Morgunblaðið - 21.04.1999, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 21. APRÍL 1999 57
+ Sturla Péturs-
son fæddist í
Rcykjavik 6. sept-
ember 1915. Hann
lést á Landspítalan-
um 14. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Pétur
Zophoníasson ætt-
fræðingur, f. 31.
maí 1879, d. 21. feb.
1946, frá Goðdölum
í Skagafirði, og
Guðrún Jónsdóttir
húsmóðir, f. 6. feb.
1886, d. 12. nóv.
1936, frá Ásmund-
arstöðum á Melrakkasléttu. St-
urla var yngstur af stórum
systkinahópi. Systkinin, auk St-
urlu, voru: 1) Hildur f. 12. okt.
1907, d. 26. des. 1907. 2) Viðar,
f. 24. nóv. 1908, d. 8. feb. 1988.
3) Zophonias, f. 17. maí 1910, d.
27. des. 1984. 4) Hrafnhildur, f.
5. feb. 1912, d. 13. ág. 1966. 5)
Áki, f. 22. sept. 1913, d. 10. sept.
1970. 6) Jakobína Sigurveig, f.
9. feb. 1917, d. 24. jan. 1993. 7)
Skarphéðinn, f. 11. okt. 1918, d.
5. júlí 1974. 8) Gunngeir, f. 28.
jan. 1921, d. 5. sept. 1991. 9)
Pétur Vatnar, f. 11. sept. 1922,
Hér hvílast þeir, sem þreyttir göngu luku
í Jragnar brag.
Eg minnist tveggja handa, er hár mitt struku
einn horfinn dag.
0, guðir, þér, sem okkur örlög vefið
svo undarleg.
Pað misstu allir allt, sem þeim var gefíð,
og einnig ég.
Og ég sem drykklangt drúpi höfði yfir
dauðans ró,
Hvort er ég heldur hann, sem eftir lifir,
eða hinn, sem dó?
(Steinn Steinarr.)
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig til að kveðja þig, afi
minn, og þakka þér samfylgdina.
Það má vel vera að við hefðum
viljað hafa marga hluti öðruvísi en
raunin varð. En örlagadísirnar
réðu ferð eins og svo oft vill verða
og ekki verður aftur snúið. Nú
þegar þú ert farinn í ferðina löngu
setur að mér söknuð og minning-
arnar sækja að, minningar sem
gott er að eiga. Ég mun ávallt
minnast þín, afi minn, fyrir glað-
værð þína, félagslyndi og hjarta-
hlýju. Þú varst góður félagi að
hafa með í söluferðir austur forð-
um og það var aldrei lognmolla þar
sem þú varst enda varstu í eðli
þínu keppnismaður en kunnir vel
að fara með það. Það hefði verið
ánægjulegt að geta átt með þér
lengri tíma, afi minn, en það fór
svo fyrir þér eins og fer fyrir okk-
ur öllum að lokum að taflmeistari
lífsins sagði: skák og mát! - og við
þann meistara deilum við ekki. Nú
verðum við báðir að raða mönnun-
um upp á nýtt og hefja nýja skák,
hvor á sínum stað þar til við hitt-
d. 3. feb. 1927. 10)
Helga Guðrún, f. 17.
nóv. 1925, d. 11. júní
1998. 11) Jarþrúður,
f. 27. ágúst 1927, d.
16. maí 1998. Hálf-
systkini Sturlu (sam-
feðra) voru 1) Jó-
hanna Soffía, f. 2.
nóv. 1904, d. 13. júní
1970. 2) Ingólfur, f.
21. des. 1906, d. 9.
júní 1984. 3) Svan-
laug, f. 27. des. 1910,
d. 3. feb. 1991.
Hinn 24. apríl 1942
kvæntist Sturla
Steinunni (Gógó) Hermannsdótt-
ur, f. 24. september 1921, d. 27.
júlí 1994. Foreldrar hennar voru
Hermann F. Hjálmarsson vél-
sljóri, f. 4. jan. 1899, d. 25. nóv.
1975, frá Aðalvík á Hornströnd-
um, og Dóróthea Högnadóttir
húsmóðir, f. 29. apríl 1898, d. 1.
júní 1937, frá Vík í Mýrdal. St-
urla og Gógó áttu íjögur börn
sem eru: 1) Haukur Dór, f. 24.
ágúst 1940, hans dætur eru
Tinna, Tanja og Salka. 2)
Dóróthea, f. 29. ágúst 1942, henn-
ar börn eru David Haukur, Jó-
hanna, Róbert og William. 3) Pét-
umst aftur. Vertu sæll á meðan,
afi, og far þú í friði.
Þinn
Sturla.
Elsku „Stulli" frændi eins og ég
kallaði þig alltaf. Þá fékkstu loksins
að fara yfir móðuna miklu. Ég kom
alloft til þín sl. 2 ár, eftir að ég flutt-
ist heim. Ég ragaðist þvílíkt í þér,
t.d. með að skipta um skyrtur, þar
sem þú tókst í nefið fór oft helming-
urinn á skyrtuna. Ég held samt að
hálft í hvoru hafi þér fundist lúmskt
gaman að þessari stjórnsemi í syst-
urdóttur þinni. Það segir margt þeg-
ar þú lagðir á þig að koma með
pabba að heimsækja mig á sjúkra-
hús, því þú forðaðist þau eins og
pestina.
Eitt sinn á sunnudegi rak ég þig
upp eftir matinn til að skipta um
skyrtu. Ég beið góða stund inni hjá
pabba. Er ég kom upp til þín lástu í
rúminu með breitt upp undir höku.
„Jæja, ertu búinn að skipta?" spurði
ég. „Já, já, mikil ósköp.“ „Nú, hvar
er sú óhreina?" „Ha?“ sagðir þú, „nú
ég bara þvoði hana og fór í hana aft-
ur.“ Ekki gat ég séð það. Þá viður-
kenndir þú fyrir mér að þú nenntir
ekki að skipta og hélst að ég mundi
ekki fylgja þessu eftir. Þannig ætl-
aðir þú að ljúga þig út úr þessu með
þvottinn.
Elsku Stulli minn, nú ert þú síð-
astur af stórum systkinahóp sem
ferð af þessari jörðu. Þú náðir að
verða elstur af systkinunum í þessu
lífí. Það verður nú að segjast eins og
er að þú, Stulli minn, varst svarti
sauðurinn í hópnum. Er bræður þín-
ir voru að lesa yfir þér, sagðir þú í
rólegheitum að þú mundir lifa þá
ur Rúnar, f. 25. apr. 1947, hans
synir eru Þorgeir, Sturla og
Aki. 4) Hrafnhildur Oddný, f.
13. maí 1949, hennar börn eru
Sigurður Bjarni, Ásta Kristín,
Hermann og Hrafnhildur.
Langafabörnin eru orðin 13.
Sturla var alinn upp í
Reykjavík með stórum systk-
inahópi. Hann var mikið í sveit
fyrir norðan. Hann útskrifaðist
frá gagnfræðaskóla og vann
fyrst við verslunar- og skrif-
stofustörf og vann meðal ann-
ars hjá Reykjavíkurborg, Skatt-
stofunni og Hagstofunni. Hann
vann Ifka á Keflavíkurflugvellj
og stundaði sjómennsku. Á
seinni árum vann liann hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur. St-
urla var mikill skákmaður.
Hann var einn af stofnendum
Taflfélags Reykjavíkur og var
um tíma ritstjóri skákblaðs.
Hann var í landsliði íslands j
skák oftar en einu sinni. Á
seinni árum keppti hann oft í
helgarskákmótum út um allt
land og hann kenndi Iika skák.
Sturla spilaði líka mikið brids.
Fyrir 12 árum fóru Sturla og
Gógó á Hrafnistu í Reykjavík út
af slæmri heilsu Gógóar. Hann
var mikil driffjöður í félagslífi
þar, vann mörg verðlaun fyrir
pútt, boccia og skák.
Útför Sturlu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
alla, og lést þessar prédikanir inn
um annað og út um hitt.
í fyrra fór litla systir þín, Jara, og
ekki nema tæpum þremur vikum á
eftir fór Helga, næstyngst af systkin-
unum. Ég tók að mér að tilkynna þér
lát Helgu. Þá varð þér að orði: „Ég
ætlaði aldrei að lifa systur rnínar."
Mikið áttir þú erfitt þá, en pabbi hélt
utan um þig. Það breyttist mikið lífið
hjá þér er pabbi kom á Hrafnistu.
Pabbi fór með þig út um allar trissur,
t.d. var fastur rúntur á laugardögum
að kaupa lottó vestur í bæ, síðan á
Grandakaffi á eftir o.m.fl.
Eftii- að pabbi fluttist af Hrafnistu
leiddist þér óskaplega mikið. Þó
birti alltaf til hjá þér er Dóra dóttir
þín kom til þín með glaðning frá
Ameríku. Þér þótti einnig gaman að
fá Rúnar og Arnar, syni mína, í
heimsókn og þá var spilaður póker
en allaf vannst þú. Síðast er Rúnar
spilaði við þig skuldaði hann þér
margar „millur".
Þú varst mikill skákmaður og
mjög góður í brids. Þú tókst þig
aldrei hátíðlega og varst mjög stríð-
inn alla tíð.
Þú varst einnig mjög góður ræðu-
maður, hélst glimrandi ræðu í af-
mæli mömmu Jöru og sl. sumar í 50
ára afmæli systurdóttur þinnar,
Jöru, dóttur Bínu.
Elsku Stulli minn, ég og synir
mínir, Rúnar og Arnar, kveðjum þig
með bæninni:
Vertu yfir og allt um kring,
með eilíffi blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring,
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson ffá Presthólum.)
Þökkum þér samveruna.
Eyrún.
STURLA
PÉTURSSON
GUÐMUNDUR
GUÐMUNDSSON
+ Guðmundur
Guðmundsson
fæddist. á Hrauni í
Grindavík 30. októ-
ber 1902. Hann lést
á Heilsugæslustöð
Suðurnesja 11. apríl
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Hvalneskirkju 16.
apríl.
Elsku afi á Bala. Mig
langar að kveðja þig
með nokkrum orðum,
afi minn. Þú og amma
eruð og voruð alltaf
órjúfanlega tengd í minningunni,
„amma og afi á Bala“. Með því allra
fyrsta sem ég man voru ferðimar
suður á Bala, eftirvænt-
ingin þegar bærinn
birtist er keyrt var fyr-
ir næstu beygju. Það
var svo ólýsanlega gott
að koma til ykkar, hlýj-
an og væntumþykjan,
gleðin, grínið og gam-
anið. Amma alltaf svo
kát, og þú svo yndislega
hlýr. Þið voruð allt það
sem nokkurt barn get-
ur dreymt um að eiga
sem bestu afa og ömmu
í öllum heiminum.
Alltaf vorum við vel-
komin, bai-nabörnin
ykkar, og alltaf vildum við fá að
verða eftir þegar átti að fara að
kveðja og fara heim, og yfirleitt var
þetta látið eftir okkur ef þess var
nokkur kostur.
Minningarnai- um góðu stundimar
á Bala eru óteljandi. Ástin á milli
ykkar ömmu, afi minn, var svo auð-
sæ og fölskvalaus. Þið vomð okkur
góð fyrÚTnynd á allan hátt. Minning-
in um ykkur mun ávallt fylgja okkur
um ókomna tíð.
Ég vil senda innilegar samúðar-
kveðjur til barnanna hans afa, sem
gerðu ósk hans að veruleika. að fá að
vera heima á Bala allt að því fram á
síðasta dag.
Hvíl þú í friði, elsku afi minn.
Takk fyrir tímann sem með þér áttum,
tímann sem veitti birtu og frið.
Ljós þitt mun loga og leiðbeina áfram,
lýsa upp veg okkar fram á við.
Gefi þér Guð og góðar vættir,
góða tíð eftir kveðjuna hér.
Þinn orðstír mun lifa um ókomna daga,
indælar minningar hjarta okkar ber.
(P.Ó.T.)
Guðrún Gunnarsdóttir.
JÓN
SIGURÐSSON
+ Jón Sigurðsson
bóndi í Skolla-
gróf í Hrunamanna-
hreppi fæddist á
Stekk við Hafnar-
fjörð 6. september
1921. Hann lést á
heimili sínu 11. apr-
íl siðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Skálholtskirkju 17.
apríl.
Kæri Jón. Þá er þínu
hlutverki hér á jörð
lokið að sinni. Eg var stödd í
Flórída þegar mér barst þessi fregn
og kom það mér ekki á óvart að þú
hafðir valið hinn 11. apríl. En eins
og allir vita sem þekktu þig þá var
talan 11 uppáhaldstalan þín. Sam-
anber símanúmerið þitt og verð á
þeim hestum sem þú seldir. Talan
11 varð að geta gengið upp í upp-
hæðina. Þú varst líka búinn að segja
mér að þegar að dauðastundinni
kæmi mundir þú frekar halda niðri í
þér andanum þar til yfir lyki en að
verða upp á aðra kominn. Ég kom
tvisvar til þín í „Ellikofann“ eftir að
þú varðst mjög veikur og var ég
fegin að sjá, að þótt líkaminn væri
að gefast upp sá ekki á andlegu
hliðinni. Þú sagðir líka stundum við
mig: „Ég get sagt þér það, Guð-
björg mín, alveg í alvörunni, að þeg-
ar ég get ekki lengur gert að gamni
mínu þá er ekki mikið eftir.“
Manstu þegar ég keypti íyrst
hangikjöt hjá þér og þú spurðir
hvort ég vildi ekki frekar sauð því
það væri miklu betra kjöt, og þú
áttir það alltaf til á haustin. Fáum
árum seinna hringdir
þú og sagðist ekki eiga
sauð þetta haustið en
ættir gervisauð en það
væri að sjálfsögðu
gimbur. Þar með gat
ég haldið áfram að
vera áskrifandi að jóla-
hangikjötinu frá þér.
Þú varst svolítið sér-
stakur og vissir af því
og vildir líka vera það.
Mér fannst svolítið
skrítið eitt sinn fyrir
mörgum árum, þá
varstu á leiðinni heim
úr Reykjavík og komst
við hjá mér í leiðinni. Þetta var að
vetri til og komið myrkur og hríð
úti. Þú gast ekki gefið þér tíma til
að koma inn því þú áttir eftir að
leita að kúnum þínum og mjólka
þær, en eins og margir vissu þá
gengu þær úti allan ársins hring,
enda hraustar kýr. Ég sá þær
stundum fyrir mér koma heim í
kulda og frosti með grýlukerti í nös-
unum.
Þú hafðir mjög fallega rithönd, og
kom það til af því að þér hafði verið
bannað að skrifa með vinstri þar
sem þú varst örvhentur. Þá
ákvaðstu að verða bestur í skrift.
Þú baðst mig að gera þér greiða
þegar þú yrðir allur. Það var að
koma tönnunum þínum í verð. Þar
sem ég væri tannsmiður væri þetta
hægðarleikur fyrir mig. Síðan hef
ég kviðið þessum tíma en fer bráð-
um að vinda mér í þetta. Vinátta
mín við þig í þessu lífi gerði mig rík-
ari. Þakka þér fyrir allt, Jón minn.
Hvíldu í friði.
Guðbjörg á Jörfa.
JÚLÍANA K.
BJÖRNSDÓTTIR
+ Júiíana K.
Björnsdóttir
fæddist á Geithóli í
Staðarhreppi í
V estur-Húnavatns-
sýslu 2. febrúar
1908. Hún lést á
Sólvangi í Hafnar-
firði 10. apríl síð-
astliðinn og fór út-
för hennar fram
frá Bessastaða-
kirkju 20. apríl.
Elsku amma mín,
nú ertu farin til guðs og hittir alla
aðra sem eru dánir í fjölskyld-
unni. Ég veit að þér
líður vel núna. Ég
sakna þín svo mikið.
Það var alltaf svo
gaman að koma í
heimsókn til þín. Þú
varst svo góð við mig
og mér þótti svo
gaman að leika við
köttinn þinn. Þér
fannst gaman að
hlusta á mig spila á
píanóið þegar þú
komst í heimsókn og
ég skal vera dugleg-
ur að æfa mig á það
eins og ég var búinn að lofa þér.
Friðrik Gunnar.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birt-
ingar endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn
blaðsins í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaup-
vangsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarn-
ar í símbréfi (569 1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsam-
legast sendið greinina inni fbréfínu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina
örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eni beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur íylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.