Morgunblaðið - 28.11.1998, Page 47

MORGUNBLAÐIÐ
SÉRTILBOÐ
Opið laugard. 10-16, sunnud. 13-17
Sendum í
póstkröfu
samdægurs
SKÓUERSLUN
KÓPAUOGS
HflPJlRflBORE 3 • SÍMI 55fl 175H
Tilboð: Blazerjakkar kr. 8.900
og buxur kr. 4.800
DTföarion
Opið laugardag fró kl. 10 til 16
Reykjavíkurvegi 64, sími 5651147
Stærðir 40-45
Verð aðeins
kr. 3.890
LAUGARDAGUR 28. NÓVEMBER 1998 47 ^
SJÓNMENNTAVETTVANGUR
Ný sending af drögtum frá Libra
Ný sending af buxna- og pilsdrögtum, ásamt blússum
NÍNA Sæmundsson, Móðurást, 1924, brons, hæð 150 cm.
þessu ber ekki rugla saman við
tómstundaiðju og föndur til að
drepa tímann né iðjuþjálfun af
neinu tagi. En Islendingum er ekki
eiginlegt að gera hér klár skil sök-
um vanþekkingar, og handiðju ým-
iskonar meðal almennings ber ekki
að leggja að jöfnu við sjálfsprottna
alþýðulist sem getur átt sér rætur
lengst aftur úr fortíðinni - einkum
þegar farið er eftir gefnum for-
skriftum þannig að skapandi
kenndir koma hvergi nærri. Það
eru til meistaravefarar erlendis
sem vefa eftir uppdráttum lista-
manná og meistarar að höggva í
stein og marmara sem aldrei
myndu kalla sig listamenn, nema í
sjálfu faginu. Allar hinar fínu
marmarahöggmyndir Rodins eru
þannig höggnar af ítölskum af-
burðamönnum í faginu sem höfðu
handverkið í blóðinu að segja má.
Og hér í París eru heimsfræg
grafíkverkstæði, þar sem fagmenn
þrykkja fyrir listamann. Á sama
hátt er liðvirkni í útskurði naumast
alþýðulist þótt verð sé allrar at-
hygli og aðdáunar í sjálfu sér.
Háþróað handverk er stórkostleg-
ur hlutur.
Starfsvettvangur Guðránar I.
Vigfúsdóttur er orðinn mjög
margþættur, hún átti að baki lang-
an og farsælan kennsluferil er hún
stofnaði eigin vefstofu. Hélt þó
áfram kennslu og seinna hóf hún
að leiðbeina eldri borgurum í fag-
inu. Umsvif vefstofunnar hafa ver-
ið mikil og Guðrán komið víða við
þar sem handverk var annars veg-
ar. Ekkert mál, að hún var og er
kröfuharður og úrvals vefari, eink-
um er að nefna teppi, dúka og
fatnað hvers konar, margir kjól-
anna hinir fegurstu, einkum þar
sem skýr og klár einfaldleikinn
ræður ferðinni og litir ullarinnar fá
notið sín til fulls. Litla-Árskógs-
bræðurnir Kristján E. og Hannes
Vigfússynir hagleiksmenn af hárri
gráðu.
Hönnun og frágangur bókarinn-
ar er hinsvegar ekki í samræmi við
frágang hinna bestu vefja Guðrán-
ar og hinar mörgu ljósmyndir gera
það að verkum að stundum er
líkast því sem fiett sé í fjölskyldu-
albúmi. Uppsetning og niðurröðun
myndanna á síðurnar víðast
óskipuleg og lítið samræmi og lítil
stígandi í framrás hennar. Stund-
um tekst prýðilega til en svo fer
allt í steik að segja má. Nokkur
prýðileg dæmi um góð vinnubrögð
finnast og einkum hvað snertir síð-
urnar 132-136, 146-148, 151,
175-177 og 230-231. Má vera ljóst
að hér hefði hnitmiðuð niðurröðun
og mörkuð uppsetning skipt sköp-
un. Mynd á spjaldi bókarinnar góð
en hönnun umgerðar afleit, einnig
hönnun titilsíðu og upphafs bókar-
innar. Spjaldið á mínu eintaki
gallað í bandi en annars er það
gott, pappír og prentun í lagi en
myndataka misjöfn og litgreining
virðist góð. Sakna ferils og nafna-
skrár aftast. Þetta er öðru fremur
ævisaga, ríkulega skreytt myndum
úr lífi frásegjanda, mun fremur en
markað framlag til íslenskrar
veflistasögu, hefur þó ótvírætt
heimildargildi.
íslenskir myndlistarmenn: Tekið hafa
saman Gunnar Dal og Sigurður K. Arna-
son. Sigurður K. Árnason ehf. Reykjavík.
Skákprent.
Við vefstólinn: Alþýðulist Litla-Arskóp-
bræðra. Guðrún Vigfúsdóttir. Steindórs-
prent - Gutenberg.
PÉTUR Friðrik Sigurðsson, portrett, 1995, olía á léreft, 100 x 80.
snubbótt. En sumir komast vel frá
sínu, svo sem Indriði G. Þorsteins-
son um Finn Jónsson, en þar eru
heimildirnar úr einni átt, þeim sem
ekki er áreiðanlegust í íslenskri
sagnaritun, Franziska Gunnars-
dóttir um föður sinn, Gunnar
Gunnarsson, Halldór Björn
Runólfsson um Sigfús Halldórs-
son, Matthías Johannessen um
Svein Björnsson. Val mynda með
skrifum hefur tekist misjafnlega
að mínu mati, m.a hvað sjálfan
Finn Jónsson snertir. Vel hvað
Freymóð, Guðmund frá Miðdal,
Sigfús Halldórsson og Svein
Björnsson - mjög vel hvað snertir
Gunnar Gunnarsson, Maríu H.
Ólafsdóttur og Pétur Friðrik.
Ekki er ég sáttur við hlífð-
arkápuna en rauða bókaspjaldið er
hið traustasta - uppsetning og nið-
urröðun efnis ber ekki mikilli fag-
mennsku vitni né þekkingu á lista-
verkabókum í dag. Pappír, bók-
band og prentun í lagi ásamt því að
litgreining virðist hafa tekist vel.
Eina athugasemd vil ég gera að
lokum þar sem nafn mitt kemur við
sögu. Ég hef aldrei verið aðstoðar-
maður Eggerts Guðmundssonar
við eitt né neitt, það er af og frá,
þótt ég tæki að mér verkefni við
nefnda skólasýningu.
Bók Guðrúnar I. Vigfúsdóttur,
Við vefstólinn, er í raun sjálfsævi-
saga og því sennilega meira á vett-
vangi bókmennta- en myndlist-
arrýnis að fjalla um hana. Inn á
vettvang annarra rýna fer ég síður
og gríp hér því einungis til hug-
leiðinga um alþýðulist og vefnað al-
mennt auk þess sem ég fjalla um
hönnun bókarinnar, uppsetningu
og val mynda.
Margur veit um áhuga minn á
fornum sem nýjum íðum, heimilis-
iðnaði og almennri listhönnun,
t
KRINGMN
Gleðilega hátíð
MFA
SÍMI 533 1818 • FAX 533 1819
Stutt námskeið fyrir
trúnaðarmenn stéttarfélaga
MENNTUN FYRIR ALLA