Eimreiðin - 01.09.1905, Side 18

i78
ar eldsneyti brennur í ofni.
Tökum sem dæmi treiniofn
(magasínofn). Pað er algeng-
asta ofnlagið heima og þyk-
ir reynast vel, enda eru þeir
að mörgu leyti miklu betri
en vindofnarnir gömlu. Ef
ofninn er hirtur sem vera
skal, er farið þannig að. Eld-
holið er fylt með eldsneyti
og kveykt upp ofan frá.
Pegar vel er kviknað í ofn-
inum, er ofndyrunum lokað
og lofti ekki hleypt inn í
ofninn nema um loftsnerl-
ana, og má opna þá eða loka
þeim eftir þörfum, svo að
ofninn haldist mátulega heit-
ur. Loftið, sem sýgst inn
um loftsnerlana, fer upp í
gegnum ristina, og þegar
það kemur þangað, sem elds-
neytið er í glóð, verður meiri
eða minni hluti súrefnisins
samruna við kolaefni elds-
neytisins. Hve mikill hluti
súrefnisins eyðist, fer mjög
eftir hraða þeim, sem loftið
streymir með gegnum ofn-
inn. Pví hægar sem það
fer, því betur nær glóðin að
verka á það og tæma úr því
súrefnið, og því minna óþarfa
loft streymir þá gegnum ofn-
inn. Loftið, sem sleppur
gegnum glóðina, er því
venjulega svo súrefnissnautt,
að það er lítt hæft til að við-
halda bruna. Við koks
24. mynd.