Fjölnir - 01.01.1837, Qupperneq 38

38
varð við , þegar jeg í’rjetti látið heunar (“liún hættir [»á
að æa”).
1753 vígðist faðir rainn til Mosfells í Mosfellssveít.
Ætla jeg Iiann væri þar firsta veturinn búlaus, til húsa
hjá Helga heítnum, er síöar bjó leíngji á Suðurreík-
jurn þar í sveít, Oddssini, bróður þeirra Oddssona, Jóns
í Varmadal og Jóns í Laugarnesi. Enn árib eptir, 1754,
kom faðir minn til föður síns, til að þiggja ráð hans og
stirk til búskapar, sem þá fór í hönd. Ætla jeg Iiann
biði þá föður mínum til bústíru hvurja sistra hans, sem
hann kjósa vildi; enn hinn mæltist til, að fá heidur
Gjiðríði; mun houuin liafa litist hún efnileg og dugleg
í því sem hún kunni. 5að varð; hún var honum Ijeð,
og var hjá honum ógjipt þau missiri; enn árið eptir,
1755, tóku þau saman. Á undan mjer áttu þau eína
stúlku, Kristínu nefnda, sem varla varð viku-gömul. Firsta
árið, sein jeg lifði, var jeg í fóstri hjá ijósu minni, Mar-
grjetu Bjarnadóttur, sistur Skjildínganessbræðra, Jor-
bjarnar og Ilalldórs, enn konu ^orkjels jjórðar-sonar í
jþernei, lögrjettumanns, afa madömunnar á Elliöavatni,
og fööurLopz jiorkjelssonar á Ilofi.— Mælt beírði jeg,
að snemma hefði krakkjinn ekkji þótt ólíklegur til að
verða ekkji mjög óskjír; og nógu vel hafi mjer gjeíngjið
að læra að lesa á bók og nema þaÖ sem firir mjer var
liaft. Pontoppídans Catechismum lærði jeg á 6. árinu,
á skrifað kver, sem var með hendi föður míns á firsta
partinum, enn síðan tvær arkjir með hendi Páls heítins
djákna á Gufu-nesi, Sveínssonar, og þá kom aptur hönd
föður míns á öptuslu örkunum; þar stóðu þessar Jínur
ineð hendi lians, neðan til á öptustu bladsiðunni: “Sex-
ennis XXII hebdomadis ad verbum didicit possessor”.
Mart var jeg á þeím árum látinn læra, sem ekkji tjáir
nöfnum aö uefna, t. a. m. formálann firir Rambachs
Monita ccitech.; 119. sálminn í Saungsaltara sjera Jóns
jþorsteíussonar, píslarvotls, með þessu lagi: “Oss lát þinn