Skírnir - 01.04.1907, Síða 92

188
Hitt og þet.ta.
Þau fáu ár, 3 til 4, á öllu þessu árabili, setn jörð var albyrgð
af þoku á Pálsmessu, vóru útmánuðir harðir og vorin köld. Mest
kvað að því 2 árin.
II.
»Ef í heiði sólin sést (sezt)
á sjálfa Kyndilmessu,
snjóa vrenta máttu mest
maður upp frá þessu.«
Sól hefir mörgum sinnum sóst í heiði á kyndilmessu, en
reynslan, á téðu árabili, hefir ekki s/nt að mark sé á því takandr
Réttara mun vera að segja: »sólin sezt« í staðinn fyrir »sólin
sóst.« En um sólsetrið á kyndilmessu er ekki nákvæm sk/rsla
fyrir hendi.
III.
»Ef hún Góa öll er góð,
öldin má það muna,
þá mun Harpa, hennar jóð,
herða veðráttuna.«
Þau árin, 6 að tölu, á þessu árabili, sexn Góan var einmuna
góð, stundum greri jörð, þá rrettist þetta þannig, að tíðarfarið
breyttist altaf til hins verra í næstu mánuðunum (Einmánuði og
Hörpu) en þó einkum 3 árin í alvarleg harðindi.
IV.
»Hvít jól rauðir páskar.«
»Rauð jól hvítir páskar.«
Oft hefir þetta ekki ræzt á árabilinu, en þó samt nál. lielm-
ingi oftar en út af því hafi brugðið.
Sigliv. Árnason.