild. Hefst á
sterku inngangsatriði er áhöfn
geimskips (á ferð gegnum rúm og
tíma) vaknar af löngum svefni við
að eitthvað fer úrskeiðis, það er að
lenda á ókunnri plánetu. Samband-
ið við jörð er rofið. Geimfararnir
eiga ekki í erfiðleikum með að að-
lagast hinu nýja umhverfi en kom-
ast fljótlega að því að hér ráða apar
ríkjum, sem taka þá fljótlega til
fanga. Stjórnandi geimskipsins
(Charlton Heston) tekst að sleppa
að lokum og kemst þá að hinum
hræðilega sannleika um lendingar-
staðinn.
Einföld sagan leynir á sér. Erum
við á hraðleið að umturna sjálfri
náttúrunni, og hvað bíður okkar þá?
Framvindan er vel uppbyggð frá
mögnuðu upphafinu, dettur aðeins
niður um miðbildð en endasprettur-
inn er stórkostlegur og lokaatriðið,
þegar Heston uppgötvar (sér til
skelfingar) hvar hann er staddur, er
sláandi. Gervi og búningar apanna
eru völundarsmíð sem ollu straum-
hvörfum á því sviði. Framhalds-
myndimar urðu einar fjórar, flestar
auðgleymdar.
PAPILLION (1976)
kkkxk
Hin langa og spennandi Papillion
er byggð á samnefndum endur-
minningum Henris Chamiére, eina
fangans sem tólst að sleppa frá hinu
illræmda fangelsi á Djöflaeyjunn,
undan ströndum Suður-Ameríku.
Ein lamgbesta ævintýi’a- og
spennumynd síðustu áratuga, hefur
elst bærilega og er alltaf jafn
skemmtileg áhorfs. Steve McQueen
var ekki mikill skaðgerðarleikari en
er einkar trúverðugur sem fanginn
sem lagði allt í sölurnar fyrir frelsið
og endurheimti það í annarri til-
raun. Dustin Hoffman er ekki síðri
sem undarlegur hjálparmaður hans
og samfangi.
Sæbjörn Valdimarsson