Gangleri - 01.01.1870, Blaðsíða 16

16
liðinn tímaí því íilliti; því á því getum vjer máske Iært
að standast cþtirkomandi atlögu náttúrunnar og líka sjeð
hvort oss fer aptur eða fram. IJví er nú betur, að ílest
bendir á það, að atvinnuvegir vorir til lands og sjávar,
og svo verzlunin, er þeim mun betri enn á umliðnum
öldum, að næstliðin harðindis ár höfurn vjer getað
forðað oss frá hungursdauða ; að vísu hafa næstliðin ár
ekki verið hin hörðustu, er yfir land vort hafa gengið,
en þó mun mega telja þau með þeiin harðari einkum á
sumum pörtum þess.
Jafnvel þó ýmislegt sje til ritað um árferði og hall-
æri á Islandi, svo sem í sögum, annálum, árbókuin Esp-
ólíns, og hin ágæta ritgjörð Ilannesar byskups, f 14.
bindi gömlu fjelagsritanna, svm mannfækkun aí hallæruin
á íslandi“, þá er það þó nokkuð í sundrung, innan uin
annað efni, og bækur þessar í fárra manna höndum,
og því cfni þeirra eins og hulinn fjársjóður fyrir almenn-
ingi. þetta hcfir því vcrið orsök til, að hið stutta yfirlit
yfir harðæri, er hjer kemur á eptir, hefir verið dregið út
úr ofan nefndum bókum, og er það einkuin ætlað þcim,
er ekki hafa kost á að afla sjer bóka þessara.
Undir eins og Iírafnaflóki fann Island, bryddi á
vetrarríki og hafísum í landi voru; líka lá við sjálft að
kviklje Helga hins magra, er hann nam Eyjafjörð, mundi
allt deyja hinn fyrsta vetur er hann dvaldi hjer, en þó
geta sögur vorar eigi um harðæri, cr ollað hafi inaiin-
dauða, fyrr enn fulluin 100 áruin cptir að landið byggð-
ist, eða
976; var þá hungursneyð mikil; sultu suinir menn til
dauða, en sumir voru ráðnir af dögum, svo sem,
gamalmenni og ómagar; en aðrir lögðu sjer til