Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Side 3

5
laganám sitt af hinu mesta kappi. Sjerstaklega voru það
tvö mál, menntamálið og landbúnaðarmálið, sem hann
bar ríkast fyrir brjósti, enda voru þau aðaláhugamál hans
meðan hann lifði, ekki síst síðustu árin. Þau voru óað-
greinanlega sameinuð í huga hans. Verulegra framfara
í landbúnaði gat hann ekki vænst, nema því aðeins að
almcnn menntun ykist að miklum mun í landinu og bændur
fengju auk þess nauðsynlega sjerþekking á öllu því, er
snerti atvinnuveg þeirra. Því var honum jafnan mjög
umhugað urn, og það þegar á Hafnarárunum, að bændur
og bændaefni öfluðu sjer sem mestrar og bestrar búþekk-
ingar. Var hann þess jafnan hvetjandi að efnilegir menn
fengju styrk til utanfarar til þess að læra og kynna sjer
búnaðarháttu annara þjóða. Þeim fáu mönnum sem komu
til Hafnar í þeim erindum tók hann tveim höndum og
greiddi götu þeirra að svo miklu leyti, sem í hans valdi
stóð. Einn af þeim mönnum er mjög nutu góðvildar P.
Br. og leiðbeiningar á þessum árum var Hermann Jónas-
son. Hann kom til Hafnar haustið 1884 frá Hólaskóla
í þeim tilgangi að leita sjer þeirrar búþekkingar, er hann
ekki hafði getað fengið á Hólum. P. Br. leist vasklega
á manninn og þótti hann líklegur til stórræða landbún-
aðinum til eflingar, ef hann fengi nokkra menntun. Studdi
hann að því með ráðum og dáð að Hermanni yrði utanförin að
sem mestu gagni og síðar varð hann þess mjög hvetjandi
að Hermann reyndi að gefa út tímarit fyrir bændur. P.
Briem átti því ekki hvað minnstan þátt í því að Búnaðar-
ritið, er flutt hefur margar góðar og gagnlegar ritgjörðir,
hóf göngu sína, enda naut það, eða útgefandi þess, að-
stoðar hans fyrst framan af.
Eins og kunnugt er sat Páll Briem á 3 þingum (1887 —
91), sem þingmaður Snæfellinga, og ljet þar mikið til sín
taka, þótt ungur væri. Bar hann ekki hvað sízt landbún-
aðinn fyrir brjósti. í fyrstu ræðunni, sem hann hjelt á
þingi farast honum svo orð:
»Ekkert getur þingið að mínu áliti gjört þarflegra en