Morgunblaðið - 27.11.1998, Page 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 27. NÓVEMBER 1998 5 7
+ Tómas Gröndal,
fjölmiðlafræð-
ingur, fæddist í
Reykjavík 27. maí
1955. Hann þjáðist
af bráðakrabba-
meini og lést á Sahl-
grenska-sjúkrahús-
inu í Gautaborg.
Foreldrar hans
voru lijónin Heidi
Jaeger Gröndal (f.
13. aprfl 1922) og
Benedikt. Gröndal
fyrrum ráðherra og
sendiherra (f. 7. júlí
1924). Auk Tómasar
eiga þau hjónin tvo syni, Jón (f.
1949) og Einar (f. 1960). For-
eldrar Heidi voru dr. Werner
Jaeger (1888-1962), prófessor í
grískri fornmenningu við
Berlínar-liáskóla og seinna Har-
vard-háskóla í Bandaríkjunum
og fyrri kona hans, Dora Dam-
holz (1891-1935). Seinni kona
Jaegers var Ruth Heinitz (1911-
1992), latínu- og grískukennari.
Fjölskyldan fluttist vestur um
haf 1936. Foreldrar Benedikts
eru Sigurður B. Gröndal (1903-
1979), veit.ingamaður, kennari
og skáld og Mikkelína S. Grön-
dal (f. 1901), sem nú er 97 ára.
Tómas kvæntist 1988 eftirlif-
andi konu sinni, Milvi Link
Gröndal (f. 1956). Foreldrar
Milvi voru Elvi Link (d. 1995) og
Lembit Link, sem lifir konu
sína. Þau flúðu til Svíþjóðar frá
Aldrei hélt ég að maður myndi
skrifa svona um þig, Tómas bróðir.
Mig langaði til að segja svo margt
við þig og hélt að við hefðum nægan
tíma. En það fór á annan veg.
Á 10 dögum ertu dáinn, kallaður
til annarra starfa á nýjum vett-
vangi. Örlögin högðuðu því svo að
við sköpuðum okkur tilveru hvor í
sínu landi. Við háðum lífsbaráttu
okkar á eigin forsendum einangrað-
ir hvor frá öðrum.
Eg man hve gaman mér þótti
þegar við náðum sambandi á Net-
inu. Það var eins og að kynnast þér
aftur eftir 16 ára fjarveru. Við
Doddy og börnin minnumst með
hlýju þeirra stunda sem við áttum
saman. Núna síðast fyrir nærri ári.
Mér fannst sem nýr kafli væri að
hefjast í lífi okkar.
Þið Milvi bjugguð ykkur yndis-
legt heimili í Partille í skógarjaðrin-
um við Gautaborg og það var gam-
an að sjá hvernig náttúrubarnið í
þér vaknaði og þú vaktir okkur
klukkan hálfsex einn morguninn til
að sýna okkur elgskúna með kálfinn
sem stóð í garðinum þínum og át
sumarblómin sem Milvi var nýbúin
að setja niður. Dádýi-skálfarnir sem
léku við húsið gleymast seint. Hug-
urinn leitar til baka til þess tíma er
þú varst með 17 hamstra í kjallar-
anum á Miklubraut.
Þú varst í tónlistinni líka, orðinn
lunkinn með gítarinn. Það var ekki
heiglum hent að búa með þér þegar
þú tókst rokurnar og varst að æfa
þig. í Svíþjóð rættust margir þínir
draumar meðal annars um að leika í
hljómsveit. Night Flight hljómsveit-
in þín spilaði víða í Gautaborg og þú
áttir rómað gítarsafn.
Námið þitt í fjölmiðlun leiddi þig
inn á sérstaka braut, hagfræði fjöl-
miðla undir leiðsögn þíns gamla
prófessors Karls Eriks Gustafsonar
sem sá strax hvað í þér bjó og þú
varst brátt viðurkenndur sem einn
fremsti sérfæðingur Svíþjóðar í
þróun og hagfræði auglýsinga-
markaðarins. Þá voru foreldrar
þínir og bræður stoltir heima á ís-
landi. Þú ferðaðist víða um heim
vegna starfa þíns en þú gleymdir
aldrei að senda kort. I miðjum vetr-
ardrunganum kom kort frá Taí-
landi eða Grikklandi, Flórída eða
New York.
Þú getur farið í friði. Fullviss um
að þú hefur sett jákvætt mark þitt á
tilveruna. Eg veit að þú ert
þroskaðri sál en þegar þú komst og
Eistlandi fyrir
seinna stríð, en
Milvi fæddist í Sví-
þjóð og liefur alið
þar allan sinn aldur.
Tómas og Milvi
gerðu sér fagurt
heimili að Skattkar
2 í Partille, útborg
Gautaborgar.
Tómas tók stúd-
entspróf við
Menntaskólann í
Hamrablíð og hélt
síðan til náms við
háskólann í Gauta-
borg. Að loknu
fil.kand-prófi í fjölmiðlafræðum
flutti hann sig til Viðskiptahá-
skólans þar í borg, til náms,
rannsókna og kennslu. Skólinn
setti upp starfshóp til að rann-
saka auglýsingamarkað Sví-
þjóðar og var Tómas valinn til
forustu. Þessi hópur varð síðan
stofnun, IRM (Istitutet för
reklam- og mediastatistik).
Vakti þetta upplýsingastarf
mikla athygli í fjölmiðlaheimin-
um. Tómas sleppti aldrei
kennslunni við háskólann. Hann
annaðist einnig ráðgjafarst.örf
og var rómaður fyrirlesari í
sinni grein. Tómas hélt t.d.
námskeið við háskólann í Bang-
kok í Taflandi og víða um Evr-
ópu.
Útför Tómasar fer fram í
dag, föstudaginn 27. nóvember,
í Partille í Svíþjóð.
þú hefur þroskast mikið sem per-
sóna ekki síst fyrir tilverknað Milvi.
Meira verður ekki farið fram á.
Þú leggur nú af stað í ferð sem á
eftir að koma þér þægilega á óvart.
Við Doddy, Haukur, Heiða og Benni
sendum Milvi okkar innilegustu
hluttekningu og biðjum um styrk og
huggun henni til handa. Þér, elsku
Tommi, óskum við góðrar ferðar og
guðs blessunar hvert sem leið þín
liggur. Við biðjum fyrir þér og erum
með þér í anda.
Farðu í friði, kæri bróðir. Minn-
ing þín á eftir að ylja okkur þann
tíma sem við eigum eftir.
Guð blessi þig.
Þinn bróðir
Jón.
í stórum fjölskyldum er það heil-
mikið verk, að fylgjast með öllum
börnum systra og bræðra manns,
svo ekki sé nú talað um, þegar þau
fara svo að eignast börn líka. Og
enn erfiðai’a verður það ef maður
býr í útlandinu, eins og við höfum
gert. En þrátt fyrir þetta hefur okk-
ur tekist að kynnast þónokkuð
mörgu af þessu myndarlega, unga
fólki. Það hefir gerst í ferðum til
heimalandsins og sér í lagi, ef þau
hafa komið í heimsóknir til okkar
hérna í henni Ameríku.
Mikil sorgartíðindi voru það þeg-
ar við fréttum, að Tómas, miðsonur
Heiðu og Benedikts, væri Iátinn eft-
ir mjög skamma sjúkdómslegu, að-
eins 43 ára gamall. Fyrsta barna-
barn mömmu af 21 var fallið frá,
glæsilegur og vel gefinn drengur í
blóma lífsins, dáinn og horfinn frá
elskandi eiginkonu, foreldrum og
bræðrum. Maðurinn með ljáinn hef-
ur seilst yfir heila kynslóð og hrifið
á brott hann Tomma okkar, sm var
ekki einu sinni hálfnaður með ævi-
starfið.
Mest fylgdumst við með uppvexti
Tómasar, sem reyndar annaira
ungi-a ættingja á Fróni, í gegnum
forldrana og aðra ættingja. En leið-
irnar lágu saman nokkrum sinnum,
og því kynntumst við honum betur
en ýmsum öðrum afkomendum
systkinanna. Dvaldi hann m.á. hjá
okkur vestra í u.þ.b. tvær vikur
1975. Þá var mikið rót á huga hans,
sem ekki er óalgengt á þeim við-
kvæma aldri. Mikið var rætt um líf-
ið og tilveruna og spáð í það, hvað
framtíðin myndi bera í skauti sínu.
Slegið var líka á létta strengi og
keypti Tommi sér forláta gítar, og
söng angurværa söngva. Var honum
margt til lista lagt.
Þegar heim kom hélt hann áfram
námi og fór síðan utan til Gauta-
borgar, sem varð hans önnur
heimaborg til dauðadags. Þar varð
hann sprenglærður í fjölmiðlafræði
og tengdum greinum, fékk góða
vinnu og kenndi þar að auki við há-
skólann. Hann og Milvi, kona hans,
sem ættuð er frá Eistlandi, bjuggu
þar um sig í fögru húsi og fallegu
umhverfi. Ferðast var um heiminn,
bæði vegna atvinnuþarfa og per-
sónugleði. Lífið brosti við ungu
hjónunum.
En nú grúfir sorgin svört yfir
húsinu í Gautaborg, sem svo oft áð-
ur hefur verið aðsetur gleði fyrir
hjónin, foreldra Tómasar og aðra
ættingja og kunningja. Það er svo
erfitt að skilja, hvers vegna svona
hlutir gerast og lítið þýðir að
spyrja, því engin svörin eru til. Við
vottum Milvi, Heiðu og Benedikt og
öðrum ættingjum okkar dýpstu
samúð. Tilveran verður fátæklegri
án Tomma frænda. Við munum ekki
gleyma honum.
Erla Olafsson og
Þórir S. Gröndal.
Tómas Gröndal er látinn eftir
stutta sjúkralegu á Sahlgrenska
sjúkrahúsinu í Gautaborg. Eg hef
þar misst góðan vin, gamlan skóla-
bróður og samstarfsmann. Tómas
var sonur Benedikts og Heidi Grön-
dal og ólst upp í Hlíðahverfi í
Reykjavík. Hann átti tvo bræður,
Jón og Einar. Við Tómas höfum
verið samferða gegnum stóran
hluta af okkar lífi þó svo að síðustu
12 árin höfum við verið búsettir
hvor í sínu landinu. Leiðir okkar
lágu saman í 7 ára bekk í Hlíðaskóla
og voru eiginleikar hans sem líflegs
og skapandi manns þá þegar komn-
ir fram. Við fórum samtímis í nám
til Svíþjóðar. Hann stefndi í upphafi
á blaðamannaháskóla þar en örlögin
stýrðu honum á aðra braut í skyldu
fagi. í sænska háskólakerfinu voru
fjöldatakmarkanir í öllum gi-einum
og á meðan hann beið inngöngu
lagði hann stund á aðrar greinar við
Háskólann í Gautaborg. I því ferli
kynntist hann prófessor í markaðs-
fræðum við Viðskiptaháskóla
Gautaborgar. Prófessorinn sá að
Tómas hafði réttu eiginleikana í það
fag og dreif hann í gegnum grunn-
nám í viðskiptafræði við skólann.
Seinna innritaðist hann í doktors-
nám í markaðsfræðum. Vorum við
þá aftur orðnir skólafélagar eftir
meira en áratugarhlé. Næstu árin
stundaði hann rannsóknir, kennslu
og ráðgjöf á sviði markaðsmála.
Hann gegndi um tíma stöðu lektors
í markaðsfræðum við skólann og
starfaði á vegum ýmissa fyrirtækja.
Hann starfaði lengst í forsvari fyrir
gagnagrunnsfyrirtæki sem íylgdist
með auglýsingamarkaði. Þetta fyr-
irtæki, IRM (Institut fór reklam
och mediestatistik), byggði hann að
miklu leyti upp. Verksvið þess var
að safna gögnum varðandi umfang
þess sem gerðist á auglýsingamark-
aði í sænskum fjölmiðlum og að
gera viðeigandi greiningar á þeim.
Auglýsendur keyptu síðan áski’ift
að þessum gi-einingum til að geta
beint upplýsingum sínum á sem
hnitmiðaðasta braut. Óx fyrirtækið
hratt í hans höndum og töldu eig-
endur að það ætti fremur heima í
höfuðstaðnum Stokkhólmi. Vel-
gengnina má meðal annars þakka
því að hann hafði gott lag á fólki og
var mjög hugmyndaríkur. Ég varð
þeirrar gæfu aðnjótandi að vinna
nokkur verkefni með Tómasi og get
vitnað um að mikilhæfari sölu- og
markaðsmaður hafi verið vandfund-
inn. Eftir að fyrirtækið flutti til
Stokkhólms tók hann að nýju við
hlutastöðu lektors við Viðskiptahá-
skólann í Gautaborg, stundaði ráð-
gjafarstörf og vann hjá þekktu aug-
lýsingafyrirtæki þar.
Tómas var mikill áhugamaður um
tónlist. Þegar á unga aldri fór hann
að fylgjast með poppinu og gítar-
leikur varð áhugamál hans. Vinir
hans muna vel þegar hann kom frá
Ameríku með Martin-gítarinn. Gít-
ararnir urðu fleiri og tónlist-
arsmekkurinn og tæknin þroskuð-
ust. Um tíma lék hann með jazz-
swing-hljómsveit í Gautaborg sem
kom fram á skemmtistöðum. Hann
hélt þó tryggð við þungarokkið, Led
Zeppelin, og æfði stundum með
áhugarokksveitum. Tómas hafði til
að bera mikla frásagnarhæfileika og
hreif umhverfi sitt iðulega með sér
á flug í skemrntisögum.
Um tíma deildum við saman íbúð.
Tómas var mjög stórhuga og ekki
smámunasamur. Aldrei slettist upp
á vinskapinn en við þurftum tvær
símalínur. Kom það sér vel að geta
hringt milli herbergja til að ákveða
hver skyldi setja á moi'gunkaffið. I
æsku vorum við báðir haldnir
íþróttafælni en í Svíþjóð fórum við
að fikta við trimm. Taldi Tómas að
líklega væri einhverju blandað þar í
drykkjarvatnið sem fengi fólk í
íþróttir.
Eiginkona Tómasar var Milvi
Link, uppalin í Svíþjóð af eistnesk-
um foreldrum. Þau bjuggu í skógar-
jaðri í úthverfi Gautaborgar. Þau
voru náttúruunnendur og sinnti
Tómas þar fuglaskoðun, sem hann
hafði haft áhuga á frá bernsku.
Skömmu eftir að þau kynntust
hjálpaði hann henni að láta gamlan
draum um að fara út í atvinnurekst-
ur rætast. Milvi var mikil kjölfesta
fyrir Tómas og ríkti gott jafnvægi á
heimilinu. Þau voru mjög gestrisin
og höfðingleg heim að sækja og
naut ég þess oft þegar ég var á
ferðalagi. Sérlega er minnisstæð
heimsóknin síðastliðið sumar þegar
ég og fjölskylda mín dvöldum hjá
þeim. Tómas sýndi þá að hann varð-
veitti barnið í sér, lék sér af lífi og
sál í tölvuleikjum með börnunum og
sýndi þeim dýralífið og náttúruna í
skóginum.
Fráfall Tómasar er okkur öllum
mikið áfall og munum við ávallt
minnast hans með hlýhug. Ég sendi
aðstandendum hans mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Helgi Tómasson.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
FRIÐGEIR ÁGÚSTSSON,
áður til heimilis
á Álfhólsvegi 30,
Kópavogi,
sem lést fimmtudaginn 19. nóvember sl.,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju í dag,
föstudaginn 27. nóvember, kl. 10.30.
Jónas Friðgeirsson, Sigurveig Runólfsdóttir,
Sigurveig Friðgeirsdóttir, Jón Pétur Sveinsson,
Ágúst Friðgeirsson, Sigurbjörg Traustadóttir,
Ásgeir Friðgeirsson, Natasa Babic-Friðgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Við þökkum öllum þeim sem veittu okkur
hjálp og sýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og útför ástkærs eiginmanns, föður,
sonar, tengdasonar, bróður og mágs,
ÓSKARS GÍSLASONAR
vaktstjóra,
Smáratúni 39,
Keflavík.
Kristín Grétarsdóttir,
Grétar Óskarsson,
Gísli Óskarsson,
Gísli Jónsson, Ásdís Bjarney Óskarsdóttir,
Grétar Hinriksson, Sjöfn Georgsdóttir,
Jón Kr. Gíslason, Auður Sigurðardóttir,
Guðrún Sigríður Gísladóttir, Ágúst Þór Guðbergsson,
Gísli Gíslason, Ingibjörg F. Sigurðardóttir.
Við þökkum öllum þeim, sem veittu okkur
hjálp og sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
EINARS ÞORSTEINSSONAR
lögregluvarðstjóra,
Skólastíg 8,
Bolungarvík.
Ingibjörg Guðfinnsdóttir,
Þorsteinn A. Einarsson, Hildur Magnúsdóttir,
Guðfinnur B. Einarsson, Heidi Hansen,
Gísli F. Einarsson, Lára K. Gísladóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim er
studdu okkur og sýndu kærleiksríkt vinarþel
við andlát og útför kærrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ÖNNU PÉTURSDÓTTUR,
Espilundi 5,
Akureyri.
Sérstakar alúðarþakkir færum við starfsfólki
á handlækningadeild FSA.
Guð blessi ykkur öll.
Árni Árnason, Margrét Þorvarðardóttir,
Valmundur P. Árnason, Ingibjörg Ringsted
og ömmubörn.
TOMAS
GRÖNDAL