Skírnir - 01.04.1907, Qupperneq 64

160
Darwinskenning og fraraþróunarkenning.
fram. Ef afkvæmið brcytist, sem vér vitum ekki enn þá,
þá er sú breyting sams konar og brurnbreyting, og fer
•ekkert eftir því hvers eðlis æsitækin eru.
Kenning Weissmanns er neitun Lamarckskenningar-
innar og verður á engan hátt tvinnuð saman við hana.
Eftir kenningu Weissmanns ná ekki áhrif þau sem La-
marck talar um til þess sem tegundarbreytingunni veldur.
RENÉ BERTHELOT. — Eg þakka herra Giard fyrir
að hann heíir skýrt fyrir oss skoðun sina á framþróun-
inni, og er skoðun hans sameining Darwinskenningarinnar
•og kenningar Lamarcks. Eg skal svara athugasemdum
hans með því að segja nokkur orð, til að skýra nánar
tilgátur þær er eg kom fram með og víkja að nokkrum
þeim greinum er mæla gegn Darwin. Eg byrja á því
sem snertir Weissmann og Cuvier. Eg hefi rannsakað
hvort öll líffræðiskerfin, hvort heldur er Darwins eða
Weissmanns, Lamarcks eða Cuviers, væru ekki sett saman
af ýmsum ólíkum greinum, sem auðvelt væri að taka
hverja um sig og setja í ný sambönd. Það er þá fyrst
um Weissmann, að eg hefi ekki lagt það til að halda
kenningu hans í heild sinni; það virðist nú á dögum
•erfitt að fallast á algerða neitun þess, að áunnar breyt-
ingar (þ. e. þær breytingar sem einstaklingarnir taka á
æfiskeiði sínu) gangi að erfðum, og neitun þess að um-
hverfið hafi áhrif á lífsbreytingarnar. Eg hefi spurt sjálf-
an mig hvort ekki mætti bera þessar kenningar fyrir
borð og bjarga einni af aðalsetningum Weissmanns, sem
só þeirri, að tegundarbreytingar séu ekki áunnar breyt-
ingar er gangi að erfðum, heldur meðfæddar breytingar.
Þessi setning væri svo sett í nýtt samband við aðrar hug-
myndir, er það væri játað að tneðfæddar breytingar, engu
síður en áunnar breytingar, væru undirorpnar áhrifum
umhverfisins. Eg hefi ekki heldur sagt að kenning Weiss-
manns snerti neitt meygetnað af manna völdum, enda er
það augljóst að svo er ekki; en eg hefi reynt að sýna
fram á að reyna mætti að setja tilraunir Loeb’s og aðrar
svipaðar í samband. við kenningu þá er eg hefi kallað