Óðinn - 01.01.1921, Síða 45

ÓÐINN
45
Illaðgerður.
Tristan minn kom og vildi verja mig,
I*á drap hann Tristan. — Mjer er ei til efs
þú elskar prestinn!
S o 1 v e i g.
Jeg veit það varla sjálf;
æ, vægðu' og segðu' ei meir! — Pað svíður mjer,
ef hugur minn er lesinn.
Hlaðgerður.
Leyndu þá
þvi sem þú hugsar. — Hjer mun verða dans
á jólanóttu. Dansaðu þá dált,
já, ger sem jeg og feldu hulinn harrn
með ofsakæti og með lausri ljetlúð.
Já, vcr sem jeg, þá vita aðrir minst.
S o 1 v e i g.
Og hvaðan á mjer að koma kætin sú?
II 1 a ð g e r ð u r.
Frá höfði, ef ekki hjarla. Jeg stíg dans,
jeg dansa vil, og dansa skal sem óð,
R ö d d T r i s t a n s
(á glugga).
Ur liulu grá þvi hermi’ cg frá,
sem hölda fæsta grunar.
Dauður sjer hvað dulið er,
dansaðu ekki i Hruna.
(Stutl þögii» andvarpandi)
. . . Dansaðu ekki i Hruna!
Hlaðgerður
(hlær).
Svei! Stendur þú á hleri, Heljarskinn? —
Jú! — Verði stiginn draugadans í Hruna,
þá komdu’ í dans!
S o 1 v e i g .
Þú talar svo við Tristan,
sein fyrr var þinn. Mjer finst, að hugsun öll
sje horfin mjer, jeg heyri sjálfsagt rangt.
(Fer).
Lárenz
(keraui' inn frá skrúðhúsinu).
Innan skamms jeg þarfnast hússins hjer
fyrir mig einan.
Hlaðgerður.
Er jeg fyrir hjer
sem annarsstaðar? Veit mjer viðtal, Lárenz,
fyrst að jeg sje þig.
L á r e n z.
Segðu mjer þá stult
Hlaðgerður.
Ó! Lárenz — LáreDZ — minn!
Það ertu enn, þó mjer sje miður leyft
að segja það. Jeg hlustaði eilt sinn á þig
með angri og kvöl. Jeg roðna sjálfsagt sjötug,
ef minnist jeg á mina feimni' og skömm.
L á r c n z.
Hvað átti jeg að gera annað, Gerður?
Var betra að jeg væri ærulaus
við unglingsmey, er hjelt jeg væri hugsjón
síns unga hjarla?
Hlaðgerður.
Pað varð ólán mitt
og ólán þitt.
I, á r e n
Hvað gal jeg annað gert?
Hlaðgerður.
Jú, liafl mig fyrir ástmey eða konu
til hálfs, sem margur góður hefur gert.
Pú hefðir metið mína hjarlans þrá
og ástar varma. —
L á r e n z.
Ert þú vitiaus, Gerður!
Hlaðgerður.
Pá hefðirð' aldrei sálu þína selt
djöflinum fyrir Fríði og Bræðratungu.
L á r e n z.
Jeg selt mig djöfli?
Hlaðgerður.
Eða Ógaulan.
Pað skip er komið sem mun sækja þig.
L á r e n z.
Pað er mjer kunnugt.
Hlaðgerður.
Fer nú Fríður með þjer
á ræningjaskipiö, og svo alla leið
til Vitis þaðan?
Lárenz.
Er það eitt og sama?
Hlaðgerður.
Á slíku skipi’ er dauðasyndin drýgð.
Pú ruplar, stelur, rænir saklaust fólk,
og nauðgar konum, ef þú nær í þær;
þú lieggur af föngum höl'uð fyrir horð,
og sjertu langinn, færðu henging strax,
og sama væntir F’ríðar, ef hún fer.
En fer nú Friður með þjer?
erindi þitt.