Morgunblaðið - 08.01.2000, Blaðsíða 56

LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HULDA ÍDA KNÚTSDÓTTIR,
Sólvallagötu 27,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 28. desember sl. Útför hefur
farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Bertha Ragnarsdóttir, Guðjón Erlingsson,
Ellert Berndsen, Eydís Mikaelsdóttir,
Björgvin Berndsen,
Birgir Berndsen,
Hannes Þór Guðjónsson,
Knútur Þór Guðjónsson,
Friðrik Þór Guðjónsson,
Davíð Berndsen,
Viðar Berndsen.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
RAGNAR ÞORSTEINSSON,
Engjaseli 70,
Reykjavík,

lést á Hrafnistu í Reykjavík fimmtudaginn
6. janúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Reynir Ragnarsson, Halldóra Gísladóttir,
Anna Nína Ragnarsdóttir, Þorsteinn Hreggviðsson,
Þorsteinn Ragnarsson, Svava Sigurðardóttir,
Guðrún Hildur Ragnarsdóttir, Ingimundur Einarsson,
Snorri Ragnarsson,
Elínborg Ragnarsdóttir, Michael Clausen,
Ingibjörg Ragnarsdóttir, Valdimar Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur okkar,
tengdasonur, bróðir og mágur,
EINAR MAGNÚSSON
viðskiptafræðingur,
Fálkagötu 23a,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Sjúkrahúss Reykjavíkur
fimmtudaginn 6. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Stefanía María Júlíusdóttir,
Davíð Einarsson,
Magnús Ásmundsson, Hrefna B. Einarsdóttir,
Snorri Jónsson, Lína Karlsdóttir,
Ásmundur Magnússon,
Auður Magnúsdóttir, Halldór Kristiansen.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HARALDUR SIGURÐSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli föstudaginn
7. janúar.
Anna Snjólaug Haraldsdóttir, Þorgeir Pálsson,
Gunnar Haraldsson, Ásta Benný Hjaltadóttir
og barnabörn.
n.
t
Elskuleg systir okkar og frænka,
ANNA KRISTMUNDSDÓTTIR,
frá Goðdal,
Hvassaleiti 22,
sem lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðvikudag-
inn 29. desember, verður jarðsungin frá Grens-
áskirkju laugardaginn 8. janúar ki. 13.30.
Rósa Kristmundsdóttir,
Ingibjörg Kristmundsdóttir
og frændsystkini.
ÞÓREY
GUÐJÓNS
+ Þórey Guðjóns
fæddist í Vest-
mannaeyjum 1. ágiíst
1944. Hún lést í
Sjúkrahúsi Suður-
lands 31. desember
síðastliðinn. Móðir
hennar var Sigrún
Guðjónsdóttir, f. 9.7.
1907, d. 20.6. 1967,
ættuð frá Kirkjubæ í
Vestmannaeyjum.
Þórey ólst upp með
móður sinni á heimiii
hjónanna Sigurðar
Bjarnasonar, f. 14.11.
1905, d. 4.10. 1970,
og Þórdísar Guðjónsdóttur, f.
26.11. 1908, d. 2.6. 1995, og barna
þeirra, sem kennd voru við Svan-
hól í Vestmannaeyjum.
Hinn 31.12. 1967 giftist Þórey
Agnari Pétursyni byggingar-
meistara, f. 14.3. 1948, og hófu
þau búskap á Selfossi 1968. Börn
Það voru skrítin aldamótin
margumræddu í Stekkholtinu, eða
á Horninu okkar eins og við segj-
um gjarnan þar í þremur húsum.
Að morgni gamlársdags kom
fregnin um að hún Þórey væri dá-
in. Kannski átti það ekki að koma
okkur sem þekktum vel til á óvart,
en alltaf er kallið jafn sárt þegar
það kemur. Við héldum samt okk-
ar sið og söfnuðumst saman á
Horninu til að kveðja árið, en það
var allt trega blandið því Þóreyju
vantaði, en við vissum að hún hefði
viljað að allt gengi sinn vanagang.
Er ég sest niður að minnast
elskulegrar nágrannakonu og vin-
konu, eftir 28 ára búskap hér hlið
við hlið í götunni og þakka henni
samfylgdina fyrir hönd fjölskyldna
okkar Þráins og nágranna okkar,
Sigga Kalla á nr. 26, þá finn ég
hvað það er erfitt í fáum orðum,
því af svo mörgu er að taka.
Kynni okkar hófust fyrir 30 ár-
um er við ákváðum að byggja okk-
ur hús og völdum okkur lóðir á
Horninu á Stekkholtinu, nr. 13, 15
og 26. Þá þróaðist strax mikið og
gott samband fyrst við húsbygg-
ingar og síðan með flesta hluti sem
gerðir voru. Það var hist reglulega
og spáð í það sem verið var að
gera stórt og smátt og hjálpast að
ef með þurfti, jafnt innan dyra
sem utan. Börnin okkar sem voru
á svipuðum aldri léku sér saman
og urðu vinir og í heild hefur þetta
verið sérstakt og gott samfélag
sem aldrei hefur borið skugga á.
Nú hefur Þórey verið kölluð burt
úr þessu samfélagi, en hún var ein
af dyggu stoðunum sem alltaf var
gott að leita til. Gaman var að
fylgjast með því hvað þau Agnar
voru samhent í að koma sér upp
sínu fallega og notalega heimili,
sem alltaf er gott að koma á og
hvað þau stóðu saman í öllu sem
þau gerðu, sem glöggt kom líka
fram í síðustu baráttunni. Þá eru
margar minningarnar um ferðalög
saman, bæði að sumri og vetri um
þeirra eru:l) Sigrún
f. 6.8. 1968, sambýl-
ismaður Gunnar Ingi
Gunnarsson, f. 26.12.
1966. Börn þeirra
eru Agnar Freyr, f.
9.5. 1985, og Embla
Rún, f. 31.5. 1993. 2)
Þór, f. 14.7. 1972,
unnusta María Krist-
ín Magnúsdóttir, f.
17.5.1976.
Þórey stundaði
störf í fiskvinnslu og
verslun í Vest-
mannaeyjum, en
lengst af starfaði
hún við bamagæslu á leikskóla
eftir að hún hóf búskap á Selfossi.
Þórey stundaði nám við hús-
mæðraskólann Ósk á Ísafírði vet-
urinn 1963 til 1964.
Útför Þóreyjar fer fram frá Sel-
fosskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13:30.
fjöll og firnindi sem og þjóðvegi og
veiðiferðir í ár og vötn. Það er
sama hvað rifjað er upp, allar
þessar minningar ylja um hjarta-
ræturnar.
Þórey var sterkur persónuleiki,
frekar hlédræg en föst fyrir,
réttsýn og trygglynd og hafði góð-
an húmor eins og sannur Vest-
mannaeyingur. Hún var fædd og
uppalin í Vestmannaeyjum og bar
mikla tryggð til sinna æskustöðva
sem við ræddum oft um saman.
Þórey var myndarleg húsmóðir í
öllum verkum og lagði mikla rækt
við heimili sitt, fjölskyldu og sína
nánustu.
Þórey var búin að berjast við ill-
vígan sjúkdóm í tæplega hálft ár
og stóð sig eins og hetja til síðustu
stundar, ásamt Agnari og fjöl-
skyldunni allri.
En svona er lífið, okkur er ekki
alltaf ætlað að skilja tilganginn, og
í dag kveðjum við þig, elsku Þór-
ey, og þökkum fyrir öll þau góðu
ár sem við áttum saman. Þú byrjar
nýja öld með nýjum verkefnum og
við höfum minninguna sem yljar
okkur.
Elsku Agnar, Silla, Þór og fjöl-
skyldan öll, megi Ijósið og minn-
ingin um góða konu lýsa ykkur í
skammdeginu og Guð veri með
ykkur.
Fyrir hönd fjölskyldnanna á nr.
13 og 26 í Stekkholtinu.
Guðbjörg Þ. Gestsdóttir.
Með miklum söknuði kveðjum
við Þóreyju, yndislegan nágranna í
tæpa þrjá áratugi.
Við kveðjum þig öll með söknuði og sörg,
ó, sárt er að vita þig hverfa svo fljótt.
Nú er fækkað þeim ljósum, sem loga skært
og lýst geta og yljað mannheims börnum.
Þú varst ijós, kæra vina, við kveðjum þig
klökk.
Kærar þakkir, kærar þakkir fyrir allt sem
er liðið.
(G.Br.)
+
JÓHANNA MARÍA TEITSDÓTTIR
hjúkrunarkona,
andaðist á hjúkrunardeild elliheimilisins Grund-
ar sunnudaginn 19. desember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Aðstandendur.
Eiginkona mín,
er látin.
+
MARÍA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Magnús Már Lárusson.
Megi góður Guð styrkja Agnar,
Sigrúnu, Þór og fjölskyldur í
þeirra miklu sorg.
Hvíl í friði.
Smári og Olöf.
Elsku Þórey. Mig langar að
þakka þér samfylgdina í þau 28 ár
sem þú hefur búið í Stekkholtinu,
við hliðina á foreldrum mínum.
Frá því að ég man eftir mér hef-
ur heimili ykkar Agnars alltaf ver-
ið opið mér og minni fjölskyldu
hvenær sem er og alltaf jafn gott
og notalegt að koma þar. Fyrst til
að hitta hana Sillu vinkonu mína
og jafnöldru, en við brölluðum
margt saman, ásamt hinum krökk-
unum í götunni.
Nú síðustu ár voru það börnin
mín, sem sóttu í það að banka hjá
þér og spjalla við þig þegar þau
komu til ömmu og afa og þá sér-
staklega Guðbjörg Una, sem kall-
aði þig alltaf Þóreyju vinkonu sína
síðan þú passaðir hana í leikskól-
anum.
Þú varst ein af þessum styrku
stoðum sem alltaf var hægt að
treysta og gaman að spjalla við.
Síðustu mánuðina barðist þú
hetjulega við illvígan sjúkdóm og
var Agnar þín stoð og stytta ásamt
fjölskyldunni allri.
Það var aðdáunarvert að fylgj-
ast með dugnaði þínum í þessum
erfiðu veikindum, sem lýsir best
hve sterkur persónuleiki þú varst.
Blessuð sé minning þín.
„Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum. Hugsið ekki um
dauðann með harmi og ótta. Ég er
svo nærri að hvert eitt ykkar tár
snertir mig og kvelur. En þegar
þið hlæið og syngið með glöðum
hug, lyftist sál mín upp í mót til
ljóssins. Verið glöð og þakklát fyr-
ir allt sem lífið gefur og ég tek
þátt í gleði ykkar yfir lífinu." (Höf.
ók.)
Elsku Agnar, Silla, Þór og fjöl-
skyldan öll. Ykkur sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur og bið
góðan Guð að styrkja ykkur og
styðja.
Helga I. Þráinsdóttir og
fjölskylda.
Við fráfall góðs vinar og vinnu-
félaga um langt skeið verður
manni orða vant. Margar góðar
minningar koma upp í hugann. Við
sem unnum með Þóreyju þekktum
vel hennar mikla dugnað og sam-
viskusemi og bar hún ávallt hag
fjölskyldunnar fyrir brjósti.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Pinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Kæru Agnar, Silla, Þór og fjöl-
skyldur. Við sendum ykkur inni-
legar samúðarkveðjur.
Starfsfólk leikskólans
Glaðheima.
Allt er í heiminum hverfult og
ekkert eins áþreifanlegt og andlát
vinar. Það kom kannski ekki alveg
á óvart lát Þóreyjar eftir að vitað
var hve alvarleg veikindi hennar
voru en afar ótímabært, kona á
besta aldri og tengiliður við börnin
okkar. Umhyggja hennar var sönn
og óeigingjörn, en án öfga. Fas
hennar var rólegt og þannig var
hún í augum okkar, vann verk sín
án nokkurs asa, en afkastaði þeim
mun meira. Hún var mikil húsmóð-
ir og hannyrðakona. Hún kvartaði
ekki, en bar þjáningu sína í hljóði.
Þórey, við þökkum góðan kunn-
ingsskap og frábæra umhyggju
fyrir börnum og barnabörnum
okkar sem við eigum sameiginlega.
Þú varst mikil móðir, yndisleg
amma og góður maki. Því hefur
fjölskylda þín misst mikið. Við
biðjum þess að þínir nánustu verði
áfram undir verndarvæng þínum.
Þökkum þér allt. Hvíl í friði.
Ingibjörg og Gunnar.