Skírnir - 01.01.1916, Blaðsíða 88

88
Ritfregnir.
Skírnir.-
skipun enn að sjá út þingstað. — Mjög er það og vafasamt, að-
Loftur ríki Guttormsson hafi »haft í skjaldarmerki sínu hvítan val
í bláum feldi« (183. bls.), þó að það sje sögn Jóns Gizurarsonar
eða, rjettara sagt, áliktun, dregin af því, að afkomendur Lofts í'
kvennlegg, sinir Jóns Magnússonar á Svalbarði, höfðu þetta
skjaldarmerki (sbr. Safu til s. ísl. I. 672.—673. bls.). Yíst er
það, að innsigli Lofts er enn til firir brjefum og að í því er, ekki
valur, heldur ormur (sbr. Aarb. f. nord. oldk. og hist. 1914,
185. bls.).
Þetta og því um líkt, sem jeg og aðrir höfum fundið að efni’
bókarinnar, er alt mjög smávægilegt og rírir als ekki gildi bókar-
inuar í heild sinni, enda má laga það með einum pennadrætti í>
nirri útgáfu.
Prentvillur eru ekki sjerlega margar, enn þó nokkrar; einna
meinlegust er »2« firir 3 á 333. blaðsíðu neðst.
Á formálanum sjest, að bókin er sjerstaklega ætluð til kenslu.
í hinum æðri mentastofnunum vorum, enn að höf. hefur þó jafm
framt haft þarfir íslenskrar alþíðu firir augum. Um það hefur orð-
ið ágreiningur, hvort bóki.i sje hentug skólabók. Þ. H. B. finnur
það að henni, að hún sje of löng firir mentaskólanemendur og of
mikið teigt úr sumum köflum, enn of fljótt farið ifir sögu í síðasta'
þættinum, um sögu 19. og 20. aldarinnar. Aftur á móti hefur
skólastjóri kennaraskólans, herra Magnús Helgason, sagt í mín eiru,
að hann hafi notað bókina við kenslu í kennaraskólanum, það sem
af er vetrinum, og felt sig vel við hana ; telur hann bókina mjög
vel við hæfi kennaraskólanemenda og ágæta sem handbók firir
kennara til hliðsjónar við kenslu í barnaskólum, ef þeir kunna að-
nota hana rjett. Dissentiunt docti; hjer ber fróðum mönn-
um ekki saman, og treisti jeg mjer ekki til að skera úr, hvor
þeirra hefur rjettara firir sjer. Enn þó er jeg sannfærður um, að'
hinn ágæti sögukennari mentaskólans mundi vel geta með nokk-
urri firirhöfn kent lærisveinum sínum eftir þessari bók, slept því'
úr, sem honum þikir of aukið, og bætt við öðru, sem honum þikir
vanta, og að árangurinn af þeirri kenslu mundi verða miklu betrp
þekking enn að undanförnu, þegar kent var eftir hiuum mögru og
ófullkomnu ágripum.
Hitt játa allir, sem um bókina hafa skrifað, að hún er ágæt
alþíðubók, sem á skilið að komast inn á hvert einasta heimili.
Þá er Islendingum, söguþjóðinni, illa í ætt skotið, ef þeir taka ekká.