Morgunblaðið - 06.03.1998, Qupperneq 54

4 54 FÖSTUDAGUR 6. MARZ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Fljót, Magga ... mig vantar Gjörðu svo vel, herra ... gleður mig
strokleður! að geta aðstoðað. Magga, fyrr eða
síðar gerirðu mig brjálaða ...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1
Að
103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
skipuleggja
tímann
Frá Elínu Grétarsdóttur:
í LOK október 1997 komu til ís-
lands þrjár ungar konur. Það voru
þær Matta, sem er íslensk, Gry,
sem er norsk, og Eva sem er sænsk.
Þær eiga það sameiginlegt að vera
búsettar í Svíþjóð og að allar voru
þær komnar til íslands til að kynna
okkur íslendingum íyrirtæki að
nafni Volare.
Eg var svo heppin að kunningja-
kona mín hafði lesið tilkynningu um
fyrirlestur sem halda átti um Volare
og bað hún mig að koma með sér.
Volare, hugsaði ég. Hvað er nú það?
Þar sem hún gat ekki svarað því
ákvað ég að drífa mig með henni.
Það gæti ekki skaðað að hlusta á
einn fyrirlestur. Við mættum stund-
víslega á fundarstaðinn sem var í
einu af gömlu húsunum á Arbæjar-
safni. Þegar þangað var komið hitt-
um við Möttu, Gry og Evu, ásamt
mörgu gömlu fólki sem var komið í
sömu erindagjörðum og við, að
kynnast Volare. Eftir að hafa hlust-
að á merkilegan kynningarfund
(sem stóð reyndar yfir í níu klst.)
vaknaði áhugi minn fyrir vörunni
sem kynnt var, sérstaklega þar sem
hér var um að ræða fyrirtæki sem
sérhæfir sig í náttúrulegum húðvör-
um unnum úr barbadenssis aloe-
vera plöntunni, steinefnum, salti og
leir úr Dauðahafinu. Daginn eftir
var boðið upp á framhaldsfyrirlest-
ur og fengum við lítillega að prófa
vörumar.
Þar sem ég gleypti ekki við öllum
fögru orðunum um fegurð og dýrð
ákvað ég að prófa vörumar sem síð-
an reyndust mér svo vel að ég
ákvað að slást í hópinn með starfs-
mönnum Volare. Síðan em liðnir
nokkrir mánuðir og ég hef ekki séð
eftir því. Eg hef ferðast til Noregs
og Svíþjóðar og stefnan er tekin til
Portúgals í apríl. í Lillehammer í
Noregi var haldinn ársfundur
Volare helgina 7.-8. febrúar. Það
átti vel við því Johnny og Trond,
sem hafa einkaleyfi fyrir Volare í
Evrópu, eru einmitt Norðmenn.
Það var þar sem Volare byrjaði fyr-
ir fjómm ámm og fyrir þremur ár-
um í Svíþjóð. Nú em þar um sextán
hundruð manns sem starfa hjá
Volare.
Á ársfundinum vora mættir um
hundrað og þrjátíu manns frá Nor-
egi, Svíþjóð, Danmörku og síðast en
ekki síst vomm við þrjár frá ís-
landi. Dr. Melumad, sem er eigand-
inn, og kona hans voru einnig mætt
alla leið frá Israel. Dr. Malumad er
rannsóknarmaður, lyfjafræðingur
og húðsjúkdómafræðingur. Hann er
þriðji ættliður sem vinnur með aloe-
vera-gelið og sýndi okkur mynd-
band um vinnslu þess.
Allar vörur hans em seldar í apó-
tekum í ísrael því þar þekkja allir
kosti vömnnar en annars staðar vill
hann einungis að þær séu kynntar á
heimakynningum til þess að fólk fái
persónulegri og betri þjónustu. Við
Dauðahafið er mikið af heilsuhælum
en þangað er dýrt að fara. Þess
vegna vill dr. Melumd færa okkur
vömna „leir og salt“ beina leið
heim. Það eina sem hann getur ekki
fært okkur er sólin.
I Svíþjóð var ég að kynna mér
vöruna betur og eftir að hafa ferð-
ast þó nokkuð hef ég séð hvað
Volare-vömrnar hafa fengið góðar
móttökur og reynst mörgum vel.
Þetta hefur veitt mér mikla ánægju,
með Volare get ég skipulagt tímann
samhliða aðalstarfi mínu, ég ferðast
og lifi góðu lífi. Hver vill ekki gera
það?
ELÍN GRÉTARSDÓTTIR,
Áshóli, 851 Hellu.
Enn um tóbak og tví-
skinnung stjórnvalda!
Frá Guðjóni Bergmann:
EG fékk nýlega staðfestar upplýs-
ingar frá ábyrgum aðila þess efnis að
sex þeirra 4000 efna sem em í sígar-
ettunni féllu undir eiturefnalög á Is-
landi og væru þess vegna bönnuð í
sölu nema undir mjög ströngu eftir-
liti. Umræða um þetta málefni mun
líklega rísa hér á landi innan tíðar og
því miður er ég ekki með það stað-
fest hvaða sex efni þetta eru. Hvort
um er að ræða ammoníak, arsenik,
benzen, blásým, metanól (öll hafa
þessi efni verið greind í innihaldi sí-
garettunnar) eða eitthvað annað, er
nokkuð ljóst að hér er um mjög al-
varlegt mál að ræða. Þetta kemur
svo sem ekkert á óvart þegar maður
heyrir um vannýtingu á ræktunar-
landi tóbaks, sem er nýtanlegt í þrjú
ár, en síðan ónýtanlegt í fimm til sjö
ár þar á eftir vegna efnanotkunar við
ræktun. Það er ekki beint eins og
reykingamenn geti staðið upp og
sagt: „Hei, hvaða eitur er verið að
setja í sígaretturnar okkar?“, því
þeir vita mætavel um eitrið og haída
samt áfram að kaupa. Það sem ég er
ósáttur við er að vera þátttakandi í
skrípaleik. Ríkið (sem ég er hluti af),
kaupir inn og selur þessi eiturefni
vitandi vits og setur síðan upp mjög
öfluga heilsugæslu sem mótvægi,
sem er því miður ekki nóg. Einkaað-
ilar mega selja þessi efni undir eftir-
liti mín vegna (og græða á því), en ég
tel ekki ástæðu til að lýðræðisþjóðfé-
lag standi fyrir eiturefnasölu sem
þessari.
Þetta er svipað og að leyfa heróín,
ef við höfum bolmagn til að auka
heilsugæslu sem nemur heilsutjóni
af þess völdum. Hingað til hef ég
hjálpað fólki að hætta að reykja án
fordóma. Eg skil reykingamanninn
og það sem hann er að ganga í gegn-
um sem fyrrum reykingamaður. Eg
vil hinsvegar ekki taka þátt í beinni
sölu á efninu, það er svo einfalt.
Eg vona að ríkið geri eitthvað í
málinu varðandi þessi 6 efni sem
falla undir eiturefnalög, hvort sem
það er að setja sölu undir strangara
eftirlit, banna tóbak eða breyta lög-
unum svo hægt sé að selja tóbak
óhindrað - það gengur einfaldlega
ekki að starfa í þessari tvöfeldni.
GUÐJÓN BERGMANN,
námskeiðahaldari.
Leidar@centmm.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.