Morgunblaðið - 13.01.1998, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 13. JANÚAR 1998 51
+ Helga Fanný 01-
sen fæddist í
Reykjavík 5. nóvem-
ber 1936. Hún lést á
sjúkrahúsi Reykja-
víkur hinn 3. janúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Björn
M. Olsen, flugvéla-
virki og annar af eig-
endum Stálhúsgagna
hf., og eiginkona
hans, Svava Stefáns-
dóttir. Faðir Helgu
lést er hún var 5 ára
gömul. Seinni maður
Svövu, móður Helgu,
var Steingrímur Þor-
steinsson glerskurðarmaður.
Bjuggu þau á Flókagötu 47 í
Reykjavík.
Helga giftist árið 1959 Ra-
Með þessum orðum viljum við
kveðja samstarfsmann okkar,
Helgu Olsen, sem að ósk hinnar
látnu var jarðsett í kyrrþey sl.
mánudag. Helga fæddist árið 1936
og var því einungis 61 árs er hún
lést eftir erfíða baráttu við krabba-
mein.
Helga hóf störf hjá Olís árið 1981
eða tveimur árum eftir að hún
fluttist heim frá Ameríku, en þar
hafði hún búið um 20 ára skeið.
Starf Helgu hjá Olís við símsvörun
var erilsamt, álagið oft mikið og
vinnutíminn langur. Helga átti
ymond Gary Graves
og áttu þau heimili
sitt í Bandaríkjunum.
Þau eignuðust 4 börn
sem öll eru búsett í
Bandaríkjunum. Þau
eru: Amelía Svava
Graves, f. 1959,
Katrín Sigrún Gra-
ves, f. 1961, Reymond
Daniel Graves, f.
1963, og John Eric
Graves, f. 1965.
Reymond og Helga
slitu samvistir.
Helga fluttist heim
til íslands árið 1979
og starfaði hjá Olíu-
verslun íslands frá 1981 þar til
yfir lauk.
títför Helgu fór fram í kyrrþey
12. janúar.
mikil og góð samskipti við fjöl-
marga umboðs- og sölumenn fé-
lagsins um land allt, erlenda sam-
starfsaðila, fjölmarga viðskipta-
menn og síðast en ekki síst sam-
starfsmenn á aðalskrifstofu félags-
ins. Aðalskrifstofan var á margan
hátt hennar annað heimili og fjöl-
skylda. Þar eignaðist hún marga
og góða vini á sama tíma og börnin
hennar voru áfram búsett í Amer-
íku.
Helga var alla tíð lífleg, hlátur-
mild, smekkleg og vel tilhöfð.
Vissulega lét hún oft í sér heyra og
lá ekki á skoðunum sínum. Helga
lét sig varða hági vina sinna og
komst í góð kynni við fjölmarga
maka og vini starfsmanna gegnum,
starf sitt. Helga eignaðist einnig
marga erlenda vini og má þess
geta að fjöldi þeirra, sem heim-
sóttu Olís með reglubundnum
hætti, byrjaði ávallt á því að koma
við á skiptiborðinu til að kyssa
Helgu þegar þeir komu á fundi til
Olís.
Eftir að Helga kenndi sér meins
var aðdáunarvert hversu dugleg
hún var þegar mest á reyndi.
Þannig var hún oft sárþjáð í vinnu
en keyrði sig áfram frekar af vilja
en mætti. Skömmu áður en Helga
lést var hún ákveðin í að mæta aft-
ur í vinnuna til Olís, svo mikill var
baráttukrafturinn.
Samstarfsfólk Helgu kveður
þessa góðu konu með þakklæti og
vottar börnum hennar, vinum og
öðrum aðstandendum samúð.
Blessuð sé minning hennar.
Samstarfsfólk hjá Olís.
Nokkur kveðjuorð til æskuvin-
konu minnar Helgu Fannýjar 01-
sen, sem lést 3. janúar sl. eftir
harða baráttu við illvígan sjúkdóm.
Helgu er sárt saknað.
Við Helga kynntumst ungar að
aldri á Njálsgötunni en Helga bjó
með móður sinni, Svövu, á Njáls-
götu 86. Þær áttu fallegt heimili og
þangað var ég alltaf velkomin. Eg
minnist þess sérstaklega hversu
þær mæðgurnar voru samrýndar.
Leikvangurinn var sundið á milli
Njálsgötu og Bergþórugötu. Þar
HELGA FANNY
OLSEN
JÓN BJÖRN
HELGASON
+ Jón Björn Helgason fæddist í
Reykjavík 16. júlí 1929. Hann
lést á heimili sínu, Þinghólsbraut
17, Kópavogi, 30. desember síð-
astliðinn og var liann jarðsung-
inn frá Hallgrímskirkju 9. janúar.
Elsku pabbi, þetta er búin að vera
mikil barátta. Þegar þú greindist
með krabbamein í lok nóvember
1996, var það okkur öllum mikið
áfall. Við höfðum öll gert ráð fyrir
að þú mundir ná háum aldri eins og
hann afi minn sem lést í fyrra rétt
tæplega 97 ára að aldri, og ég held
að þú hafir nú frekar gert ráð fyrir
því líka. En það var mikill baráttu-
hugur í þér og við smituðumst með.
Þú gekkst í gegnum erfiða aðgerð
rétt fyinr jólin 1996 og svo tók við
erfið geislameðferð sem tók mikið
á. En viti menn, eins og við höfðum
öll gert ráð fyrir, þú náðir þér og
undir vorið varstu orðinn nokkuð
hress. Við tók yndislegur tími, eins
og hjá svo mörgum sem fá svona
+ Hróbjartur Lúthersson fædd-
ist í Reykjavík 2. október
1914. Hann lést á dvalarheimilinu
Seljahlíð 3. janúar síðastliðinn og
fór útför hans fram frá Bústaða-
kirkju 13. janúar.
Elsku Hróbjartur, þú ert farinn
frá okkur og kominn til Svövu þinn-
ar hjá Guði. Við minnumst þín með
hlýhug og þökkum fyrir að hafa
kynnst þér og fengið að njóta góð-
mennsku þinnar. Alltaf varstu
reiðubúinn til aðstoðar.
Mér er minnisstætt hversu fús
þú varst að keyra alla, sem þig
báðu, á hina og þessa áfangastað-
ina. Fyrst er ég kynntist Lútheri,
syni þínum, og við vorum að reyna
að ná í leigubíl eina nóttina eftir
dansleik þá sagði Lúther eftir
langa bið eftir bíl: „Ég hringi bara í
pabba og læt hann ná í okkur!“ Já,
þá varð ég hissa og hugsaði með
nýtt tækifæri til að lifa. Um vorið
skelltirðu þér á ráðstefnu til
Birmingham, og það átti nú við þig
því fróðleiksfús varstu. Eftir ráð-
stefnuna skelltuð þið mamma ykk-
ur til London, þar sem við ætluðum
að hitta ykkur, ég og mín litla fjöl-
skylda, í nokkra daga. Það voru
yndislegh- dagar. Eftir að heim var
komið var pakkað niður í töskur á
nýjan leik og flogið út til Bnissel til
okkar, í þetta sinn með Asdísi og
Kolbrúnu, bamabörnin ykkar, með-
ferðis eins og svo oft áður. Pabbi,
ég veit að þú ert samþykkur mér
þegar ég segi að þetta var besta
ferðin þín til Brussel. Þegar ég
vaknaði á morgnana varst þú ævin-
lega tilbúinn - kominn í „golf-
dressið", skutlaðir mér út á lestar-
stöð, skrappst í bakaríið fyrir
mömmu og skelltir þér svo út á
golfvöll, þar sem þú hittir tvo góða
félaga sem þú hafðir kynnst í byrj-
un fararinnar og kunnir svo vel við.
Eftir glas af púrtvíni með félögun-
um komstu heim til mömmu og
mér að þessi pabbi hlyti að vera
sérstakur ef hægt væri að vekja
hann upp um miðjar nætur til þess
að sækja harðfullorðið fólk af dans-
leik. Þú fékkst reyndar að sofa í
friði þessa nótt því bílfarið bjargað-
ist á annan hátt. Aðfaranótt 5. apríl
1989 fékkstu ekki að sofa í friði. Við
Lúther vorum gift og annað barn
okkar var á leiðinni í heiminn. Þú
komst brunandi og ég var drifin inn
í bíl enda bara 3-5 mín. á milli hríða
hjá mér. Svo ókstu hratt upp á spít-
ala og ekki tók ég eftir neinu
stressi hjá þér þó ég tæki nokkur
andköfin. Lúther sagði mér seinna
að þú hefðir verið að farast úr
stressi og hefðir haldið að ég ætlaði
bara að fara að fæða þarna í bíln-
um.
Eitt sumarið er Bjarni Jóhann
var þriggja ára, Alma Lóa eins árs
og það þriðja á leiðinni þá komst þú
á hverjum virkum degi alla leið úr
Goðheimum til okkar í Garðabæinn
barnabarnanna um hádegi og þið
áttum ánægjulegan eftirmiðdag
með þeim þremur þangað til að við
René komum heim seinnipartinn.
Já, elsku pabbi minn, þetta var
góður tími og ég verð að segja það
að ég hélt að þú fengir nú að koma
til mín til Brussel aftur. í heild var
sumarið dásamlegur tími hjá þér og
í dag erum við þakklát fyrir það.
Um miðjan september komu svo
vondu fréttirnar, meinið var komið
aftur og í þetta sinn litlar sem eng-
ar líkur á að það væri hægt að kom-
ast fyrir það. En baráttuandinn var
ekki horfinn úr þér og þú varst til-
búinn að reyna allt. Mikið varstu
sterkur og duglegur. Þú lagðir allt
upp úr að lifa sem eðlilegustu lífi og
mættir í vinnuna eftir mætti allt
fram í byrjun desember. Elsku
pabbi og mamma, mig langar til að
þakka ykkur fyrir það yndislega
heimili sem þið bjugguð okkur
systrunum. Það eru ekki allir sem
fá að njóta svona mikils öryggis og
hlýju á uppvaxtarárunum eins og
við fengum hjá ykkur. Ég veit að
Ki’úsa systir er sammála mér um
það.
Guð blessi þig, pabbi minn, þín
dóttir,
Kristín.
til þess að fara með Bjama á
gæsluvöll eftir hádegi og svo
komstu aðra ferð kl. 17 til þess að
ná í drenginn aftur heim.
Ég minnist sunnudaganna hjá
þér. Alltaf, meðan þú hélst heimili,
bjóstu til súkkulaði og þeyttir
rjóma og bauðst svo fjölskyldunni
upp á. „Afi, má ég fá meira kakó?“
spurðu barnabörnin. „Súkkulaði,
meinið þið, elskurnar mínar,“
svaraðir þú og helltir í glösin. Börn-
unum mínum fannst líka gott að
eiga svona afa sem fannst allt sæta-
brauð svo gott eins og þeim.
Jóna Kristín kallaði þig alltaf
opp-afa þegar hún var minni því
erfitt fannst henni að segja nafnið
þitt. Það var alltaf spennandi að
heimsækja Svövu ömmu og opp-
afa.
Nú kveðjum við þig, Hróbjartur,
og vitum að nú eru löng og erfið
veikindi þín að baki og Svava hefur
tekið fagnandi á móti þér.
Við vottum Steinunni, Lúther,
Oba og öðrum aðstandendum okkar
innilegustu samúð.
Bjarndís, Bjarni Jóhann,
Alma Lóa og Jóna Kristín.
HROBJARTUR
LÚTHERSSON
fóru æskuleikir okkar fram. Sund-
höllin var líka vinsæl. Æskan leið
þar sem indælt vor.
Helga giftist ung og flutti til
Bandaríkjanna. Hún eignaðist
fjögur yndisleg börn. En eftir tutt-
ugu ára hjónaband kom Helga al-
komin heim, þá fráskilin. Lífið
hafði ekki alltaf verið auðvelt.
Henni þótti gott að vera komin
heim aftur. Helga vann aðallega
við skrifstofustörf hér heima, mörg
síðustu árin við símaskiptiborðið
hjá Olís. Þar líkaði Helgu mjög vel,
bæði við vinnuna og starfsfólkið.
Ég vissi að hún saknaði bamanna
sinna mikið en þau em öll búsett í
Bandaríkjunum. Ég sendi bömum
hennar og fjölskyldum þeirra inni-
legar samúðarkveðjur. Einnig
systur hennar, Birnu, og hennar
fjölskyldu. Þau önnuðust Helgu
svo vel í erfiðum veikindum. Ég
kveð kæra vinkonu.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðmundsson)
Rannveig (Ransý).
Skila-
frestur
minning-
argreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útfor er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: I sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast íyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útmnninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við fráfall og
útför
HALLDÓRS GUÐMUNDAR BJARNASONAR,
Hlíðarvegi 32,
Siglufirði.
Margrét Franklínsdóttir,
Gunnhildur Halldórsdóttir, Valur J. Karlsson,
Bjarni Heiðar Valsson,
Ingibjörn Valsson,
Halldór Karl Valsson.
Innilegustu þakkir til allra, sem veittu okkur
hughreystingu og samúð vegna fráfalls eigin-
konu minnar, móður okkar og ömmu,
GUÐRÚNAR ELÍNAR GUNNARSDÓTTUR,
Neðstaleiti 4,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Örn Reynir Pétursson
og fjölskylda.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
KARLS SVEINSSONAR
bifreiðastjóra,
dvalarheimilinu Felli,
áður Njörvasundi 9.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sveina Karlsdóttir,
Páll Karlsson,
Ingibjörg Karlsdóttir,
Ómar Karlsson.
+
Innilegar þakkir fyrir samúðarkveðjur og vinar-
hug vegna fráfalls og útfarar,
KATRÍNAR ÓLAFSDÓTTUR,
Austurvegi 32,
Selfossi.
Guðmundur E. Guðmundsson,
Gunnar Malmquist,
Unnur Erla Malmquist, Kjartan B. Sigurðsson,
Harpa Mjöll, Gunnar Örn,
Ólafur H. Guðmundsson, Jónína Magnúsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir, Ámi Guðmundsson,
Jóhann, Ámý llse,
Sólveig Guðmundsdóttir,
Guðmunda Guðmundsdóttir, Gústav Karlsson,
Elías, Arnþór, Katrín, Fríða,
Hákon G. Ólafsson,
Ástríður Ólafsdóttir.