Morgunblaðið - 09.07.1998, Side 60

60 FIMMTUDAGUR 9. JÚLÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Á vegi Ijósmyndara
„Ekki
hægt að
gera neitt
nýtt“
JORA Jóhannsdóttir, nemi í
ljósmyndun í New England
School of Photography í Boston
í Bandaríkjunum, var fengin til
að mynda það sem fyrir augu
bar á sólríkum sunnudegi. „Eg
var ekki með neina staði í huga
þegar ég lagði af stað. Ég var í
raun bara að mynda það sem ég
sá og gerði í helgarfríinu en
myndirnar eru teknar í Mos-
fellsbæ og við Ægissíðu í Vest-
urbæ.“
Jóra segist ekki hafa byrjað
að taka ljósmyndir fyrir alvöru
fyrr en hún fór til Svíþjóðar í
ljósmyndanám fyrir tveimur ár-
um. „Það er mjög margt sem
heillar mig við ljósmyndun en
yfirleitt er það tengt fólki. Mér
finnst skemmilegast að mynda
fólk. Ekki samt þessar klassísku
portrettmyndir í stúdíó heldur
augnabliksmyndir sem teknar
eru á staðnum."
Hún lýkur námi næsta vor og
við tekur alvara lífsins. Sam-
keppni meðal ljósmyndara er
mikil og markaðurinn á Islandi
er takmarkaður „Ef ég ætlaði
að leita eitthvað fyrir mér í
Bandaríkjunum þá væru það
helst aðstoðarmannastöður sem
væru í boði. Ég myndi ekki vilja
vinna hjá hvaða ljósmyndara
sem er. Alltof margir aðstoðar-
menn Ienda í því að sópa bara
gólfin og vökva blómin og ég
hef engan áhuga á því. Annars
Morgunblaðið/Jóra Jóhannsdóttir
hugsa ég ekkert lengra en til
næsta veturs og það kemur
bara í ljós hvað verður. Það er
mikið frelsi sem fylgir því að
vera í skóla og ég ætla að njóta
þess í vetur.
Núna er aðaláherslan í skól-
anum sú að nemendur skapi sér
sinn eigin stíl. Aður varð
lokamappan til dæmis að vera í
lit og það var heftandi en núna
má skila svarthvítum myndum
sem ég er persónulega hrifnari
Myndaði
það sem
ég sá og
gerði í
helgarfríinu
af. Það er varla hægt að tala
um tísku í ljósmyndun en það
kemur stundum eitthvað sem er
öðruvísi. Það er hins vegar ekki
hægt að gera neitt nýtt. Það er
búið að gera allt. Það sama á
við um ljósmyndun og aðrar
Iistgreinar að þegar fólki dett-
ur eitthvað sniðugt í hug og
heldur að enginn hafí gert það
áður er oftast einhver búin að
gera það. Það má hins vegar
gera það á einhvern annan hátt
og jafnvel betur.“
Að sögn Jóru endurspeglar
myndin af stórum bakhluta
stúlkunnar best það sem hún
var að gera síðasta vetur í skól-
anum. Um sé að ræða ákveðna
tækni sem felist í því að einhver
hlutur sé gerður mjög stór í
samanburði við annað í um-
hverfínu. Þetta byggist á
ákveðnu ósamræmi því fáir hafi
til dæmis svona stóran aftur-
enda.