Skírnir - 01.01.1844, Side 61

dæmalaiiftR atorkiisemí, o» má því fullyría, »S eln-
únjsis a8 hennar undirlagi gáfnst Katalnniameiin
eigi iipp, og fylki þetta var svo aS segja eitt allra,
er hjelt uppreistinni áfram mn stnnd. Nefnd
{jessi hefir og lier til nmráSa, og hefir lnin látiS
taka borgir og reka burt |)a& lierliS, er eigi vildi
ganga f flokk meS iippreistarmnniiiim. Skrá hefir
hún og látiS gánga um allt landiS, J>ess efnis, aS
embættismennirnir skyldn á allar lundir leitast
vib, afc fá her liann, er stjúrnin sendi á hendnr
þeim, og sem færi í gegnum borgir |»ær er Jieir rjéSu
fyrir, til aS ganga i liS meS þeim , og ef herinn
skoraSist undan þvf, þá afc banna að láta haiin fá
vistir, og aS loknm kom húii því til leifcar, að
hersforingi Esparterós tr rjeSi fyrir setiiliSinu f
Barcelóna, gekk í flokk meS uppreistarmönimm.
I Valencía brutust aptnr út óeyrSir, en þð
heppnaSist herliSi Esparterós uin síund að sefa
þær. Iierskip liafa verið send til Valencía og
Aragonía. þá er uppreistin var orðin svo alrnenn
á Spáni mót Esparteró og ráfcherrnm Iians, finynd-
• uðu sjer margir, að landstjnrinn sjálfnr myndi
safna liði, og á þann hátt kúga Spánverja til
hlýðni, en aðrir lmgSu, að hann mundi leggja
niður völd sín; þó varð hvorngt þetta að sinui.
Esparteró ritaði skrá öllum Spánverjum og fór
hann mörgtim orSum um málefni [>au er leiddu
til vandræSa, og hvatti þá til að ganga til
lilýðni. En um leifc gerði liann þá tilskipan, að
draga skyldi fyrir lauds lög og dóm alla þá, er
tæki sig saman um, að skorast undan hlýðni við
stjórnina. Auðsætt er, afc þeski grein lýtur ein-