Ný félagsrit - 01.01.1842, Síða 8

8
IIM AFj[)ÍHG.
J;cir ó.nknJu c?)a ímynduíiu aér, og niá ]>aC vera annaö-
hvort nieb tilliti til þíngsins sjálfs, eí)a ymisligs t em ]>ví
viíivíkur annars, t. a. *a, staSar ])e»» sem á a& halda
þaí) á, o. s. frv. þessum er rétt svaraí) nú þcgar, aí>
þeir mega kenna sjálfum sér þab sem aflaga hcfir farib?
ef nokkub er; hefbi þeir ekki verib dobaligir og hrrbu-
lausir þcgar tími var til, og tekib sig þá saman ab rita
nefndiuui hænarskrár um allt ]>ab, sem þeir vildn hún
skyldi fafci til grcina þessn máli vibvíkjandi, hvort heldur
um stabioii eba anuab, og síban sett heuni ásfæbur sínar
fyrir sjónir, ])á er eg viss um, svo framarliga sem
ástæburnar hefói vcrib nokkurs verbar og setlar fram
af nógu mörgum, ab nefndin hefói fvlgt þeinr, en nú,
þegar allir þegja, er ekki von ab nefndin fari ab öbru
enn því, sem er llestra meiníng í þeirra hóp ab réttast
sé, og þó þeir vissi, ab nieining alþybu væri önnur í
ymsum málum, þá meta þeir hana ab engu, sem von er,
þegarhún er ekki sterkari enn svo, ab hún kemst á var-
irnar lengst, en enginn hefir kjark til ab bera hana fram
og niæla fyrir heniii. Eptir því sem eg hefi heyrt, þá
hefir allur Qöldi alþj'bu óskab, ab alþíng yrbi sett á þíng-
völluin, og eg er sannarliga ekki svo drembilátur, ab eg
ímyndi mér ab eg hafi snúib öllum þorra frá því, þó
eg sé enn, einsog þá, sannfærbur um ab meining mín sé
sú rétta, og ab enar hel/.tu ástæbur sé tilfærbar svo
ljósliga, ab eg ímynda mér þær muni skiljast flestum;
eu þab er meiníng mín eins enn einsog þá, ab eg vildi
ckki segja neinn verra mann þó bann féllist ekki á minn
skobunarmáta, og þab skyldi hafa gladt mig ef alþvba
hefói orbib vib ósk minni*), og skorizt í málib meb
nvSamt sem áð'ur iimmli vera ráð", ef menn væri vissir um aáT
|)íngið' vrð’i vinsælla og lamlsmemi ölulli aíf sælija þaðT ef það"