Ný félagsrit - 01.01.1842, Síða 26

IIM AlijtÍNa.
2Í»
j»at> er nú nokkurnveginn auSséö á Jiví, som J)egar
er sagl, hvaS hafa veríiur fyrir augum |>egar kjósa skal
fulltrúa, og hverjum kostum mest á rftur Jiegar nokkurrn
skal án vera; hitt kvnni niáske aS Jjurfa ab drepa á
meS fám orbuni, hvort tillit ætti at taka til stétfanna J>egar
kosiS er, ogaS hversu miklum hluta. J»aS ieiSir af Jivi', seni
aS framan er sagt, aS sá einn er réttkosinn fulltrúi, sem
hefir aS cins tillit til alls landsins, allrar J)jóSarinnar,
og metur gagn enna einstöku stétta eSa heraSa einúngis
eptir Jivi', sem J>aS svnir sig aí) vera vert Jægar Jmnníg
er á ]>aí) litib. Ef fulltrúinn ekki skoíar hvert mál
]>annig J)á skofcar hann ]>ab skakkt; ef hann hefir ab
eins tillit til sinnar stéttar, eiba sín sjálfs, J>á neybir
hann aíira til aí) fara líka ab halda fram Jieirra, af J)vi'
koma þráttanir og tilraunir bæbi Ieynt og ljo'st aí> koma
J)ví fram, sem sá e£a sá vill vera láta og J)ykir sér gagn
í, en ef hann kemur því fram, ]>á veréur ]>a5 ðSrum
raiinnuni og ölrum stéttum til skata. og seinast honunt
sjálfum eía hans, cinsog upphafiiga var sýnt, nema
mótsföíiumenn hans hafi kippt öllu í libinn ábur, og variö
til Jiess ómaki og kröptum, sem verja hefði mátt til ann-
ars ef ekki heffci svo illa til tekizt í upphafi. En ef
fulltrúinn kann ab meta hvert mál eptir I an d sin s gagni, þá
er hann eins heppiliga valinn hvort hann er embættis-
maSur eba ekki. Ilolstein greifi, sem ritabi um enar
dönsku ]>jóbsamkomur, hefir fært til fimm ástæður fyrir
því, aí> ekki sé ráöligt aö kjósa embættismenn: 1) fyrir
])VÍ, aö konúngur heyri ráö jieirra á annann veg; 2)
f.írir ]>ví, ab embættismenn geta ráf)i& miklu i' umdæmi
sínu, þeir geta fl.emt abra frá af) verba kosnir, og vildi
þeir nota sér ])aö, ])á gæti þeir ónýtt hinn góöa tilgáng
þíngsins; 3) fyrir þvi', aö einbættismafur má ekki vel