Morgunblaðið - 12.05.1999, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 12. MAÍ 1999 49
MINNINGAR
1 alltaf að hafa verið þungbærir á ís-
lenskum sveitaheimilum. Aðalheiður
greip líka stundum í litla harmoniku
og lék á hana algeng lög og slagara.
Kveðskapur var mikið hafður um
hönd á Osi, einkum dægurvísur og
annar léttari kveðskapur. Aðalheið-
ur lét ekki sitt eftir liggja á þeim
vettvangi og orti margan góðan
kveðskapinn. Eina vísu man ég sem
sendi hún á mig, hún hljóðar svo:
Hann var býsna kaldur karl
er kom hann fyrst að Osi.
Beint í vegginn skotið skall
er skaut hann mýs í fjósi.
Auðvitað var reynt að svara fyrir
sig en það gekk brösuglega og dugði
lítt að vera af þjóðskáldum kominn.
Það yljar og gleður að rifja upp
gamla tíð. Ég vil þakka fyrir þann
þátt, sem hún átti í uppeldi mínu, en
j ég álít það hafia orðið mér mikil
| gæfa að komast í sveitina til fjöl-
skyldunnar á Ósi. Minningarnar
þaðan munu æ fylgja mér. Ég vona
líka að minningarnar frá lífshlaupi
Aðalheiðar Þórarinsdóttur muni ylja
aðstandendum og gera sorg þeirra
léttbærari.
Hún hvfli í friði. _
Ársæll Jónsson.
í dag viljum við kveðja kæra vin-
konu okkar Aðalheiði Þórarinsdótt-
ur, eða Öllu eins og við kölluðum
hana. Aðalheiður var ættuð frá
Hjaltabakka í Húnaþingi, dóttir
hjónanna Sigríðar Þorvaldsdóttur
og Þórarins Jónssonar alþingis-
manns.
Við höfum allar, frá barnæsku,
heyrt sagt frá heimilinu á Hjalta-
bakka sem einstöku menningar-
heimili sem einkenndist af fróðleiks-
fýsn, góðmennsku, söng og gleði.
„Hjaltabakkafólkið hefur löngum
verið vel kynnt“, sagði Sigríður
amma ætíð og sömu sögu sögðu aðr-
ir ættingjar og vinir á Blönduósi.
Sigríður amma varð okkar tengili
við þessa yndislegu konu þegar hún
flutti norður í Strandasýslu, að
Ytra-Ósi þar sem hún og eiginmaður
hennar, Magnús Gunnlaugsson,
bjuggu í áratugi.
Að hafa fengið að kynnast Öllu og
njóta vináttu hennar, visku og
húmors metum við mikils. Hún var
einstaklega heil manneskja og
tryggur vinur. Það eru margar góð-
ar minningar tengdar Öllu sem sett
hafa gullkant á tilvei-u okkar gegn-
um árin því húmorinn var alltaf
með. Hún hafði líka þá einstöku
hæfileika að geta verið framúr-
skarandi fyndin án þess að
nokkurn tíma upphefja sjálfa sig á
annarra kostnað. Segði hún frá
öðru fólki þá var alltaf einhver
hlýja og auðmýkt í tóninum þannig
að þeir sem hún sagði frá, urðu
fremur merkari en hitt þegar sögu
var lokið. Aftur á móti var það ekki
hennar stfll að gera mikið úr því
sem hún gerði sjálf og er þessi vísa
gott dæmi um það:
Geymdu þetta litla leyndarmál
því loforð sín að efna hver einn skyldi.
Ég má ei við að sverta mína sál
því samviskan er dekkri en ég vildi.
Svona var Aila, þessa vísu sepdi
hún með uppskrift og kveðju frá Ósi.
Þetta er bara ein af ótal vísum sem
hún gerði. Vísurnar hennar Öllu
voru alltaf sérlega góðar og vel til-
fundnar.
Að fara inn að Ósi var alltaf til-
hlökkunarefni og við höfum allar átt
þar margar góðar stundir með Öllu,
Magga og fjölskyldu þeirra.
Gestrisnin var alltaf einstök á þessu
heimili og allir sem komu til Öllu og
Magga fundu að þau voru gott fólk
sem vildu öllum vel og voru samhent
í að miðla af kunnáttu sinni og
gæsku til annarra. AJlir sem hafa
verið að Ósi muna eflaust borðstof-
una þar sem borðið var hlaðið kræs-
ingum og að mikið var spjallað og
hlegið. Stundum settist Aila við org-
elið og þá var spilað og sungið. Við
erum mörg sem eigum góðar minn-
ingar frá því við vorum krakkar á
Ósi og margs er að minnast. Má þar
nefna sauðburð á vorin, heyskap,
hestaferðir, eftirleitir á haustin og
réttir.
Sú yngsta af okkur mæðgum sótt-
ist sérlega eftir samvistum við Öllu
og fór gjarnan inn að Ósi til að fá að
vera með henni í nokkra daga. Alltaf
var hún velkomin og ætíð var Alla
sami góði vinurinn sem tók sér tíma
til að ausa úr viskubrunni sínum, að
hlusta á vangaveltur bamsins/ung-
lingsins og að gefa góðar athuga-
semdir og ráð. Já, það var gott að
vera á Ósi.
Nú er hún öll, þessi tignarlega og
góða kona, en minningin um hana
mun lifa lengi. Við mæðgur kveðjum
þig, Alla, og þökkum samfylgdina.
Elsku Þóra, Marta, Nanna, Þórar-
inn og ykkar fjölskyldur. Samúðar-
kveðjur til ykkar allra. Þið hafíð ver-
ið einstök í umhyggju ykkar um
mömmu ykkar.
Elsa, Kristín og
Guðmunda Hansen.
Aðalheiður (Heiða) eins og hún
var kölluð lést á sjúkrahúsinu á
Norðfírði eftir erfiðan og kvalafullan
sjúkdóm þann 5. maí sl.
Heiða ólst upp við kröpp kjör sem
mjög var algengt í þá daga, enda
kreppuár fyrir heimsstyrjöldina síð-
ari. Snemma fór Heiða í vist, vart
komin af unglingsárum, fyrst til
Þingeyrar, síðan til ísafjarðar. Var
slíkt mjög tíðkað í þá daga og þótti
lærdómsríkt að komast á góð heim-
ili, þótt kaup væri afar lágt.
A þessum árum lærðist henni
margt er að gagni kom síðar á lífs-
leiðinni, bæði sem húsmóðir og móð-
ir.
Heiða gekk að eiga Sölva Sigurðs-
son frá Brautarholti í Reyðarfirði.
Bjuggu þau fyrstu fímmtán árin í
Reykjavík, oft við þröngan kost. Ár-
ið 1961 fluttu þau á feðraslóð Sölva
að Brautarholti á Reyðarfirði og
bjuggu þar uns Sölvi lést fyrir níu
árum, eftir það bjó Heiða þar ein.
Þegar austur kom batnaði mjög
hagur þeirra hjóna og þar leið þeim
vel. Margir munu minnast Heiðu
vegna hjartagæsku hennar, hóg-
værðar og hreins hjartalags. Hún
fann til með þeim smáu og bar þá
fyrir brjósti sem liðu og áttu bágt,
vegna fátæktar eða umkomuleysis.
Heimili þeirra hjóna stóð opið gest-
um og gangandi, bæði úr austri og
vestri. Oft vakti það undrun mína
hvernig Heiðu tókst að töfra fram
Ijúffenga máltíð af litlum efnum.
Sannaðist þar sem Guðmundur
Friðjónsson segir: „Hún saðning
veitti svöngum og svalaði hinum
þyrstu af næsta litlum föngum.“
Dettur mér því oft í hug frásögn Bi-
blíunnar um brauðin fímm og físk-
ana sem mettuðu fimm þúsund
manns. Er ekki mergurinn málsins
sá að það sem gefið er í kærleika
ávaxtast þúsundfalt?
Hún hafði þjáðst mikið er lausnin
kom. Stundum fínnst mér eins og
hún væri að bíða eftir bróður okkar
Pétri sem andaðist tveim sólar-
hringum á eftir henni eftir stutta
legu. Nú fylgist þið að í dauðanum,
voruð ávallt vinir í lífinu og leiddust
oft, lítil börn.
Almáttugur Guð blessi minningu
þína og styrki dætur þínar og bama-
börn sem þú unnir svo mjög.
Sofðu nú systir mín góða
sumarið fer að skarta.
Á nokkur betra að bjóða
en birtu frá hreinu hjarta?
Allt sem að andann dregur
ann þér í hvílu þinni.
Birtist nú breiður vegur
og blómskrúð I fyrsta sinni.
Fátækum gafstu glaðning
og gleði í mildum orðum,
Qölmargir fengu saðning
ogíylliafþínumborðum.
Til hvíldar þú leggst nú lúin
landið út faðminn breiðir.
Bjargfóst var bernsku trúin
og bænin sem alla leiðir.
Döggvast grund, degi hallar
dúnmjúkar öldur hjala.
Blómin nú höfði halla
hugljúf í morgunsvala.
Dýrfírskar sveitir sakna
sól er að (jallabaki.
Minningar margar vakna
máttur Guðs við þér taki.
(Ingólfúr Þórarinsson.)
Ingólfur Þórarinsson.
Líttu vel út.
Dagskráin í hálfan mánuð
Þú sérð dagskrá sjónvarps- og útvarpsstöðva næsta
hálfan mánuðinn í Dagskrárblaði Morgunblaðsins
sem kemur út með Morgunblaðinu í dag.
Meöal efnis í blaðinu er viðtal við formenn fjögurra
stuðningsmannaklúbba enskra knattspyrnuliða,
fjallað um þáttaröðina Visindi (verki en umsjónar-
maður hennar er Ari Trausti Guðmundsson
jarðeðlisfræðingur, Valdimar Leifsson kvikmynda-
gerðarmaður sá um þáttagerðina. Einnig verður
fjallað um fræga fólkið og stjörnurnar, yfirlit yfir
beinar útsendingar frá (þróttaviðburðum,
kvikmyndadómar, krossgáta og fjölmargt annað
skemmtilegt efni.
Hafðu Dagskrárblað Morgunblaðsins alltaf til taks
nálægt sjónvarpinu!
jtmbUfeib
tib É Jf
skra
9