Morgunblaðið - 12.05.1999, Blaðsíða 46

46 MIÐVIKUDAGUR 12. MAÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÁSTA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést á Hraunbúðum mánudaginn 10. maí.
Helga Valtýsdóttir, Björn Björnsson,
Jóhanna Valtýsdóttir, Brynjar Þórðarson,
Sveinn Valtýsson, Rósa Jónasdóttir,
Guðbrandur Valtýsson, Hrefna Jónsdóttir,
Ástvaldur Valtýsson, Halldóra Sigurðardóttir,
Kristín Valtýsdóttir, Gunnar Árnason,
Ásta María Jónasdóttir, Hallgrímur Júlíusson,
Jón Valtýsson, Þórhildur Guðmundsdóttir,
Óskar Valtýsson, Jóhanna Þórðardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
+
Ástkær systir mín,
GUÐRÚN INGÓLFSDÓTTIR
frá Fornusöndum,
síðast til heimilis á
Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
sem lést á Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi,
mánudaginn 3. maí, verður jarðsungin frá
Stóra-Dalskirkju laugardaginn 15. maí
kl. 14.00. Bílferð verður frá BSÍ kl. 11.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim, sem vildu minnast
hennar, er bent á minningarsjóð Stóra-Dalskirkju eða líknarfélög.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Torfi Ingólfsson.
+
Elskuleg systir okkar og stjúþmóðir,
GUÐRÚN THEODÓRA BEINTEINSDÓTTIR,
Bergþórugötu 59,
Reykjavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Landakoti, þriðjudaginn 11. maí.
Ólafur Beinteinsson,
Sigríður Beinteinsdóttir,
Margrét Hafliðadóttir.
+
Móðir okkar,
GUÐRÚN ÁGÚSTSDÓTTIR,
lést þriðjudaginn 11. maí á Ljósheimum, hjúkrunarheimili aldraðra,
Selfossi.
Katrín Ingvarsdóttir og
Júlíus Ingvarsson.
+
Systir okkar,
BERTA GUÐJÓNSDÓTTIR REIMANN,
Álfaborgum 7,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju föstudaginn
14. maíkl. 14.00.
Gísli Guðjónsson,
Sigríður Guðjónsdóttir,
Bára Guðjónsdóttir,
Katrín Guðjónsdóttir.
+
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EIRÍKUR BJÖRN FRIÐRIKSSON,
Smáratúni 25,
Keflavik,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 14. maí kl. 14.00.
Jófríður Helgadóttir,
Helga Eiríksdóttir, Gunnar H. Jóhannsson,
Guðlaug P. Eiríksdóttir, Árni Ragnar Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
MARÍA
BENEDIKTSDÓTTIR
+ María Bene-
diktsdóttir
fæddist í Ytra-
Tungukoti í Blöndu-
dal, A-Húnavatns-
sýsíu, 25. maí 1910.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 3.
maí síðastliðinn.
Foreldrar Maríu
voru Friðrika Guð-
rún Þorláksdóttir, f.
11. desember 1886 í
Giljárseli, Tor-
fulækjarhreppi, A-
Húnavatnssýslu, d.
18. apríl 1973 í
Reykjavík, og Benedikt Helga-
son, f. 2. október 1877 á Kr-
inglu, Torfulælqarhreppi, d. 28.
apríl 1943 á Blönduósi. Systkini
Maríu voru: 1) Jóhanna Helga, f.
14. apríl 1908, húsfreyja, Selja-
teigi, Reyðarfirði, d. 13. maí
1989. 2) Zóphanías Elenberg, f.
5. mars 1909, skósmiður í
Reylqavík, d. 2. júlí 1986. 3)
Ingigerður Friðrika, f. 4. júní
1911, húsfreyja, Eskifirði, nú í
Hafnarfirði. 4) Jón Benedikt, f.
1. ágúst 1912, bifreiðastjóri í
Reykjavík, d. 8. apríl 1981. 5)
Helgi Guðmundur, f. 12. janúar
1914, verslunarmaður, Hvamms-
tanga, d. 29. desember 1982. 6)
Gísli Sigurbjörn, f. 27. desember
1915, bóndi og verksfjóri, Reyð-
arfirði, d. 2. september 1994. 7)
Aðalheiður Rósa, f. 9. júní 1917,
húsfreyja í Reykjavík, nú í
Garðabæ. 8) Þórður, f. 21. des-
ember 1919, skólasljóri og úti-
bússtjóri BÍ, Egilsstöðum, d. 2.
maí 1977. 9) Margrét, f. 10.
október 1921, húsfreyja á Sel-
fossi. 10) Guðrún Áslaug, f. 3.
janúar 1924, húsfreyja í Reykja-
vík. 11) Sigurlaug Ingibjörg, f.
17. desember 1927, d. 1930 á
Blönduósi. 12) Steingrímur, f.
28. maí 1929, húsasmiðameistari
í Hafnarfirði.
Árið 1956 giftist María Viggó
Einari Gíslasyni, vélstjóra, sem
þá var eklqumaður, en kona
hans hét Ása Sigríður Björns-
dóttir, f. 24. maí 1905, d. 17.
febrúar 1951. Foreldrar Viggós
voru Ástrós Jónasdóttir hús-
móðir, f. 5. október 1880, d. 16.
febrúar 1959, og Gísli Guð-
mundsson, f. 29. júlí 1873, mót-
orbátsformaður og trésmiður í
Reykjavík, d. 26. júní 1944. Mar-
ía gekk fjórum bömum Viggós í
móðurstað en þau em: 1) Hilm-
ar, f. 14. febrúar
1939, fv. útibússljóri
LI, Garðabæ, maki
Auður Guðmunds-
dóttir, f. 12. júní
1944, skrifstofu-
maður. Bam þeirra:
Viggó Einar, f. 4.
febrúar 1968. 2)
Gísli, f. 3. maí 1943,
verkfræðingur í
Reykjavík, maki
Kristín Guðmunds-
dóttir, f. 22. septem-
ber 1943, skrifstofu-
maður. Böm þeirra:
a) Guðmundur, f. 1.
mars 1967, sambýliskona Halla
Lárasdóttir, f. 10. júní 1969, b)
Ásbjöm, f. 29. mars 1970, sam-
býliskona Auður Einarsdóttir, f.
1. júlí 1969, barn þeirra Einar
Snær, f. 5. mars 1997, c) Kjart-
an, f. 14. desember 1971, sam-
býliskona Þórdís A. Oddsdóttir,
f. 11. september 1972. 3) Bjöm,
f. 29. júlí 1946, rekstrartækni-
fræðingur, Reykjavík, maki
Hallveig Björnsdóttir, f. 8. mars
1945, húsfreyja. Börn þeirra: a)
Viggó, f. 28. maí 1970, sambýl-
iskona Unnur Valborg Hilmars-
dóttir, f. 16. júní 1973, barn
þeirra Myrkvi Þór, f. 1. október
1997. b) Birna María, f. 3. des-
ember 1974, c) Freyr, f. 13. des-
ember 1976, sambýliskona Hild-
ur Þorsteinsdóttir, f. 18. júní
1980, d) Árni, f. 21. nóvember
1985. 4) Sigrún Vigdís, f. 2.
október 1948, leikskólakennari
í Reykjavík, maki Ingi Karl
Guðmundsson, f. 7. febrúar
1952, húsasmiður. Börn þeirra:
a) Guðmundur Lár, f. 9. desem-
ber 1980, b) Ása Sigríður, f. 24.
maí 1982, c) Viggó Már, f. 30.
desember 1983, d) María Ingi-
björg Ragnarsdóttir, f. 5. júlí
1976.
María Benediktsdóttir ólst
upp á Þorkelshóli, V-Húna-
vatnssýslu, þar til hún fór til
náms í Kvennaskólanum á
Blönduósi tvítug að aldri. Að
námi loknu gerðist hún fyrir-
vinna á heimili foreldra sinna
þar til systkini hennar komust á
Iegg. Faðir hennar, Benedikt,
hafði þá misst heilsuna. Eftir að
hann lést 1943 fiutti María
ásamt móður sinni til Reykja-
víkur árið 1945.
Útför Maríu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 15.00.
Elskuleg fósturmóðir okkar verð-
ur jarðsett í dag. María var á átt-
ugasta og níunda aldursári þegar
hún féll frá og var vel ern fram til
hins síðasta. Það var þann 14. maí
1953 að María kom í Mávahlíð 24
ásamt móður sinni, Friðrikku Guð-
rúnu Þorláksdóttir eða fyrir 46 ár-
um og tók hún við móðurlausum
systkinum á aldrinum 4 til 14 ára
og má segja að hún hafi komið
bæði í móður og fóður stað, þar
sem heimilisfaðirinn var mikið fjar-
verandi vegna vinnu sinnar á sjón-
um. Hún ól okkur upp í guðsótta og
góðum siðum enda var María mjög
trúuð og vönduð að allri gerð. Um-
skiptin sem urðu á öllum heimilis-
háttum við komu Maríu í Mávahlíð-
ina voru þess eðlis að við systkinin
gátum aldrei nógsamlega þakkað
henni.
Föður okkar Viggó E. Gíslasyni
vélstjóra giftist hún árið 1956. Það
var mikið gæfuspor fyrir okkur
systkinin þegar þau giftust. Hvem
mann María hafði að geyma kom
best í ljós þegar faðir okkar lá erf-
iða banalegu árið 1985. Hún
hjúkraði honum af slíkri alúð að fá-
gætt er.
María var falleg kona og okkur
fannst hún aldrei eldast eins og
annað fólk, svo ungleg var hún alla
tíð og sérstaklega létt í öllum
hreyfingum. María var ljóðelsk og
ágætur hagyrðingur sem hún hafði
reyndar ekki í hámælum en ljóðin
sem hún skilur eftir sig bera því
vitni. Einnig var hún afskaplega
fær í öllum hannyrðum, sérstak-
lega þó í fatasaumi og saumaði hin
flottustu fót á okkur systkinin þeg-
ar við vorum lítil. Við sem nutum
návistar hennar verðum í ævarandi
þakkarskuld við Maríu sem átti
þann auð að geta gefið af sínu stóra
hjarta þá væntumþykju sem um-
vefur mann þannig að maður var
ávallt betri maður eftir hverja
heimsókn til hennar.
María var afskaplega jákvæð og
gefandi og í kringum hana safnað-
ist fólk, bæði úr hennar mann-
mörgu fjölskyldu og okkar. Heimil-
ið í Mávahlíð 24 var sem í þjóð-
braut. Þessi dæmalausa gestrisni
og hjartahlýja einkenndi Maju
fram á síðasta dag þannig að áður
en gestir vissu af var komið kaffi
og minnst fimm sortir á borðið.
Meðan pabba naut við komu bæði
bridge- og skákfélagar hans á
kvöldin og um helgar bæði til að
spila og tefla og ekld síður til að
gæða sér á pönnukökum hjá Maju.
Vinafjöldi Maju var svo mikill að
erfitt er að ímynda sér manneskju
á níræðisaldri sem fékk þvílíkan
fjölda jólakorta! Fram til hins síð-
asta var Maja að hlúa að vinum og
vandamönnum, bæði gleði þeirra
og sorgum.
Þannig var Maja og þannig mun-
um við minnast hennar. Megi Guð
blessa minningu þína og færa þér
þakklæti fyrir allt sem þú hefur
gefið okkur.
Hilmar, Gísli, Björn og Sigrún
Vigdís.
Elsku besta amma mín.
Þakka þér fyrir allar þær yndis-
legu stundir sem við höfum átt
saman. Mér leið alltaf svo vel hjá
þér og það var reyndar um alla
sem kynntust þér. Þér tókst allaf
að láta mér líða eins og væri sér-
stök, þú hvattir mig áfram ef illa
gekk, hrósaðir mér þegar vel gekk,
studdir mig í sorgum og tókst þátt
í gleðistundum niínum. Stundum
talaðir þú um að þú værir aðeins
„fósturamma „ mín, en veistu hvað,
þú varst miklu meira en amma, þú
varst trúnaðarvinur minn og ein af
þeim sem standa hjarta mínu næst.
Ávallt þegar ég kom í heimsókn
þá fór ég hlaðin ýmsu góðgæti til
að færa heimilisfólkinu mínu og
stundum var það svo mikið að þú
krafðist þess að ég tæki leigubíl
heim. Og það þýddi lítið að mót-
mæla þegar þú varst búin að
ákveða eitthvað svoleiðis. Sumar
vinkonur mínar öfunduðu mig að
eiga svona ekta ömmu og tóku ást-
fóstri við þér og auðvitað varst þú
aldrei kölluð neitt annað en amma
Mæja.
Amma mín, þú fékkst ósk þína
uppfyllta um brottförina, að deyja
með reisn og fyrir það er ég þakk-
lát. Eg er líka þakklát fyrir að hafa
fengið að hafa þig svona lengi hjá
mér og fengið að halda í höndina á
þér þegar Guð ákvað að taka þig til
sín.
Þú ert klettur, sem vísar veg
yfir villta sanda.
Þú ert fjallið, sem skýlir
gegn fárviðrum og kulda.
Þú ert skjólsæll skógur
í skrúði sumars.
Þú ert vorið með vinhlýjum blæ
og vermandi sól.
Þú ert allt, sem eg ann og þrái.
(Margrét Jónsdóttir.)
Elsku amma mín, þín minning
mun ávallt lifa í mínu hjarta.
Þín nafna.
María.
Okkur bræður langar til að minn-
ast ömmu okkar, Maríu Benedikts-
dóttur, eða ömmu Maju eins og við
kölluðum hana alltaf. Við kynnt-
umst henni best er við komum heim
frá Noregi, en þá fluttum við í Hlíð-
amar og bjuggum rétt hjá ömmu
Maju og afa Viggó. Reglulega var
komið við í Mávahlíðinni á leiðinni
heim af leikskólanum og eigum við
bræður margar og góðar minningar
úr Hlíðunum.
I Mávahlíðinni lærðum við ýmis-
legt hjá ömmu og afa, svo sem ým-
iss konar föndur, að tefla, lesa nót-
ur, spila á orgel og trompet og
aldrei munum við gleyma göldrun-
um sem afi sýndi okkur.
Eitt er á hreinu, amma Maja bak-
aði bestu kökur í heimi og enduðu
allar heimsóknir í eldhúsinu. Við
bræðurnir skiptum liði til að kíkja
undir kökuhattana, en undir þeim
voru kökur af öllum stærðum, gerð-
um og lit.
Amma Maja var sérstaklega hlý
manneskja og hafði einstakt lag á
börnum, sem við upplifðum sterk-
lega þegar fyrsta langömmubarn
hennar fæddist hjá einum okkar.
Amma Maja gaf okkur öll jól
handprjónaða sokka, sem hún sjálf
prjónaði, og höfum við bræður not-
að þá í gegnum árin og áratugina.
Við munum varðveita síðustu pörin
frá ömmu í virðingar- og þakklætis-
skyni fyrir allt sem hún hefur gefið
okkur í gegnum árin.
Megi guð blessa minningu þína
elsku amma okkar.
Guðmundur, Ásbjörn og
Kjartan.
Þegar hringt var í mig og mér
sagt að Maja frænka væri dáin fór
hugurinn strax á fleygiferð aftur í
barnæsku okkar systkinanna, því