Skírnir - 01.04.1907, Qupperneq 66

162
Darwinskenning og framþróunarkenning.
Berthelot sagði um áhrifin er hið andlega umhverfi Dar-
wins hefði haft á þróun skoðana hans.
Við það sem herra Giard tók fram vildi eg bæta
tveim eða þrem atriðum. Meðal þeirra fjögurra grund-
vallaratriða, sem herra Berthelot tók fram, fann eg ekki
það atriðið, hvort eitthvað er hagstætt eða óhagstætt fyrir
afbrigðið. Afbrigði getur ekki orsakað náttúruval, nema
það sé hentugt eða óhentugt; að öðrum kosti er engin
útskýring. En það er ógerandi að segja fyrirfram að
hverju gagni eða ógagni einhver eiginleiki verður. Dar-
winskenningin færir því sams konar sönnur og hagfræðin;
hún færir sönnur á að það verður sem verða á; það er
alt og sumt. Það er mjög óákveðið viðvíkjandi orsaka-
sambandinu.
Náttúruvaiið er endir framþróunar, og getur ekki verið
henni til skýringar. Það væri mikilsvert að rannsaka
frumatriðin. Frá sjónarmiði Darwinskenningarinnar er
það skoðað í sambandi livort við annað, að spendýrin
koma fram og dinosárar hverfa. Og til þess að geta fall-
ist á að hin smávöxnu spendýr hafi sigrað stórvaxin skrið-
dýr, hugsa menn sér að spendýrin hafi étið egg skrið-
dýranna.
En þessi viðburður í dýraríkinu er samtímis stórkost-
legri byltingu í loftslaginu. Loftslagið hefir þangað til
verið alstaðar eins, en nú verður sú breyting á að belti
myndast og verða æ líkari hvert öðru; næsta orsökin er:
þétting sólarinnar; afieiðingin: að skriðdýrin hverfa úr
sögunni. Spendýrin koma þar hvergi nærri. I hverju
efni verður að finna hinar miklu allslierjar orsakii' utan-
jarðar, sem breytingunum hafa valdið. Þá fyrst tekst að
leysa úr gátum breytingarinnar. — Breytingin þarf ekki
frá upphafi að vera sameiginleg, enda þótt orsök hennar
sé almenn.
BERTHELOT. — Með »sameiginleg« meina eg að hún
sé ekki við einstakling bundin.
IIOUSSAY. — Eru orsakir breytingarinnar hið innra
eða hið ytra: þar er liið mikla ágreiningsefni milli Dar-