Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1916, Blaðsíða 94

Skírnir - 01.01.1916, Blaðsíða 94
94 Ritfregnir. Skírnir- fastur ; í sjöttu stjórnraálarembingur, vindbóla, sem þytur upp og hjaSnar sarastundis aftur; í sjöundu vitlaus áfengislöggjöf; í átt- undu réttleysi leiguliða; í níundu hestaníðingar og í tíundu mein- særi < gróðaskyni og af heigulskap. Ósjálfrátt fljúga manni í hug orð Bólu-Hjálmars um Akrahrepp: »Eru þvi flestir aumingjar, en illgjarnir þeir, sem betur mega«. Bókin hefði átt að heita »Skuggar«. Ljós mannlífsius finst- þar naumast nema eins og glæta, sem er að kafna undir skugga- jöðrunum. Slíkar bækur hafa að vísu hlutverk að vinna. Þær geta oft opnað augu manna fyrir því sem aflaga fer í þjóðfélaginu, — brennimerkt það í almenningsálitinu. En í óvita höndum, einkum útlendra, geta þær líka orðið brennimark á þjóðina alla. Þeim, sem lítiö þekkja til, hættir við að dæma þjóðina eftir því, hvernig henni er 1/st í skáldsögum; jafnvel hálærðir fagurfræðingar virð- ast stundum gleyma því, að a 11 a r skáldsögur eru »lygisögur«, þó munur sé á, hve líklega er logið. Síra Jónas segist í formálanum aldrei hafa ímyndað sér að hann væri skáld. Það er hann nú engu að síöur, því að hann segir þannig frá, að persónurnar fá líf, svip og rödd. Frásögnin er svo- blátt áfram, svo tilgerðarlau? og fjarri öllu pírumpári, að lesandinn trúir henni. Einmitt af því að höfundurinn virðist ekki gera sér far um að veiða menn með neinum listabrellum, nær hann þeim f snöruna. Samtölin eru oft eins og þau væru hraðrituö af vörum þeirra sem tala, og gera þar fáir betur. Þessi trúverðugleiki er listin i sögunum, og truflast þó á stöku stað við það, að höf. tek- ur fram í og segir sína skoðun. Bezta sagan finst mér »Eiður«, þó athugavert só hvernig s/slu- maður bagar róttarhaldinu. »Eiður« mun vera yngsta sagan, og bendir það á, að höf. muni ef til vill enn eiga eftir að ná hámarki listar sinnar. G. F. Hnlda: Æsknástir. Smásögur. Reykjavík. Bókaverzlun Sigurðar Kristjánssonar. 1915. Eg hefi tvílesið þessa bók — með ánægju. Það er gaman að- heyra hljóðið í n/jum stieng. Og þessar sögur eru vorblær f íslenzkri sagnagerð, hreinn og þyður. Þar er birkiangan og blóm- ilmur frá gróandi ddlum. Þarna er skáldkona, og segir fri
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.