Ársskýrsla Ræktunarfjelags Norðurlands - 01.01.1904, Qupperneq 74

(jrjáræktunarstödin á jlkureyri.
Árið 1900 var girtur reitur hjer á bæjarlóðinni c. 550
] faðma að stærð, sem vera átti tilraunastöð fyrir trjá-
ræktina af ýmsum tegundum, sem von var til að hjer gætu
þrifist, var trjáræktarstöðin strax á þessu sumri girt og
undirbúin til fræsáningar og gróðursetningar af plöntum, sem
útvegaðar hölðu verið vorinu áður, bæði frá Danmörku og
Noregi í þessu skyni. Tegundir þær, sem sáð var til og
gróðursettar þetta ár voru einkum þessar:
Greni tvær tegundir, fura tvær tegundir, elri (Alnus)
tvær tegundir, birki, reynir, síberiskt baunatrje, rósir, læ-
virkjatrje, beinviður (Evorimuns), gullregn, gulviður, lön
(Aser), þyrnar, ribs og fl.
Af matjurtum var gjörð tilraun með að sá til hvítkáls,
blómkáls, gulróta, salats, spínats, marventur, pílerter. Enn-
fremur var gjörð tilraun með átta tegundir norskra jarðepla
og eina tegund íslenska og hafra. Þessar tegundir spruttu
allar vel, á norskum jarðeplum var bestur vöxtur þrítug-
falt (Bodö), en minstur tólffalt (Suttom), á íslenskum tvítug-
falt. Almennt var hjer góð jarðeplauppskera þetta ár. Hafr-
arnir náðu fullum þroska.
Þá komið var fram í Júlí og Ágúst um sumarið, sýndist
alt ætla að ganga eptir óskum, plöntur og fræbeð voru í
besta útliti, en í mannskaða veðrinu tvítugasta Sept. um
haustið eyðilagðist að kalla hver trjáplanta, sem gróðursett
hafði verið, því girðingar og annar útbúnaður brotnaði og
fauk um koll, var því aðeins mjög fátt eptir af þeim plönt-
um, sem gróðursettar höfðu verið og sum fræbeðin eyðilögðust,
en þá var ekki hægt að bæta úr þeim skaða á því hausti.