Kirkjutíðindi fyrir Ísland - 01.06.1879, Qupperneq 7

55
næus o. fl.). 4. að af tveimur tilvitnunum til þessara
guðspjalla kemur önnur heim við hin löggildu guð-
spjöll kristinnar kirkju. 5. að í guðspjöllin og lögmál-
ið er vitnað þannig, að hvoru um sig er eignað jafnt
gildi við hitt.
Enn er til saga, segir Lowe, er færir líkur að því,
að munnmælin um Eliezer sje sögulega áreiðanleg. í
Midrash Rabbah, yfir Prjed. 1, 8., getrþess, að Rabbi
Eliezer hafi verið stefnt fyrir hinn rómverska lands-
höfðingja, og hafi þar verið kærður um, að honum
hætti við, að hniga að trú kristinna manna. Sagan er
sögð þannig: „þ>etta henti Rabbi Eliezer. Hann var
tekinn og sakaður um kristni. Hermannaforinginn tók
hann og fór með hann upp í rjettinn, til að hafahann
dæmdan. Hann (dómarinn) sagði við Rabbi Eliezer:
Er það satt, að þú, svo mikill maður sem þú ert, látir
flækjast í þessa fíflsku ? Hann svaraði: dómarinn er
mjer trúr og rjettlátur. Dómarinn hjelt, að þessu væri
beint að sjer, þó það i raun og veru væri sagt til Guðs,
og mælti: Ur því þú treystir mjer, verð eg að segja
það blátt áfram, að eg hugsaði með mjer, (þegar ann-
ar eins maður og þú var sakaður fyrir minum dómi
um kristinn átrúnað): getur það verið, að slcólar svo
lærðra manna sem Rabbi Eliezer er, skuli láta leiðast
afvega af slíkum fíflaskap, eins og munnmæla-sögunni
um upprisu Jesú! Dimissus es, þú ert dæmdur sýkn“.
„Kirkjusöguritarar hafa opt telcið það fram, að
borgaraleg yfirvöld beittu hörðu við kristna menn fyr-
ir það, að vera Gyðingar á laun, en það mun varla
hafa verið tekið fram fyrri, segir Lowe, að Gyðingar
hafi verið dreg'nir fyrir dóm rómverskra landshöfðingja,
sakaðir um kristinn átrúnað. Kristnir menn voru Róm-
verjum leiðir þess vegna, að þeir kváðust lúta konungi,
er hefði allsherjarvald á jörðu ; því var það, að þeir
voru ávallt grunaðir um að búa yfir uppreist gegn keis-