Skírnir - 01.04.1913, Qupperneq 68

164
Nútima hugmyndir um barnseðlið.
hverri viku, eftir því sem lærisveinunum fer fram í orku
og líkamsafli.
Tilraun af sama tægi, einkum fyrir værukær börn, er
að gera á örstuttum tíma, t. d. 10 sek., eins marga punkta
með blýant á pappír eins og þau geta, eða að bera bolla
fleytifullan alllanga leið, án þess að hella einum dropa
niður. Mörgum mönnum mun þykja heimskulegt að menta
börn með því að láta þau bera vatnsglös eða standa eins
og staurar. Þó er sannleikurinn sá, að þessir leikir eru
ágæt kensla í að vilja, en viljinn er máttugast afl í
mannheimi.
Þetta var byrjunin. Síðan komu aðrar æfingar, er
þyngdust smám saman, og reyndu á fleiri mannlega þætti.
Ein æfingin var sú, að bregða fyrir augu barnanna í flmm
sek. glöggri mynd af mörgum algengum hlutum. Síðan
skrifuðu þau eftir minni nöfnin á því sem þau höfðu séð;
sé myndin samsett, þarf glögga eftirtekt til að sjá alt í
einu andartaki, gleyma engu og bæta engu við. Eitt sinn
þegar franska þingið hafði til umræðu fjárveiting til skóla
fyrir vanþroska börn, komu nokkrir þingmenn til próf.
Binet til að sjá hvernig hann færi að. Þeir hittu svo á,
að þá var myndaskoðun í bekknum. Þeir báðu að mega
freista, hve mikið þeir gætu séð og munað á jafnlöngum
tíma og börnin. Það var gert, en svo fór, að eftirtekt
þeirra reyndist mun lakari en lítið gefnu barnanna. Urðu
þeir að heyra hæðnisorð félaga sinna fyrir að vera þing-
menn, en þó heimskari heimskum börnum. En þetta dæmi
sýnir, hve skerpa má eftirtektina með heppilegum æfingum.
Engum mundi þó koma til hugar að nema hér staðar,
að rannsaka bezt og kenna bezt þeim börnunum, sem
minst er í spunnið. Andi hinnar nýju uppeldisfræði ryð-
ur sér til rúms í allskonar uppeldi með hröðura fetum; i
fararbroddi standa Englendingar, Þjóðverjar og Banda-
menn. »Lærum af að vinna«, segja þeir, »gerum verkið
þangað til það er orðið okkur ósjálfrátt, orðið að vana*.
Samkvæmt því er kent að teikna með því að teikna hvers
konar hluti, sem á veginum verða: áhöld, dýr, jurtir,