Fjölnir - 01.01.1837, Side 48

48
fór Rannveíg dóttir mín til teíngda-foreldra minna noröur
að Bólataðarhlíð, í kvenna-skjiptum firir teíngda-sistur
mína, Jóru Bjarnardóttur, sem var hjá okkur í 2 ár. Enn
llannveíg fór síðan, eptir eítt ár eða tvö, að Flugumíri
í Skagafirði, og gjiptist þaðan 1811 Jóni bónda Jónssini
á Framnesi; þar Iiafa þau búið síðan. — Gjiðríður fór
vistferlum að Ilvanueíri til herra Stephensens amtmanus,
og íleíngdist þar. — Kristínu dóttur míua vistuðum við frá
okkur til Páls Jónssonar á Gufu-nesi, klausturhaldara.
3?aðan komst hún að Eívindarhólum, eptir ráöstöfun húss-
bónda síns, og gjiptist fám árum síðar sjera Páli Ölafs-
sini, Pálssonar. Voru honuin veíttir Ásar í Skaptár-túngu
lijer um bil 1812.
1808 fjell skriða mikjii á Keínivelli og tók af
mestanu hluta túuanua. 5á kom mjer til hngar, með
ráði vina minna, að beíðast, að Valdastaðir — eín
af Kjósarjöröunum, sem kallaðar eru, og kouúngur á
— væru lagðir undir Keinivelli, til uppbótar brauð-
inu. Ifirmenn mínir, prófastur, biskup og stiptamt-
inaður, mæltu sem ákjósanlegast fram ineð þessu bæn-
arbrjefi. Enn þegar koin til uinboðs-manns þessara
jarða, Magnúsar Stephensens, konfcrenzráðs: þá vildi
hann ekkji missa þann hag, sem hann haföi á umboöi
Valdastaða i— so þetta áform mitt varð að eíngu. Við
þctta firrtist jeg; jþví siuir þeírra bræðra höfðu líka verið
til kjennslu hjá mjer veturinn áður; og hugði jeg sízt,
að slíkur liöfðingji mundi láta sig draga aunað eíns lítil-
ræði; og hætti jeg f)á að una á Keínivöllum, er jeg sá
mig so uudir fótuin troðinu. 1810 andaöist sjera Jón
prófastur Ásgjeírsson á Ilolti x Önundarfirdi. Datt mjer
f)á í hug, að sækja um f)að brauð; og stirkti mig í Jm'
áformi laungun Böðvars sonar míns, að komast til prest-
skapar. jþetta brauð var mjer veítt 1810, og gjörði jeg
þá fxegar Böðvar son minn að kapelán mínum. Ilanu
vigðist um vorið 1811, unðir eíns og herra Steúigríinur