Morgunblaðið - 09.02.1999, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 9. FEBRÚAR 1999 4^
MINNINGAR
OLA BJORG
BERGÞÓRSDÓTTIR
+ Óla Björg Berg-
þórsdóttir Hers-
ir fæddist á Norð-
firði hinn 31. ágúst
1923. Hún lést í
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 29. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Stefanía María
Magnúsdóttir, f. 12.
janúar 1891, d. 7.
mars 1935 og Arni
Bergþór Hávarðar-
son, f. 24. júlí 1884,
d. 28. ágúst 1971.
Bræður Olu Bjarg-
ar voru: Ari, f. 9.9. 1913, d.
26.1. 1986, Stefán Halldór, f.
30.11. 1914, d. 1.12 1952,
Hávarður, f. 2.2. 1921, d. 7.4.
1997. Eftirlifandi af þeim systk-
inum er Guðmundur, f. 25. 6.
1922. Fósturforeldrar Ólu
Bjargar um tíma voru Björgvin
Magnússon _og Viktoría Krist,-
jánsdóttir. Arið 1945 giftist Óla
Björg Emil Pálssyni frá Vest-
mannaeyjum, f. 8. september
1923, d. 28. október 1983, en
þau slitu samvistum. Börn
þeirra eru: 1) Hávarður, húsa-
smíðameistari,
maki Fríður Hlín
Sæmundsdóttir,
leikskólakennari.
Börn þeirra: Linda
Björk, Gunnar og
Guðlaugur. 2) Þór-
unn Kristín, fram-
reiðslumeistari,
maki Kristinn Ey-
mundsson, fram-
kvæmdastjóri.
Þeirra börn: Björg,
Emil Austmann og
Heiðar Austmann.
Hinn 13.Júní 1959
giftist Óla Björg
eftirlifandi manni sínum Gunn-
ari Hersir Valdimarssyni.
Árið 1939 fluttist, Óla Björg
með fósturforeldrum sínum til
Akureyrar en siðan lá leið
hennar til Vestmannaeyja. Eftir
1950 fluttist hún til Reykjavíkur
og bjó þar til dauðadags. Óla
Björg stundaði ýmsis störf en
lengst af starfaði hún við síma-
vörslu hjá bifreiðastöðinni
Hreyfli.
títför Ólu Bjargar fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Bogga frænka er dáin.
Það er margt sem mann langar
að segja en erfitt að koma orðum á
blað og alltaf kemur þetta jafn mik-
ið á óvart þrátt fyrir langvarandi
veikindi.
Bogga frænka var yngst og jafn-
framt eina systir hans pabba og þó
að þau byggju hvort á sínu lands-
horninu; hann í Neskaupstað og
hún í Reykjavík, var ávallt ágætt
samband á milli þeiiTa.
Og við, börnin hans Ara, reynd-
um að koma í heimsókn til þín þeg-
ar við vorum í borginni. Alltaf var
jafn gott að líta inn á Rauðai-ár-
stígnum og fá kaffi og spjalla. Þó að
þú hafir lengst af verið heilsulítil
vildir þú samt að við litum inn.
Bjartsýnin og lífsgleðin sneri alltaf
að okkur þótt við vissum að ekki
voru allir dagar auðveldir í lífi þínu.
Nú þegar Guð tekur á móti þér
þá veit ég að lífsgleðin fær að njóta
sín á ný. Við viljum með þessum lín-
um kveðja þig, elsku Bogga frænka,
með þökk fyrir liðnar stundir.
Kolbeinn Arason, Bergþóra
Aradóttir og Hrefna Aradóttir.
Okkur langar að þakka Boggu
frænku fyrir allt sem hún gerði fyr-
ir okkur meðan við vorum við nám í
Reykjavík. Fyrstu árin áttum við
enga peninga og borðuðum lélegan
mat, nema á sunnudögum, þá feng-
um við fínan mat hjá Boggu. Bogga
frænka var alltaf tilbúin að hlusta á
allt sem okkur lá á hjarta. Bæði ást-
arsorgir og önnur minna viðkvæm
mál voru tekin fyrir. Hún kom með
góð ráð og spáði stundum í bolla til
að leysa vandamálin. En oft hló hún
bara innilega yfir vitleysunni í okk-
ur. Heimili hennar og Gunnars var
alltaf opið fyrir okkur og vini okkar.
Það voru alltaf til kaffi og kökur.
Hún þurfti ekkert að gera þetta
en henni virtist finnast gaman að
halda sambandi við börn bræðra
sinna, því við vorum mörg bræðra-
börnin sem komum til hennar.
Elsku Bogga, okkur langar að
kveðja þig með þessari visu sem
varð til eftir eina sunnudagsmáltíð-
ina.
Börnunum öllum býr hún skjól,
sem bræður hennar eiga,
Bogga á skilið herrans hól,
og helstu guðaveigar,
ógnarmikil skuld mín er,
en mjög væri það gaman,
að vita hvað þeim bræðrum ber
að borga ef lagt er saman.
Stefanía María Aradóftir
og Steina Aradóttir.
Hún amma mín hefur nú kvatt,
hún kvaddi þennan heim í faðmi
eiginmanns síns á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 29. janúar. Það er með
blendnum tilfinningum sem ég sest
niður og rita nokkur fátækleg minn-
ingarorð um hana ömmu. Það berj-
ast í mér mikil sorg og söknuður en
líka gleði yfir því að þessi kona sem
hafði lifað ótrúlega mai-gt og átt
mjög erfiða síðastliðna mánuði og
ár, fengi nú loksins hvíld og ró. I
huga mínum er ég sannfærð um að
hún er nú umvafin ástvinum sem
hafa beðið eftir að fá að taka á móti
henni hinum megin. Fyrir mér var
amma ekki aðeins amma mín, held-
ur einnig trúnaðarvinur minn. Við
gátum setið að spjalli um allt milli
heima og geima og alltaf hafði hún
tíma og áhuga á því sem ég bar í
brjósti. Ég bjó um tíma í mikilli ná-
lægð við hana og þá áttum við okkar
bestu stundir. Þegar kom svo að því
að ég fór að koma með barnabörnin
til hennar, ljómaði hún bókstaflega
af stolti og ekkert var of gott handa
börnunum. Þau sem eru svo ung
muna helst eftir því að alltaf var til
ís í frystinum handa þeim.
Amma var mikil handavinnukona
og oft hef ég rekið upp stór augu yf-
ir afrakstrinum, hún saumaði
myndir, heklaði gardínur svo eitt-
hvað sé nefnt og bjó til innisokka úr
ull sem við í minni fjölskyldu getum
ekki verið án. Hún gerði oft grín að
mér þegar hún sá að ég gat ekki
einu sinni gert skammlaust við
saumsprettur. Við áttum þó margt
sameiginlegt, á meðan hún hafði
heilsu til var hún mikil ferðakona.
011 sumur voru þau hjónin á ferða-
lagi um landið og þá helst í tjaldi,
við barnabörnin fengum oft að fara
með. Það eru ótal minningar sem
streyma fram nú þegar amma hefur
kvatt þennan heim og þakka ég fyr-
ir þær stundir sem við áttum.
Ég sakna hennar ótrúlega mikið
og veit ekki hvort ég kem nokkurn
tíma til með að hætta að sakna
hennar en veit að við komum til með
að sjá hvor aðra aftur og þá er ég
viss um að hún hefur tekið frá sér-
stakt pláss fyrir mig nálægt sér.
Minning hennar lifir áfram, minn-
ing um sterkan persónuleika sem
umvafði mig væntumþykju og ást.
Ég bið þess að Gunnar afi fái styrk í
sorg sinni, missir hans er mikill.
Björg.
Ég minnist sérstaklega þess tíma
er ég átti í erfiðleikum. Ég var
heimilislaus, búin að brjóta allar
brýr að baki mér og þótti lífið frekar
vonlaust. Þá átti ég Boggu að til að
hlýja mér og fá svolitla birtu í lifið
og tilveruna. Þetta voru þær stundir
sem gáfu mér kjark til að takast á
við lífið á nýjan leik, byrja frá
grunni og byggja mig upp þannig að
ég gæti orðið góður þjóðfélagsþegn.
Þetta voru erfið spor til að byrja
með en Bogga studdi mig og leið-
beindi mér þegar mér fannst eins og
ég væri að fara út af sporinu. Hún
hafði trú á mér, og það var mér
meira virði en nokkuð annað á þess-
um tíma þar sem ég þurfti mikla
hvatningu og þá hvatningu sem ég
þurfti fékk ég hjá Boggu frænku.
Ég man þann tíma þegar ég var
að kynnast konu minni. Þá kenndi
hún okkur að tala saman þannig að
við gætum leyst okkar vandamál og
þau vandamál sem koma upp í h'fi
fólks. Mikill vinskapur varð með
konu minni og Boggu upp frá því.
Við áttum margar ógleymanlegar
stundir saman og minnist ég sumar-
bústaðaferða, veiðitúra og útiveru
auk allra heimsóknanna þar sem við
áttum dýrmætar stundir saman.
Bogga var rausnarleg heim að
sækja, hún var ákveðin og hafði
ákveðnar reglur á sínu heimili. Sem
dæmi mátti aldrei lesa blöð eða
horfa á sjónvarp þegar gesti bar í
garð. Bogga átti við erfið veikindi
að stríða alla tíð. Hún kvartaði
aldrei yfir veikindum sínum og fyrir
það bar maður mikla virðingu fyrir
henni. Maður átti erfitt með að
skilja hvemig hún gat alltaf verið
svona jákvæð út í lífið og tilveruna
þó svo hún hafi átt við svo mikil
veikindi að stríða. Bogga sagði oft
skemmtilegar sögur og voru draum-
ar hennar skemmtilegir. Oft hélt ég
að hún væri berdreymin vegna þess
að oft rættust atburðir sem hún
hafði verið að segja mér frá stuttu
áður. Bogga var heilsteypt kona,
heiðarleg, orkumikil og góð kona.
Það er mikill söknuður að Bogga sé
fallin frá. Við vottum Gunnari inni-
lega samúð og biðjum Guð að
styrkja hann í þessum mikla sökn-
uði. Við biðjum Guð að geyma þessa
fallegu konu.
Ólafur og Laufey.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð, hlýhug, vináttu og styrk
viö andlát og útför ástkærs eiginmanns, föður
okkar, tengdaföður, tengdasonar og afa,
JÓNS HALLDÓRSSONAR,
Tryggvagötu 28,
Selfossi,
er lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur sunnudaginn
31. janúar.
Hann var jarðsunginn frá Selfosskirkju laugardaginn 6. febrúar í kyrrþey
að ósk hins látna.
Margrét Óskarsdóttir,
Óskar G. Jónsson, Guðrún Ágústsdóttir,
Jónína Halldóra Jónsdóttir, Pétur Birkisson,
Rósa Sif Jónsdóttir,
Guðbjörg Sigurgeirsdóttir,
Margrét, Nína Dóra, Anna ír og Birkir.
t
Eiginmaður minn,
ARI GUÐJÓN JÓHANNESSON,
Jökulgrunni 2,
lést föstudaginn 5. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Anna Ingunn Björnsdóttir.
+
SIGHVATUR ÁSBJARNARSON
frá Guðmundarstöðum,
andaðist á dvalarheimili aldraðra, Vopnafirði,
miðvikudaginn 3. febrúar.
Útförin fer fram frá Hofskirkju laugardaginn
13. febrúar kl. 14.00.
Vandamenn.
+
Astkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
VALGARÐUR KRISTJÁNSSON
fyrrv. borgardómari,
Stekkjarbergi 6,
lést föstudaginn 5. febrúar.
Björg ívarsdóttir,
Sigrún Valgarðsdóttir, Maggi Guðjón Ingólfsson,
Arnaldur Valgarðsson,
fvar Valgarðsson,
Valgarður Valgarðsson,
Kristján F. Valgarðsson,
Arndís Jónasdóttir,
Ragnheiður Hrafnkelsdóttir,
Hildur Harðardóttir,
Sigríður F. Snorradóttir,
Berglind H. Hallgrímsdóttir, Gunnar Vagn Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
RAGNHEIÐUR INGIMUNDARDÓTTIR,
Borgarbraut 65a,
Borgarnesi,
lést á heimili sínu sunnudaginn 31. janúar sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Einar Jónsson,
Ómar Einarsson, Geirdís Geirsdóttir,
Svava Einarsdóttir, Helga Dögg Harðardóttir,
Berglind Ágústsdóttir,
Viktor Ómarsson,
Tinna Ómarssdóttir.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI SIGURÐSSON,
dvalarheimilinu Uppsölum,
Fáskrúðsfirði,
áður til heimilis í Birkihlíð,
verður jarðsunginn frá Fáskrúðsfjarðarkirkju
miðvikudaginn 10. febrúar kl. 14.00.
Helga Bjarnadóttir,
Sigurbjörg Bjarnadóttir, Jóhannes Ellertsson,
Þorsteinn Bjarnason, Ósk Bragadóttir,
Guðný Bjarnadóttir, Sigurður Ástráðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Systir okkar og fósturmóðir,
ÞURÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Bjarnarstöðum,
Bárðardal,
andaðist á Sjúkrahúsi Þingeyinga föstudaginn
5. febrúar.
Útförin fer fram frá Lundarbrekkukirkju laugar-
daginn 13. febrúar kl. 14.00.
Jarðsett verður í heimagrafreit.
María Jónsdóttir,
Kristín Jónsdóttir,
Hulda Guðný Ásmundsdóttir,
Guðmundur Þór Ásmundsson.