Skírnir - 01.04.1907, Side 87

Frá skóginum.
(Eftir E. Gbibel).
Eitt sinn gekk eg gegnum skóg
Gömlum skógarverði meður;
Hringdu í þorpi helgidags
Hvellar klukkur; — gott var veður.
Svam í laufi sólskin bjart,
Söngva kliður gall svo fagur,
Eins og vissi alt í skóg,
Að nú væri helgidagur.
Þá við komum þar i mörk
Þrúð’g þar forntré lyftu koifum
Yfir sólvang vaxinn vel
Veikum, lágum græðiþollum.
Kvað hinn aldni þulur þá:
»Þarna sérðu’ ið græna, háa
R.jáfriö hvelfda þétt og þykt;
Það er blessun vorra áa.
Rikii' æ þar ymja trén
Eilíft þetta lögmál stranga;
Að frá kyni einu til
Annars — heilög skiftin ganga.
Það, sem oss bjó þrif og heill,
Það skóp vorra feðra iðja;
Eins það hlutfall oss féll til,
Að vér vinnum fyrir niðja.