Skírnir - 01.01.1844, Blaðsíða 81

83
hafSi gmátt og smátt aulcist dánægja hjá þjdðinní,
og ur5u margir föðurlandsvinir tii að leifca henni
fyrir sjónir, að aldrei mundi bætt úr vandræfcum
þessum, fyrr enn þjófcin sjálf gæti tekið þátt í
stjórninni, og svo fór um sífcir, að þeir höfðu
fengið mestan hluta þjófcarimiBr á sitt mál, og
fór þetta svo leynilega, að stjórninni hafði eigi
komið hin miunsta njósn um, að þjóðin myndi
þegar búin til uppreistar. Nóttina millum þess
14da og 15da dags scptembersmánaðar, um aðra
stund, heyrfcnst nokkur skot i Athenuborg, en þafc
var ákveðið tnerki, þá er herlifcið og borgarmenn
skyldu safuast saman. Gekk nú allt afc óskum;
allur iierinn, er var í borginui, og borgarraennj
lijeldu með kyrð og spekt þangað er konúngur
var fyrir. Nnin lifcið og fólkið þar stafcar. Kon-
úngi barst bráðum njósn urn þetta, Ijet hann þeg-
ar sjá sig, og ávarpaði herinn og fólkið útum
glngga. Kvaðst hann skyldi leitast vifc, afc bæta
stjórn Grikklands á allan hátt, en hann þóttist
þurfa fvrst að ráðfæra sig við ráðlierra og stjórn-
arráðið og erindsreka erlendra rj'kja. Sá er hafði
tekist á hendur öll yfirráfc yfir hernum, svaraði
konúngi á þá leið, að nú þegar myndu ráfcherrar
lians settir frá völdnm, og stjórnarráðið væri sam-
ankomið, til að semja stjórnarbót handa Grikk-
landi, því stjórnarráðið hafði gengið í flokk með
uppreistarmönnum. flershöfðinginn var Kalergi.
Gnila leið nú eigi á löngu áður nefnd manna kom
frá stjórnarráðinu til konúngs með tvær skrár,
er það hafði samið. Var í skrám þessum skýrt
frá hver vilji þjóðarinnar væri, og skal hjer geta
6’