Óðinn - 01.01.1921, Síða 14

14
ÓÐINN
í Ogri bauö jeg Birni það, að höggva
í krúnu biskups, hann kunni’ ekki hóf.
Nú þarf jeg lausn frá hefnd og hatri karls.
O g a u t a n
(við Gottsknlk).
Pú, Gottskálk, lánar góðum manni dal
mót Brægratungu.
Gottskálk.
Betri væru kaup
á pcirri jörð.
T r i s t a n.
Jeg parf nú dalinn strax,
og scl pjcr Tungu á sextán dali guBs.
Gottskálk.
Hum, sextán, pað er dýrt! í cyði’ cr alt,
pvi plágan mikla feldi lólk sem strá,
og bólan síðar.
O g a u t a n.
Seldu af hcndi gulldal!
Jeg ábyrgist pjer aðra tvo í staðinn.
(Gotlskálk íær lionum gulldal. Tristan veifar brjcfinu
yfir höfði sjcr. Fólkið þyrpist utan um ailálssalann,
ncma Hlaðgerður, scm liefur setst undir runna framar-
lcga á lciksviðinu og grátið þar, ósjen af hinum).
Hlaðgerður.
Peir geta leyst sig undan Vitis voða,
sem gullið hafa. Eg var arfi rænd
ómálga i vöggu; kirkjurefur kom,
cr faðir minn lá mállaus fyrir dauða,
svo Iagði prestur eyrað o’nað honum
og hrópaði upp: Sjá, hann cr maður guðs!
Tvö gaf hann kotin fyrir sálu sinni
til kirkju minnar. — Jeg fjekk engan arf
G o 11 s k á 1 k
(kemur til hennar).
Hlaðgcrður min pú berst við gremju og grát,
Hlaðgerður.
í burt frá mjer, pú fúli Satans son!
Pú maurasálin hjelsl mjer niðri holu,
pá bólan gekk, og barst par sjálfur út
mitt barn og þitt.
Gottskálk.
Pei! barnið fæddist dautt.
Hlaðgerður.
Jeg fjell í óvit, varð svo einskis vör,
jeg vildi hafa hjúfrað pví við brjósl milt.
Jeg hata pig, og haf þig strax i burl!
G o 11 s k á 1 k.
Pú getur komið öllu saman upp!
Pei! pci! pci! og orðið brend á báli.
(Fer burt frá Hlaðgerði).
Hlaðgerður.
Jeg óska að sjá pig vaða Vítis eld!
O g a u t a n
(við sira Porgcir frammi).
Þú átt að hugga Hlaðgerði sem prestur,
hún situr þarna i sorgum.
Síra Þorgcir.
Ilvcrnig pá?
O g a u t a n.
Með hiíðu cða stríðu!
(Fer frá honum).
Síra Porgeir.
Gott kvöld, Gerður!
Pú ert við gleði og grætur.
III a ð g e r ð u r.
Eátækt mín
pvi valda mun, að cg vcrð aldrci lcyst
frá stórsynd minni.
Síra forgcir.
Pað er starfi prests
að lcysa úr böndum sóknarbörnin sín,
og lcggja líkn við synd.
Hlaðgerður.
En fyrirgefur
kirkjan pín, Porgeir, nafnlaus næturverk?
Hvort skal pað ei til Skálholts?
Síra Porgeir?
Jeg parf ei
að segja sögur þangað. Pegjum, Gerður!
Pú kemur fljótl og skriftar heima í Hruna.
Hlaðgerður.
Ef maður drýgir brot með mæðgum tvcim,
hvað cr þá sektin?
Síra Porgeir.
Sæla og fyrirgefning,
ef dóttirin er fríð, og sýnir svo
pá alúð presti, sem var hinum sýnd.
Hlaðgerður.
Iförð cru kjör pín, kirkja! Fár pað veil,
hve fátæktin er pung! Er dóttir sú
svo fríð í sjón? Og er á öðru völ?
Síra Porgeir.
Pú fagra liljurós!
(Gcngur frá lienni til hiniia).