Fjölnir - 01.01.1837, Page 32

Fjölnir - 01.01.1837, Page 32
32 imiður-iíst blíðasta! börnunnm liúð, blcssi J)ig jafnan og efli þitt ráð guð, sem að ávögstinn gjcfur. KJISSTU MIG APTUR. Undrast þú ekkji, mín Svafa! Jxí eí nema' á stángli orð fái’ eg eítt i senn flutt af audþreingslum megnum — og að þig aptur eg nálgast, þó áðan við lcjisstumst; ittu mjer ekkji samt frá þjcr, eg á nokkuð hjá þjer. Manstu’ ci, að munir okkrir þá mættust í dirum? Sála min þá, min Svafa! þjer settist á varir; þóttist hún rik’ þar á rósa þeim rauða beð lá hún; enn þar hún dottar í dái og dreímir þig, Svafa! Veizt þú nú, I/f mitt, hin Ijúfa! þjer liggur á vörum; lcífðu’, að það sofanda sjúgji’ eg úr sólfugra beðnum; láttu ei bana mig biða, cg bið þig, mín Svafa! gjefðu mjer önd mina aptur, og aptur mig kjisstu. Þ.

x

Fjölnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fjölnir
https://timarit.is/publication/61

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.