Skírnir - 01.04.1913, Qupperneq 29

Ýrns atriði úr lifinu í Reykjavik fyrir 40 árum. 125
settir hlerar fyrir þá að innan (í sumum búðum voru þó
hlerar að utan), og því hefði það verið mikið umstang að
flytja til og frá í gluggunum. í minni búð voru tveir
gluggar. Undir öðrum stóð skrifpúltið, og birtan var ekki
svo mikil fyrir, að ástæða væri til að skerða hana. En í
hinum voru tvær glerkrukkur; í annari voru sápustykki,
sem kostuðu túskilding hvert, og í hinni var brjóstsykur.
Þetta var öll sýningin, og ekki voru gluggarnir fjölskrúð-
ugri í öðrum búðum.
A sumrum, einkum um lestatímann — því þá var
afarmikið að gera — voru búðir opnaðar kl. 6 að morgni
og lokað venjulega kl. 8 að kvöldi; oft gat það þó dreg-
ist lengur. En á vetrum voru þær eigi opnaðar fyr en
kl. 8, eða jafnvel seinna, en lokunartími var eigi viss.
Það var nefnil. þá alsiða að búðirnar voru fullar af fólki,
sem ekkert keypti. Menn hímdu þarna, þegar ekkert
var að gera, sumpart af því, að þar var þó hlýrra en úti,
eða heima í kotunum, og svo voru þeir að voka eftir því,
að einhver náungi eða búðarþjónarnir gæfu þeim í staup-
inu, — hvert handarvik var þá borgað með »snaps«. —
Þar sem nú þyrpingin í búðinni fór vaxandi eftir að rökkva
tók, gerðist þar venjulega hávaði mikill, sem oft endaði í
illindum og handalögmáli, sem búðarþjónarnir höfðu gam-
an af, og reru því oft undir. Búðirnar voru þannig aðal-
samkomustaður og skemtistaður bæjarmanna, og því dróst
lokun búðanna lengur en skyldi. Stundum gat líka verið
samvizkuspurning að loka, ef kalt og fjúk var úti, því
margir höfðu þá að litlu að hverfa, öðru en drykkju-
kránni.
Hún var þá aðallega ein, Jörgensensknæpan, þar sem
Hótel ísland er nú. Knæpan lá út að Aðalstræti, og voru
inngöngudyr norðarlega á hliðinni. Til vinstri, þegar inn
var gengið, var lítið herbergi, á sjálfu horninu á Aðal- og
Austurstræti. í þessari stofu sátu höfðingjar bæjarins og
drukku, þegar þeir á annað borð komu þangað. Síðar,
þegar útbyggingin kom, var þessi stofa að eins fyrir
»stofnana«. Til hægri úr forstofunni var »Slyngelstofan«,