Morgunblaðið - 24.03.1999, Page 46

46 MIÐVIKUDAGUR 24. MARZ 1999
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ
Valdníðsla er
ekki stjórnmál
ÞAÐ ER komið að
uppgjöri milli kjósenda
í Reykjavík og þing-
manna Reykvíkinga
sem ráðnir voru til
vinnu við að gæta hags-
muna og velferðar allra
- allra íbúa Reykjavík-
urkjördæmis.
Nú er rétti tíminn til
að fara yfir og meta
' vinnuframlag þing-
manna Reykjavíkur.
1. Þingmaður
Reykvfidnga er stjórn-
andi og fyrirliði allra
ráðherranna, honum
ber skylda og hefur
vald til að fara eftir
ákvæðum stjórnar-
skrárinnar, hann myndaði þessa rík-
isstjórn og skipaði ráðherra.
Hinn 27. apríl 1998 sendi ég for-
sætisráðherra erindi, þar sem ég fór
fram á að skoðuð yrðu embættis-
verk umhverfismálaráðherra og
dóms- og kirkjumálaráðherra varð-
andi erindi til þeirra frá undirrituð-
um. Eg taldi mig ekki njóta mann-
T réttinda og vera beittur valdníðslu
sem og er.
Hinn 16. nóvember 1998 lagði ég
inn í stjórnarráð ítrekun á fyrra er-
indi til forsætisráðherra.
Aðstoðarmaður forsætisráðherra
fullyrti í símtali við mig að forsætis-
ráðherra hefði ekki vald til að hafa
áhrif á stjórnsýsluathafnir annarra
ráðherra. Annað svar er ekki, frá 1.
þingmanni til kjósanda.
Við eigum góða og réttláta stjórn-
arskrá, Alþingi Islendinga virðir
. ekki ákvæði stjórnarskrárinnar eins
og því er skylt, allir þegnar lýðveld-
isins skulu njóta mannréttinda,
mannúðar og réttlætis frá stjórn-
sýslu.
Dóms- og kirkjumálaráðherra
hefur tvívegis fengið í hendur rang-
ar upplýsingar frá lögreglustjóran-
um í Reykjavík um ástand umferðar
á Miklubraut neðanverðri, þar hefur
ekki verið unnið af ráðvendni.
Umhverfismálaráðuneyti hefur
fótumtroðið þessi ákvæði stjórnar-
skrárinnar gagnvart mér og einnig
þúsundum þegna lýðveldisins, þarna
stýrir framsóknarmað-
ur ráðherraembætti og
fer með völd. Þessi
framsóknarráðherra er
búinn að velta fyrir sér
erindum frá mér síðan
19. nóvember 1996.
Umhverfisráðherra
hefur látið borgaryfir-
völd stjórna embættis-
verkum sínum í með-
ferð málefna sem varða
hávaða- og loftmengun
frá umferð um götur
Reykj avíkurborgar.
A þessum tíma hef
ég fimm sinnum ítrek-
að og krafist aðgerða
frá umhverfisráðu-
neyti.
Framsóknai*flokkur er hinn raun-
verulegi ábyrgðaraðili fyrir R-lista
sem fer með meirihlutastjóm í
Reykjavík, án Framsóknarflokks
væri ekki sú kúgun og valdníðsla
sem R-listinn beitir gegn sjúkum,
Mannréttindi
Nú er rétti tíminn,
segir Guðlaugur
Lárusson, til að fara
yfir og meta vinnu-
framlag þingmanna
Reykjavíkur.
öryrkjum, öldruðum og öðram sem
minna mega sín. Framsóknarflokk-
ur styrkir valdníðslu R-lista í borg-
inni með ráðherravaldi í heilbrígðis-,
félags- og umhverfismálum, sú sök
verður seint goldin.
R-listinn er samfylking þeirra
hugmyndafræðinga sem nú hafa
stofnað Samfylkingu vinstrimanna.
Þessar Sam- eða SS-sveitir ætla
nú að taka völdin bæði í borg og ríki.
Hvað kemur þá?
Þessar SS-sveitir munu leggja
lýðræðið í rúst og leggja allt landið
undir í valdníðslu og rífa niður það
Guðlaugur
Lárusson
skipulag sem fyrri kynslóðir hafa
byggt upp. Heilbrigðiseftirlit
Reykjavíkur hefur dansað með
miklum feilsporum og bragðist hlut-
verki sínu gagnvart íbúum borgar-
innar, það hefur 'verið gert eftir
beiðni borgarstjóra og til að þóknast
hugmyndafræðingum þessara SS-
fylkinga. SS-fylkingarnar hafa farið
í áratugi með stjórn Trygginga-
stofnunar ríkisins, verkalýðshreyf-
ingarinnar ásamt lífeyiissjóðum
hennar, Húsnæðismálastofnunai-,
hver er útkoman?
60.000 - sextíu þúsund - launþeg-
ar lifa langt undir fátæktarmörkum,
um 12.000 öryrkjar lifa á 30.000
krónum og minna, um 20.000 eldri
borgarar hafa 30.000 kr. og minna,
sjúkir hafa ekki ráð á lyfjakaupum. I
stóram héruðum er ekki læknir eða
hjúkranarfólk vegna sparnaðar hjá
ríkisstjórn.
Alþingismenn ráðgera að reisa
tónlistarhallir í öllum kjördæmum,
og mörg önnur furðuverk.
Alþingismenn Reykjavíkur virð-
ast hafa þjáðst af ólæsi og ekki skilið
móðurmál þegna lýðveldisins.
300 milljarða króna auðlind, sem
öll þjóðin á í hafinu, hafa fáir klíku-
bræður alþingismanna fengið til
eignar og ráðstöfunar, á meðan bíða
þúsundir sjúklinga eftir hjúkran og
læknismeðferð.
Mikill fjöldi veikra þegna hefur
ekki ráð á læknishjálp eða lyfjum
vegna fátæktar.
Oryrkjar, eldri borgarar og allir
sem lifa í fátækt: Við eram orðin það
mikill fjöldi kjósenda að við getum
breytt þessu valdaráni sem framið er
með blekkingum og ósannindum, við
eram meirihluti, stöndum saman og
krefjumst réttlætis, það er tími núna
til að moka spillingunni út úr æðstu
valdastofnunum. Látum ekki blekkj-
ast af loforðum og lýðski-umi SS-
fylkinganna.
SS-fylkingarnar ætla sér að ná
tökum á borgar- og ríkisstjórnun,
það heyrist á loforðum þeiraa, sem
öll eru gömul og engin haldin, ein-
tóm blekking fyrir kosningar, þetta
ættum við að þekkja í raun.
Þeir sem áhuga hafa á að skoða
bréf og skýrslur sem hafa gengið á
milli þessara stofnana geta séð stað-
reyndir fyrir þessum fullyrðingum á
vefsíðum mínum.
Hjá Skímu: centram.is/~gudl
Hjá simneti: simnet.is/mengun
Höfundur er stofnfélagi í Frjáls-
lyndn flokknum og býr á Miklubraut
13.
Endurnýjun raflagna -
löggiltir rafverktakar
Aukin fræðsla
UM ÞESSAR mund-
ir mundir er verið að
dreifa inn á hvert heim-
ili í landinu bækhngi er
nefnist Heimili þitt -
geymir eld í æðum. Að
útgáfu þessa bæklins
standa Löggildingar-
stofa, Orkuveita
Reykjavíkur, Raf-
magnsveitur ríkisins og
Landssamband ís-
lenskra rafverktaka.
Tilgangur þessa bæk-
lings er að vekja athygli
húseigenda á þeim
hættum sem rafmagnið
býr yfir ef einhverju er
ábótavant í rafbúnaði heimilisins eða
í umgengni fólks gagnvart rafmagn-
inu. Þetta framtak er í anda niður-
stöðu ráðstefnu um rafmagnsörygg-
ismál sem haldin var að frumkvæði
Landssambands íslenskra rafverk-
taka í október sl. þar sem lögð var
^ rík áhersla á mikilvægi fræðslu til
fagmanna og almennings í þessum
málaflokki.
Endurnýjun
raflagna
Eitt af verkefnum löggiltra raf-
verktaka er að meta ástand raflagna,
þeir einir mega bera ábyrgð á fram-
»kvæmdum við úrbætur. Rafverktak-
ar ásamt starfsmönnum sínum, raf-
virkjunum, hafa réttindi
til þess að annast þessi
verkefni. Störf á raf-
magnssviði era af
mörgum toga, þar af
leiðandi sinna ekki allir
rafverktakar þessum
þætti. Mörg fyrirtæki
hafa hins vegar sérhæft
sig í viðhaldi og við-
gerðum og sinna þeim
markaði vel. Þó verður
ekki hjá því litið að þeg-
ar þensla er í þjóðfélag-
inu og verkefni eru næg
hefur það óhjákvæmi-
lega bitnað á þessari
sjálfsögðu þjónustu við
húseigendur.
Verkáætlun -
kostnaður
Með tilkomu samkeppnislaga er
rafverktökum ekki heimilt að gefa út
eða samræma verðskrár sínar, sama
gildir um mat á rafiögnum og fram-
kvæmdir við úrbætur. En það er
mjög mikilvægt að húseigendur geri
sér grein fyrir kostnaði og semji við
rafverktakann um greiðslur og ann-
an framgang verksins áður en hafist
er handa. Þegar aflað er tilboða er
vert að benda á að eftir því sem til-
boðið er betur skilgreint og sundur-
liðað því minni hætta er á að upp
komi ágreiningur. Komi upp frávik
frá tilboði, svokölluð aukaverk, er
Raflagnir
Störf á rafmagnssviði,
segir Ásbjörn R.
Jóhannesson, eru af
mörgum toga.
mjög brýnt að semja um þann verk-
þátt áður en framkvæmdir við hann
hefjast. Ef um tímavinnu er að ræða
er rétt að semja um tímagjaldið fyr-
irfram og ef þær aðstæður skapast
að vinna þurfi yfirvinnu á rafverk-
taki að gera verkkaupa grein fyrir
auknum kostnaði sem því fylgir.
Öryggi - fagmennska í 50 ár
Landssamband íslenskra raíverk-
taka er fimmtíu ára á þessu ári.
Sambandið mynda félög rafverktaka
um allt land. Merki löggiltra raf-
verktaka hefur í gegnum árin mark-
að sér ákveðinn sess í huga fólks sem
tákn um öryggi og fagmennsku. Á
skrifstofu LIR er hægt að fá upplýs-
ingar um fyrirtæki sem taka að sér
hin ýmsu verkefni með stuttum fyr-
irvara m.a. að meta ástand raflagna,
gera tillögur um úrbætur og annast
framkvæmdir.
Höfundur er framkvæmdastjóri
Landssambands íslenskra rafverk-
taka.
Ásbjörn R.
Jóhannesson
Skortir
kirkjuna
kærleika?
UMRÆÐAN um af-
stöðu kirkjunnar til
samkynhneigðar hefur
lengi verið í gangi í
íjölmiðlum og á öðrum
vettvangi. Undanfarið
hef ég setið umræðu-
fundi um þetta málefni
og nú er svo komið að
ég get ekki orða bund-
ist og varpa hér fram
hugleiðingum mínum
og skoðunum um þetta
mál. „Hvert er æðst
allra boðorða? Jesús
svaraði: „Æðst er
þetta: „Heyr Israel!
Drottinn Guð vor,
hann einn er Drottinn.
Og þú skalt elska Drottin, Guð
þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu
þinni, öllum huga þínum.“ Annað
er þetta: „Þú skalt elska náunga
þinn eins og sjálfan þig. Ekkert
boðorð annað er þessu meira.“
(Mark. 12: 29.-31.) Þetta æðsta
boðorð hinna kristnu er í einfald-
leika sínum einstaklega fallegt og
göfugt og kallar á skilyrðislausan
kærleika til náungans. Kærleika
sem við öll þráum. I samfélagi
Trúmál
Af skiljanlegum ástæð-
um geta samkyn-
hneigðir ekki leitað
eftir kærleika hjá
kirkjunni, segir
Guðbjörg Arnardóttir,
því þetta samfélag
Krists viðurkennir þá
ekki sem jafningja.
Jesú Krists sem m.a. er kirkjan á
þessi kærleikur að ríkja. Óhikað
eiga þjónar Krists að elska náung-
ann. kirkjan er réttilega fúlltrúi
þessa kærleika og á þannig að
halda merkjum þessa boðorðs á
lofti.
Þetta boðorð, þrátt fyrir hversu
magnað það er, virðist hreinlega
hafa týnst þegar kemur að því að
taka ákvarðanir varðandi samkyn-
hneigða og samskipti þeirra við
kirkjuna. Kirkjan hefur vissulega
samþykkt að auka fræðslu um
samkynhneigð innan hennar en á
þessari fræðslu hefur lítið borið.
Þögn og aðgerðarleysi er ennþá sú
afstaða sem einkennir kirkjuna.
Það gengur ekki lengur. Með
þessu þögla hlutleysi eru þjónar
Krists í kirkjunni að útiloka
ákveðið fólk frá þeirri stofnun sem
á að stuðla að hinni mikilfenglegu
trú á Krist.
Samkynhneigðir er hópur sem
oft á í miklum erfiðleikum. Þeir
eiga í erfiðleikum með að fá að
vera þeir sjálfir vegna fordóma og
athugasemda samfélagsins. Af
þessu leiðir að oft er þetta sá hóp-
ur sem hvað mest þarf á hjálp
kirkjunnar og trúarinnar að halda.
Þeir þarfnast oft sálgæslu og
stuðnings. Hvað er betra til að að
sinna því hlutverki en það samfé-
lag Krists sem á að einkennast af
kærleika til allra? Kærleika til
allra þeirra sem sköpuð era í
mynd Guðs óháð útliti, stöðu, kyn-
þætti, kynhneigð o.s.frv. En sam-
kynhneigðir, af skiljanlegum
ástæðum, geta ekki leitað eftir
kærleika hjá kirkjunni því þetta
samfélag Krists viðurkennir þá
ekki sem jafningja,
ekki sem hluta af
kirkjunni. Hún hafnar
því að allir séu eitt í
Kristi því hún gefur
þau skilaboð að sam-
kynhneigðir séu öðr-
um lægri. Hún neitar
þeim um viðurkenn-
ingu, neitar þeim um
blessum í húsi Guðs,
þangað sem við öll
eru velkomin, þar á
enginn að vera öðrum
meiri. Talsmenn
kirkjunnar hafa vissu-
lega sagt að engum sé
neitað um sálgæslu,
engum neitað um að
leita til þeirra. Það er þó stað-
reynd að samkynhneigðir einstak-
lingar era ekki viðurkenndir eins
og þeir era, eins og þeir era skap-
aðir í mynd Guðs jafnfætis gagn-
kynhneigðu fólki. Það segir sig
sjálft að ef kirkjan veitir ekki
samþykki fyrir blessun yfir sam-
búð samkynhneigðra þá leita sam-
kynhneigðir ekki eftir stuðningi til
hennar. Með því að neita þeim um
blessum sýnir kirkjan þeim að hún
er ekki traustsins verð. Hvert eiga
þá samkynhneigðir að leita í gleði
og sorg ef kirkjan uppfyllir ekki
þær væntingar sem þeir bera í
brjósti? Kirkjan missir þá, því hún
veitir þeim ekki vernd fyrir hinum
harða heimi fordæmingar og hat-
urs sem getur einkennt samfélag-
ið. Það er svo sárt að finna að
kirkjan sem ég er hluti af er í for-
dæmingarhlutverkinu. Hún neitar
að taka á móti og viðurkenna
systkini sín. Hún er að dæma, það
samfélag sem kennt er við Krist
sem skipaði réttilega að það væri
ekki okkar að dæma.
Jesús bað þess að við myndum
áminna tráarsystkin okkar ef þau
væra að gera rangt. Ég áminni,
þetta er rangt, þögnin er röng.
Þörf er á ákveðinni afstöðu, þörf er
á ákvörðun. Þess vegna hvet ég
samstúdenta mína í guðfræðideild-
inni til að taka afstöðu. Það er okk-
ar að reyna að hafa áhrif á þá
stofnun sem við tilheyram og kom-
um eflaust einhver til með að
starfa í. Viljum við starfa innan
kirkjunnar eins og afstaða hennar
er í dag og ef við viljum það ekki
er okkar að reyna að hafa áhrif og
með samstöðu getum við það. Við
getum látið gott af okkur leiða og
minnt á þann kærleika sem okkur
ber að miðla áfram. Mikil þörf er á
fræðslu um samkynhneigð innan
kirkjunnar sem utan og það er
staðreynd að kirkjan hefur miklu
uppeldis- og fræðsluhlutverki að
gegna. Þetta hlutverk á hún að
nota á fordómalausan hátt í ljósi
kærleika Krists. Fræðsla innan
kirkjunnar getur haft áhrif og það
er slæmt ef þau áhrif era ekki til
góðs. Ef kirkjan ekki viðurkennir
sambúð samkynhneigðra þá er
þessu fræðsluhlutverki ekki sinnt
á jákvæðan hátt.
Þetta á ekki að vera svona erfitt,
því boðskapur Krists er skýr,
elska til náungans hvernig sem
hann eða hún er. Kærleikurinn
megnar allt, hann á því að megna
það að opna augu fulltráa Kirsts
sem era í forsvari þess samfélags
sem er í Kristi. Kærleikurinn á að
megna það að forystusauðir kirkj-
unnar stígi skrefið til fulls og
blessi sambönd samkynhneigðra í
húsi Drottins. Kærleikurinn á að
megna að starfsfólk kirkjunnar og
alhr sem í henni eru elski samkyn-
hneigða eins og sjálfa sig.
Höfundur er guðfræðinemi.
Guðbjörg
Arnardóttir