Ný félagsrit - 01.01.1842, Qupperneq 34

[TM AT,[)|\g.
p” r.
t> i
efta tvisvar; [>að v.-nri allur kostnafturiim sem liafa þyrfti,
og ef nienn liorfðu ekki í hann og notuðu hann vel, þá
er eg viss uni, ab [)aft niumli sannast á fáuni áruiii hvort
)>essi e&a viðlik aðferð horgaði sig ekki. þo' að nú yrði
ekki framgengt í ölluni sýsluni að fara þanuig að, þá
ímynda eg nier að í sumum sé þeir menn, sem bæbi
hafa vit og vilja og krapt til ab framkvæma viblíkt eður
betra frumvar|i enn þefta , og þ:i niunu hinar sýslurnar,
sem eptir verða, hrábiim konia á eptir, því þar er mikið
nmlir koniið að sainvirkan sé í öllum heruðum tii svo
mikilvægs augnamiðs, enda virðist mér, að skyldan segi
iiefndarmönniim vortini á hendur að verða einna fremstir
í ílokki til franikvæmdar jiessu eöa öðru, þvi sem horfa
má til að vekja þjóðina til að rækja allt það, sem efla
má traust til alþingis og laungun og vibleitni til að
hagnyta það sem bezt. það eina sem þ á varitar ern
nytsamar bækur í þeim vísindagreinum, scm mest vib
koma alþingismönniim, og áður var nefnt, og er enginn
efi á, að menn verða fil að rita bækur um þau efni, þegar
menn sjá, að landsniöniuim er liugtir á ab eignast þ;er,
og líkindi væri til að þcirra yrði nokkur not; mætli þær
bæði verða fróðligar og gagnligar.
t
Eg þykist þess fullviss, að hverr einn meðal Is-
lendínga mundi þykjast maður að meiri þegar hann gæti
sagt við sjálfan sig: þessu hefir þú komið til leiðar á
alþingi, að nú fer þetta betur enn áðnr! — þú hefir
styrkt þetta góða fyritæki með öllum mæfti, og |iað hefir
borið góða ávexti! — þú hefir beint að, að létta oki
niðurlægingarinnar af löndum þinnm, og hefja þá til nyt-
samra og ötulla og frjálsra iiianna! — þú hefir slyrkt
að því að kjósa þennan fulltráa, sem hefir verið oddviti
að svo miklu góðu; enginn hefir kosið heppiligar eim