Eimreiðin - 01.09.1900, Page 55
215
er hlýtur að verða honum til hnekkis á margar lundir, sem hér
yrði of langt upp að telja.
Um önnur húsdýr er varla að tala, því þó fáeinar geitur séu
á nokkrum stöðum, þá gætir þeirra lítið. Pær vóru 1896 tæpar
100 á öllu landinu. Af alifuglum er varla um annað en hæns að
ræða. (í fornöld höfðu menn á íslandi fjölda svína og gæsa, en
slíkt þekkist ekki nú).
Garðyrkjunni hefir farið mikið fram á hinum síðustu árum.
Pannig hefir t. d. uppskera af kartöflum og rófum hér um bil sex-
faldast á 10 ára tímabilinu 1885—95 (kartöflur: 1885: 2,953 tn.,
1895: 18,170 tn.; rófur: 1885 : 2,820 tn., 1895: 16,163 tn.). Aftur
hefir heyaflinn staðið nokkurnveginn í stað síðustu 10 árin, verið
um x/2 milj. hesta af töðu og 1 milj. hesta af útheyi a ári, stund-
um litlu meiri og stundum minni eftir árferði.
Að jarðabótum hefir töluvert verið unnið nú síðustu árin.
Árið 1897 vóru þannig sléttaðir 320,756 □ faðmar í túnum, kál-
garðar auknir um 50,438 □ faðma, hlaðnir túngarðar 24,329 □ faðm-
ar, gerðir varnarskurðir 16,471 faðm., vatnsveitingaskurðir 34,879
faðm o. s. frv. En þrátt fyrir allar þessar jarðabætur er þó ekki
enn lengra komið en það, að ræktað land (tún og kálgarðar) á
öllu landinu er ekki nema tæpar 3 □ mílur (2,92) og af flæðiengi
ekki nema -^/2 □ míla. Pegar miðað er við stærð landsins (1903
□ mílur) má því svo að orði kveða, að alt landið liggi enn í
órækt, þar sem hinn ræktaði hluti er ekki nema eins og krækiber
í ámu.
Hins vegar er það ljóst, að nú er vaknaður töluverður áhugi
á að efla landbúnaðinn og rækta landið, því á hinum síðustu árum
hefir mikið verið gert í þá átt bæði af hálfu einstakra manna,
landsstjórnarinnar og þingsins. Pað hefir verið stofnað garðyrkju-
félag, fjöldi minni búnaðarfélaga og eitt allsherjarbúnaðarfélag fyrir
alt landið. Enn fremur hefir verið settur á fót búnaðarskóli í
hverju amti. Af landsfé er nú á hverju ári veitt töluvert fé bæði
til búnaðarfélaga og búnaðarskólanna, og á fjárlögunum hefir verið
veitt heimild til að lána bændum fé til hinna stærri jarðabóta með
vægum kjörum. Pá hefir og verið veitt fé til að koma upp
mylkiskenslu og verðlaunum heitið fyrir útflutt smjör. Fé hefir
og verið veitt til trjáplöntunar, til rannsókna á fóðurjurtum, til
gróðrartilrauna o. fl. Er þetta alt ekki lítil framför, þegar miðað
er við, hvað gert var fyrir landbúnaðinn áður en við fengum lög-