Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1913, Blaðsíða 85

Skírnir - 01.04.1913, Blaðsíða 85
Ritfregnir. 181! Erlingr) hefla ok beið liðs s í n s« (o: Erl. heflar til að taka mesta ganginn af skeiöinni). Svo heldur Heitiiskr. áfram: »Þá sá Ólafr konungr, at þeir Erlingr sóttu eftir mjök, . . . hann sá, at liðsmunr mikiil myndi vera, ef þeir1) mætti ö 11 n í senn liði Erlings. Þá lót hann kalla skip frá skipi, at menn skyldn síga láta seglin, ok heldr seint, en svipta af handrifi, ok var svá gört. Þeir Erlingr fundu þat. Þá kallaðiErlingr: »S ó þ é r«, s e g i r h a n n, »a t nú lægir seglin þeirra ok draga þeir undan oss«. Lét hann þá hleypa ór heflunu m2 *) s e g 1 i á s k e i ð i n n i (þ. e. »slá við öllu segli«s), til að auka ganginn); gekk hún fram brátt4 5). Ólafr konungr stefndi fyrir innan Bókn; fal þá sýn milli þeirra, Síðan bað konungr leggja (þ. e. fella alveg) s e g 1 i n o k róa fram ísundþröngt, erþarvar«. Þar gengur Er- lingr í greipar konungi. Hafði hann siglt langt fram úr öðrum skipum sínum á skeiðinni og bar konungur hann ofurliði, áður enn hin skipin komu til liðs við hanu. Þar fjell Erlingr. Hjer er auösjeð, að Ólafr kouungur lætur skip sin h á 1 s a6), þegar hann gerir þau orð milli skipanna, að menn skuli »síga láta seglin . . . en svipta af handrifi«. I því tvennu var h á 1 s a n fólgin, að lægja seglið að ofan og svipta af rifi að neðan. Sagan gefur sjálf í skin, hvað Ólafi gekk til, er tiann ljet hálsa. Hún segir, að hann hafi sjeð fram á, að liðsmunur *) Svo Olafsscigurnar i Fms. og Plat. og Kristianiu útgáfan 1853. Hkr. sleppir þessn orði. 2) Svo Heimskr. og Ólafssögurnar (Kria 1853 og Fms.); í Flat. stendur h ö m 1 u (rangt). s) Svo stendur og í Fagrsk. og helgisögu Ólafs. 4) Hjer bæta Ólafssögurnar (Kria 1853 og sú í Fms.) við: frá (h j á) öðrum skipum. Alveg sams konar er frásögn Sverris sögu nm það, er þeir Magnús konungur Erlingsson og Erlingr skakki eltu Sverri árið 1179 (Fms. VIII, 82.-83. bls., Flat. II. 563. bls.). Skip það, er Erlingr jarl stírir, geng- ur kraðar enn bin skipin, og þegar það er nærri búið að ná Sverri, þá lætur jarl „h e f 1 a“ (sum hdr. hafa „h e f j a s k v i ð“, sem mnn miður rétt) og bíður svo hinna skipanna. Þegar svo öll skipin ern saman komin, þá láta jarlsmenn „s í g a úr heflum“ og sækja eftir sem harðast. 5) Þetta kemnr og heim við Fagrskinnn og helgisögnna; þær segja. báðar, að konungur hafi „h á 1 s a ð“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.