Morgunblaðið - 13.10.2000, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 13. OKTÓBER 2000 49
.—...—...—... .'*■
ALMA
ELLERTSSON
+ Alma Ellertsson,
fædd Steihaug,
fæddist í Alvdal í 0st-
erdal í Noregi hinn
21. ágúst 1919. Hún
Iést á öldrunardeild
Landspítalans á
Landakoti fostudag-
inn 6. október síðast-
liðinn. Hún var dóttir
hjónanna Berger og
Ida Steihaug. Eldri
systir hennar var
Sigi’id og bróðir
hennar Ingar. Þau
ein bæði látin.
Þann 4. október 1946 giftist
Alma Sveini Ellertssyni síðar
mjólkurbússtjóra á Blönduósi.
Hann andaðist 14.4.1983. Þau áttu
þrjú börn: 1) Ida E. Sveinsdóttir, f.
18.8. 1948, maki Ríkharður Kri-
stjánsson og eiga þau þrjú börn,
Sif, maki Alexander Picchietti, fr-
isi, sambýlismaður Þröstur Kar-
elsson og Þröst. 2) Eva Sveinsdótt-
Ég eignaðist bestu tengdamömmu
í heimi og það sem ekki var verra, ég
fékk dótturina, Idu, í kaupbæti. Og
skildi um leið að margar þjóðsögur
ei-u tóm vitleysa, t.d. þessi um ill-
gjörnu tengdamömmurnar því það
var sama á hverju gekk, aldrei fékk
maður annað en skemmtilegheit frá
Ölmu. Utan einu sinni þegar krank-
leiki hennar rændi hana andlegum
krafti hægt og rólega og við ættingj-
arnir ætluðum að fá hana til að vera
með fleirum sem áttu við sama
vandamál að glíma. Mér var falið að
koma henni þangað þar sem talið var
að Alma myndi aldrei andmæla mér
en þá stappaði Alma niður fótum og
sagðist ekki fara fet, sama hvað ég
segði. Öllum væri frjálst að lifa sínu
lífi og hún réði sínu og ég skyldi bara
sjá um mitt. Og hafði líklega rétt fyr-
ir sér.
Alma var einstaklega glaðlynd og
félagslynd persóna sem elskaði veisl-
ur og uppákomur. Þótt hún væri orð-
in svo veik í sumar að við efuðumst
um að hún kæmist í kirkjuna í
brúðkaup dótturdóttur sinnar, þá
gerði hún betur. Hún mætti í veisl-
una í fullu fjöri og heimtaði meira að
segja að dansa við alla strákana þótt
hún væri í hjólastól.
Og aftur reis hún úr rekkju og
hvarf til lífsins á ný þegar haldin var
afmælisveislan hennar hinn 21.
ágúst í sumar og ég er viss um það að
ef við hefðum bara haldið áfram að
halda henni veislur hefði henni ekki
dottið í hug að hverfa yfir móðuna
miklu. En við höfðum ekki sama út-
haldið og því hvarf hún á braut og
hefur örugglega fundið sér stað þar
sem er stöðugur söngur og gesta-
gangur og enginn þarf að fara að
sofa.
Ríkharður Kristjánsson.
Elsku amma.
Hinn 6. okóber sl. kvaddi ég þig
með kossi og var mér það Ijóst að
komið væri að leiðarlokum. Seinna
um kvöldið fórst þú í sátt og friði
með fjölskylduna þér við hlið. Það
var sárt að horfa upp á þig svona
veika uppá spítala en núna ertu kom-
inn til afa, eftir langa fjarveru, og ég
veit að þér líður vel.
Ég minnist allra góðu stundanna
sem ég átti með þér. Þú varst alltaf
svo lífsglöð og ánægð. Alltaf vissi
maður að amma væri til í að fara eitt-
hvert, t.d. á kaffihús, ég tala nú ekki
um að spila bridge og fá sér eitt sher-
ry-glas. Það var eitt af því skemmti-
legasta sem þú gerðir. Svo spilaði
munnharpan stóran hluta af lífi þínu.
Alltaf var hún tekin með og maður
vissi ekki fyrr en þú varst byrjuð að
spila á fullu til að halda stuðinu uppi.
Svo þegar þú varst á spítalanum og
ég, mamma og pabbi komum stund-
um með Nuggets og franskar frá
McDonalds þá var sko brosað út að
eyrum.
Jólin verða skrýtin án þín. En allt-
af mun ég hafa norska matinn á
borðstólum, ribbu og súrkál á norska
vegu. Einnig mun vanta fjörið sem
fylgdi þér öllum stundum.
ir, fædd 31.1. 1952,
maki Jóhann Aadne-
gard og eiga þau
þrjú börn, Ölmu
Lísu, sambýlismaður
Óskar Theódórsson,
hennar sonur Svavar
Tómas Gestsson,
Svein Fannar og Ola.
3) Bragi Sveinsson, f.
14.9. 1954, maki
Brynhildur Sigmars-
dóttir og eiga þau
tvö börn; Grétar Orn
og Karcnu Irisi.
Eftir að Alma
fluttist til Islands bjó hún um hríð í
Reykjavík en flutti 1954 til Blöndu-
óss þar sem maður hennar var
mjólkurbússtjóri og bjó þar allt til
1987 að hún flutti til Reykjavíkur
og skömmu síðar til Kópavogs þar
sem hún bjó til dauðadags.
Utför Ölmu fer fram frá Kópa-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Ég vil þakka þér fyrir samfylgd-
ina og þá gæfu að hafa átt þig að sem
ömmu.
Þín
Karen Iris.
Elsku amma, ég minnist þín með
hlýhug og geymi í hjarta mínu þær
góðu stundir sem við áttum saman.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofír rótt.
Þótt svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um huga minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hrið,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Ingibjörg Sig.)
Elsku amma, ég kveð þig í bili og
þakka þér það sem þú hefur verið
mér.
Þín
Alma Lísa.
Elsku amma Ég kveð þig með
þessum fáu orðum.
Ég kveð þig ekki með sorg og eft-
irsjá, heldur gleði, gleði yfir þeim
stundum sem við áttum saman og því
seméglærðiafþér.
Ég veit að hvar sem þú ert, þar
mup vera söngur, gleði og tónlist.
Ég kveð þig því glaður, vitandi að
þú vakir yfir mér.
Þröstur Ríkharðsson.
Amma mín, nú kveð ég þig þar
sem þú heldur í ferðalag yfir í annan
heim þar sem afi bíður þín eins og
hann beið þín forðum þegar þú fórst í
þitt fyrsta ferðalag fyrir rúmum 50
árum frá Noregi til Islands að bind-
ast honum í hjónabandi. Þótt það sé
sárt að sjá þig fara þá veit ég að þú
ert núna hjá afa og ég mun alltaf
muna þær gleðistundir sem við
deildum þegar ég var yngri, svo sem
þegar afi fann mús í stígvélinu sínu,
þegar við bjuggum til kerti saman,
og þegar þú tókst þátt í hvaða vit-
leysu sem okkur krökkunum datt í
hug með meiri kátínu en nokkurt
okkar, og svo kaffistundirnar okkar
seinna þegar ég eltist. En það sem
mun standa mér næst hjarta í fram-
tíðinni er tíminn sem ég átti með þér
síðasta sumar. Þú varst orðin veik þá
og við vorum því ekki viss um að þú
gætir verið í brúðkaupinu mínu og
það er mér því fremst í minningu
þegar þú reist ein og óstudd á fætur
úr hjólastólnum til að fagna okkur á
brúðkaupsdaginn okkar. Eftir það
var ekki að sjá að þú værir veik enda
hefurðu alltaf blómstrað á gleði-
stundum og í veisluhöldum. Þú gafst
mér þá dýrmætu brúðargjöf að hafa
verið viðstödd giftingu okkar og að
hafa glaðst með mér á þessum degi.
Ég veit að þú ert með okkur í anda
og við vonum að það verði aldrei
skortur á hlátri og skemmtanahöld-
um svo þú getir haldið áfram að
dansa og fagna með okkur.
Sif og Sandro.
Amma var engum lík, amma er
engum lík. í mínum augum er hún
áfram í nútíð, því ég veit að hún mun
fylgja mér. Ég finn það svo sterkt og
þar af leiðandi er söknuðurinn minni.
Ég þekkti afa ekki eins vel, hann dó
þegar ég var mjög ung. Það gerði
það að verkum að amma var tvöföld,
tvöföld í „ömmu og afa skilningi" en
líka tvöföld í ást sinni til okkar. Hún
dekraði okkur í bak og fyrir og við
krakkarnir nutum þess til hins ýtr-
asta þegar við heimsóttum hana á
Blönduós, það voru sældarvikur.
Sögurnar af komu hennar til Is-
lands sitja fast í mér. Að rífa sig upp
frá íhaldssömu sveitalífi í Noregi,
gegn vilja fjölskyldunnar og elta
sinn heittelskaða til Íslands.-.hvflíkt
hugrekki! Reynslusögur hennar frá
barnæsku kenndu mér að njóta þess
sem ég hafði til hins ýtrasta, hún
gerði líka allt til að gera okkur lífið
létt og skemmtilegt. Óbilandi trú
hennar á hæfileikum okkar krakk-
anna, óbilandi lífsgleði, kæti og
kímni gátu ekki annað en smitað frá
sér. Ósjaldan var maður aumur í
handleggnum eftir stríðnisleg oln-
bogaskotin.
Ömmu er sárt saknað af mörgum.
Hún gekk mörgum vinum mínum í
hálfgerðan ömmustað þegar hún tók
á móti okkur eftir skóla og bakaði
fyrir okkur norskar pönnukökur.
Éftir það var hún alltaf kölluð
„amma norska“ í vinahópnum.
Ég á bestu ömmuna, ömmu sem
lét mér líða alltaf aðeins betur, verða
aðeins fallegri og aðeins gáfaðri.
Við vitum öll að amma er orðin kát
á ný, sameinuð afa gefur hún mér
ósýnilegt olnbogaskot og tekur bak-
föll af hlátri.
Iris og Þröstur.
+
Elskulegur bróðir okkar,
INGÓLFUR BALDVINSSON
frá Naustum,
lést fimmtudaginn 12. október.
Jarðsungið verður frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 19. október kl. 13.30.
Sveinn Baldvinsson, Sveinbjörg Baldvinsdóttir,
Þórdís Baldvinsdóttir, Þórlaug Baldvinsdóttir.
+
Ástkær faðir okkar,
GUÐMUNDUR ALEXANDERSSON,
áður til heimilis
í Miðtúni 52,
lést á Kumbaravogi miðvikudaginn 11. október.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 18. október kl. 13.30.
Börn hins látna.
+
Okkar ástkæra,
ASTA PELTOLA SIGURBRANDSDÓTTIR,
Finnlandi,
lést föstudaginn 6. október í Sysmá í Finnlandi.
Útför hennar fer fram frá Sysmá kirkju laugar-
daginn 21. október kl. 12.30.
Erfisdrykkja verður í Rantala.
Olavi, Vappu og Matti,
Oskari og Eini,
Tapani, Pirjo, Nina og Satu.
*
+
Útför
dr. philos. BJARNA EINARSSONAR
handritafræðings,
Háaleitisbraut 109,
verður gerð frá Dómkirkjunni mánudaginn 16. október kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlegast bent á Styrktarfélag
vangefinna.
Sigrún Hermannsdóttir,
Guðný, Einar, Stefanía Sigríður, Hermann, Guðríður,
tengdabörn, barnabörn og systkini hins látna.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BJARNI GUÐBJÖRNSSON
fyrrv. yfirvélstjóri
á rannsóknarskipinu
„Bjarna Sæmundssyni",
Byggðarholti 31,
Mosfellsbæ,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju í dag,
föstudaginn 13. október, kl. 13.30.
Kristín Hulda Óskarsdóttir,
Guðrún Bjarnadóttir, Loftur Loftsson,
Rakel Bjarnadóttir, Jóhann Karl Þórisson
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÁRÓRA HJÁLMARSDÓTTIR
frá Seyðisfirði,
lést föstudaginn 29. september á elliheimilinu Grund.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Grundar fyrir góða aðhlynningu.
íris E. Artúrsdóttir, Ólafur Kristjánsson,
Jóna Hjálmarsdóttir, Ragnar Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra, sem hafa sent okkur
samúðarkveðjur vegna fráfalls bróður okkar,
GUNNARS GUNNARSSONAR
bónda,
Syðra-Vallholti,
Skagafirði.
Guð blessi ykkur öll.
Systkinin frá Syðra-Vallholti og fjölskyldur,
Ingibjörg, Ástríður Helga, Erla Guðrún,
Ásgeir, Sigurður Hreiðar og Hrefna.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna
fráfalls móður okkar,
ANDREU HELGADÓTTUR
frá Herríðarhóli.
Bjarni Pálmarsson,
Helgi Pálmarsson,
ísólfur Pálmarsson.