Morgunblaðið - 05.08.2000, Qupperneq 8

8 LAUGARDAGUR 5. ÁGÚST 2000
FRETTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Umhverfissinnar á ferð um Island heillaðir af landinu
Morgunblaðið/Rúnar Þór
HcSpurinn staddur á Akureyri; Ingibjörg Guðrnundsdóttir ieiðsögumaður er lengst til vinstri á myndinni.
Vinna sjálfboðavinnu
í þágu umhverfisins
Bill Sheckett og Kathryn Hannay.
Umhverfissamtökin
Sierra Club beita sér
fyrir umhverfísvernd
innan sem utan Banda-
ríkjanna. Meðlimir eru
um 550 þúsund. Hópur á
vegum samtakanna hef-
ur ferðast um ísland
síðustu daga.
FIMMTÁN manna hópur frá Sierra
Club, sjálfstæðum umhverfissam-
tökum, er nú á ferð um ísland. Sam-
tökin eru bandarísk en nokkrir
meðlimir þeirra eru frá Kanada og
Bretlandi. Þau hafa höfuðstöðvar í
San Francisco en beita sér fyrir um-
hverfísvernd jafnt utan Bandaríkj-
anna sem innan þeirra.
Hópar á vegum samtakanna hafa
ferðast vítt og breitt um Bandaríkin
og einnig til fjölmargra annarra
landa. Hópurinn hefur ferðast hér á
landi á vegum ferðaskrifstofunnar
Landnámu, en sú ferðaskrifstofa
hefur sérhæft sig í s.k. grænum
ferðum, með áherslu á virðingu fyrir
umhverfinu. Morgunblaðið hitti tvo
af forsprökkum ferðar Sierra Club
hér á landi og fræddist um samtök-
in, áhuga þeirra á Islandi og skoðan-
ir þeirra á umhverfísmálum.
Áhugavert land
Bill Sheckett er helsti forsprakki
ferðarinnar hingað til lands. Hann
hefur skipulagt fjölda ferða fyrir
samtökin og þegar hann kom í
fyrsta sinn hingað til lands á síðasta
ári, ákvað hann að hingað vildi hann
koma með hóp frá Sierra Club.
„Ég kom hingað til lands á síðasta
ári og fannst landið strax mjög
áhugavert. Ég hitti þá Ingibjörgu
Guðmundsdóttir, sem er einmitt
leiðsögumaður okkar í þessari ferð,
og hún fór með mig á Þingvelli og að
Gullfossi og Geysi. Ingiveig Gunn-
arsdóttir frá Landnámu hitti mig
einnig í Seattle, þar sem ég bý, og
við pkipulögðum þessa ferð. Þetta er
fímmtán manna hópferð þar sem
yngsti þátttakandinn er 26 ára og sá
elsti er rúmlega sjötugur," sagði
Bill.
Kathryn Hannay hefur stýrt
þjónustuhópum á vegum Sierra
Club. Þeir fara þá á milli staða og
vinna ýmis verk í þágu umhverfisins
í sjálfboðavinnu. „Það er til skoðun-
ar að ég komi aftur hingað til lands
með þjónustuhóp. Það yrði hugsan-
lega í nánustu framtíð en slíkt verk-
efni krefst mikillar skipulagningar.
Við höfum átt í viðræðum við Ragn-
ar í Skaftafelli um að við myndum
vinna einhver verkefni í þjóðgarðin-
um þar og ég er bjartsýn á að það
verði að veruleika,“ sagði Kathryn.
ísland á krossgötum
í umhverfismálum
Eins og áður segir eru Sierra
Club afar stór umhverfissamtök og
að sögn Ingiveigar Gunnarsdóttur
hjá Landnámu, afar virt og með
sterk ítök í stjórnmálum í Banda-
ríkjunum. Það lá því beint við að
heyra hvaða skoðanir þau Bill og
Kathryn hefðu á fyrirhuguðum
virkjunum á Austurlandi, en hópur-
inn fór þar um á dögunum.
„Við erum enn að vinna úr þeim
athugunum sem við gerðum á þessu
svæði og erum þvi ekki tilbúin að
mynda okkur heildstæða skoðun á
þeim framkvæmdum. Ég tel hins
vegar að fslendingar standi á kross-
götum í dag. Hvaða leið er það sem
þið viljið fara, eruð þið tilbúin í að
fórna náttúrunni fyrir álver sem
spýtir eiturefnum út í umhverfið og
þurfa svo að flytja inn vinnuafl til að
vinna þar að nokkrum árum liðnum?
Eða eruð þið tilbúin að setja náttúr-
una í fyrsta sæti og þannig jafnvel
auka ferðaþjónustuna hér á landi?“
spyr Kathryn. Þau leggja hins vegar
bæði mikla áherslu á að í skipulagn-
ingu þjóðgarða og náttúrusvæða
megi ekki láta ferðamannastraum-
inn bitna á landinu. „f Bandaríkjun-
um hefur lagning vega um alla þjóð-
garða verið umdeild af okkar hálfu.
Við lítum svo á að ekki megi leggja
möl og malbik um alla þjóðgarðana.
Fólk sem ætlar sér að njóta náttúru-
fegurðar verður að hafa eitthvað
fyrir því,“ segja þau bæði og taka
fram að Þjóðgarðurinn í Skaftafelli
sé til fyrirmyndar hvað þetta varð-
ar.
Bæði segjast þau mjög ánægð
með ferðina um ísland. Þau segja að
gaman sé að virða landið fyrir sér
frá jarðfræðilegu og náttúrulegu
sjónarmiði. „Hér er allt svo ungt og
lifandi. Það hefur einnig verið
áhugavert að virða fyrir sér áhrif
eldgosa á uppblástur og hvernig
melgi-esið hefur nýst við upp-
græðslu,“ segja þau Kathryn og Bill.
„Ferðin hefur verið hreinn
draumur. Við förum á fætur klukk-
an sjö á morgnana og erum að fram-
yfir miðnætti,“ sagði Kathryn. Þeg-
ar hún er spurð hvaðan orkan komi
sem drífi þau áfram svarar hún til:
„Úr þessari endalausu birtu.“ Þau
eru einnig afar hrifin af matnum
sem þau hafa fengið og þar á meðal
hinum séríslenska mat. „Ég smakk-
aði hákarl og ég held bara að það sé
hægt að venjast þessu bragði," sagði
Bill. „Skyrið bragðast vel, ég hef
keypt mér það til að hafa sem nesti í
rútunni,“ sagði Kathryn.
„Fall er fararheill“
Þrátt fyrir að þau séu í skýjunum
með ferðina hófst hún ekki mjög vel.
Fyrsta daginn sinn keyrðu þau fram
á bílslys á Krýsuvíkurleið. Þar kom
sér afar vel að Kathryn hefur
menntun í skyndihjálp. „Bílstjórinn
á bílnum hafði særst á höfði sem
mikið blæddi úr. Það kom síðar í ljós
að hann hafði farið í hjartaaðgerð og
var á lyfjum sem þynntu í honum
blóðið. Mér tókst hins vegar að
stöðva blæðinguna að mestu þar til
sjúkrabifreiðin kom,“ sagði Kathr-
yn. Þegar hér var komið sögu greip
Ingibjörg fararstjóri inn í og sagðist
hafa útskýrt fyrir þeim íslenska
málsháttinn „fall er fararheill" og
þau sögðu að hann ætti vel við því að
eftir þetta gekk ferðin eins og í sögu.
Enda segja þau að margir í hópnum
hafi áhuga á að koma aftur hingað til
lands.
Myndlistarsýning á Akureyri
Dagsverk í
Kaupvangsstræti
Aðalheiður S. Eysteinsdóttir
IDAG verður haldin
sýning í Gilinu í
Kaupvangsstræti á
verkum Aðalheiðar S.
Eysteinsdóttur sem not-
ið hefur starfslauna Ak-
ureyrarbæjar undanfarið
hálft ár.
„Verk mín hef ég unn-
ið í glugga húsanna í Gil-
inu. Um er að ræða
glugga í Café Karolína
og Karolína restaurant, í
Deiglunni þar sem er
fjölnotasalur og í skrif-
stofum Gilfélagsins. Gil-
félagið er félag áhuga-
manna um listir og
menningu í Akureyrar-
bæ. Einnig gerði ég verk
í glugga Samlagsins, sem
er listmunaverslun starf-
rækt af myndlistar-
mönnum á Akureyri, í
glugga listasafnsins á Akureyri, í
vinnustofu minni, í Galleríi
Svartfugl og í Ketilshúsinu."
- Hvers konar glugga hefur þú
gert?
„Ég mála á gluggana fígúra-
tívar myndir af mönnum, dýrum
og blómum með plastmálningu.
Þetta er líkt grafíktækni. Mynd-
in verður til með því sem ég skef
upp úr málningunni."
- Hvernig datt þér þetta í
hug?
„Ég hef sankað að mér og mál-
að myndir á gamla glugga und-
anfarin tvö og hálft ár. Síðan var
komið að því að setja upp þessa
sýningu í lok starfslauna og ég
vildi hafa sýninguna úti þannig
að gestir og gangandi gætu tekið
þátt í henni með mér, jafnvel
þótt þeir ættu bara leið hjá.
Þessi sýning stendur bara í dag
og síðan verður málningin fjar-
lægð af gluggunum. Þetta er þó
bara einn hluti af sýningu minni
vegna starfslaunanna. Ég hef
málað á lausa glugga sem ég er
með í vinnustofu minni og kem
til með að bera þá út til sýningar
ef veður leyfir ásamt skúlptúr-
um, unnum úr ýmisskonar hrá-
efni sem verða bornir út til sýnis
líka. Vinnustofan mín verður
einnig opnuð almenningi, en hún
er í Kaupvangsstræti 24, 1. hæð.
Auk þeirra hluta sem ég hef sjálf
búið til vonast ég til að bæjar-
búar taki þátt í þessu dagsverki
með mér með því að koma og
gera sjálfir tilraunir til glugga-
málunar. Það verður aðstaða til
að skafa af gluggum og smíða
skúlptúra og ef veður leyfir verð-
ur hægt að kríta á gangstéttir."
- Þú ert sem sé götulistamað-
ur í dag - hefur þú kynnst slíku
annars staðar?
„Nei, ég hef ekki ferðast mikið
erlendis þar sem götulistamenn
eru gjarnan að störfum en vegna
þess að bæjarbúar veittu mér
þessi starfslaun í hálft ár vildi ég
bjóða þeim að taka þátt í því sem
ég er að gera.“
- Hvað varð til þess að þú
lagðir fyrir þig myndlist?
„Ég held að það hafi verið
margir ólíkir þættir.
Ég var raunar ekki
mikil áhugamanneskja
um myndlist áður en
ég hóf nám, það er
eitthvað annað i um-
hverfinu sem hefur
virkað hvetjandi á mig til Hst-
sköpunar en það að fylgjast með
myndlist. En auðvitað breytast
viðhorfin þegar maður lifir orðið
og hrærist í þessum heimi.“
-Hvernig er að starfa sem
myndlistarmaður á Akureyri?
„Það er fínt, það hefur verið
mikil uppbygging í listalífinu á
Akureyri á undanförnum sjö ár-
► Aðalheiður S. Eysteinsdóttir
fæddist á Siglufirði árið 1963.
Hún lauk prófi frá Mynd-
listarskólanum á Akureyri árið
1993 og hefur m.a. starfað við
kennslu, safnaleiðsögn, verka-
vinnu og myndlistarstörf. Hún
hefur verið á starfslaunum frá
Akureyrarbæ sl. hálft ár sem
bæjarlistarmaður. Aðalheiður er
í sambúð með Jóni Laxdal Hall-
dórssyni myndlistarmanni og
eiga þau samtals fjögur börn.
um eða frá því að Gilfélagið og
listasafnið var stofnað. Þar er
komin ágætis aðstaða til sýn-
ingahalds sem og annarrar lista-
starfsemi. Húsin sem Gilfélagið
hefur til umráða eru með fjöl-
nota sali og það gefur tilefni til
margþættrar listastarfsemi, svo
sem tónleika, leiklistar, bók-
mennta- og ljóðaupplestra í
bland við myndlistarsýningar."
- Hefur þú í hyggju að fara tii
náms eða starfa annars staðar?
„Já, ég stefni að því að komast
til Hamborgar í haust og dvelja
þar með tveimur þýskum mynd-
listarmönnum sem komu hingað
í, gestavinnustofuna á Akureyri.
Ég hef hins vegar ekki í hyggju
að fara í myndlistarskóla erlend-
is. Ég held að það sé nauðsyn-
legra fyrir mig að fara og vera
einhvers staðar annars staðar í
heiminum en á íslandi til þess
eins að upplifa öðruvísi samfélag
- ekki endilega til að fara í
skóla.“
- Hvað verður þér helst að
myndefni?
„Líklega litlu, hversdagslegu
hlutirnir í daglegu lífi. Ég mála
alltaf fígúratívt, ég er ekki
abstraktmálari - nema þá að fíg-
úratívt sé abstrakt? Hvað hrá-
efni snertir er ég ekki við eina
fjölina felld í þeim efnum. Ég
vinn í mjög ólík hráefni. Fólk
sem kemur í vinnustofu mína
hefur spurt að því hvort margir
vinni þar, því finnst efniviðurinn
svo fjölbreyttur.“
- Hvað með hinn margfræga
„reynsluheim kvenna"?
„Það getur verið að
einhverjum þyki það
en hann er ekki sér-
staklega mín deild.
Hins vegar er ég kona
og sýn mín á lífið og
viðfangsefnin litast
vafalaust af því.“
- Hafa margir listamenn á Ak-
ureyri notið svona starfslauna?
„Já, þessi starfslaun hafa verið
veitt í nokkur ár, fyrst voru þau
veitt til eins árs en síðan undan-
farið til hálfs árs. Það er mjög
mikilvægt að geta einbeitt sér að
myndlistinni daglangt án þess að
þurfa að sinna öðru jafnframt.
Mikilvægt
að geta ein-
beitt sér að
myndlistinni