Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1920, Side 113

Eimreiðin - 01.09.1920, Side 113
EIMREIÐINl FRESKÓ 369 En ef til vill geri eg henni nú aftur rangt til, eins og fyrst, þegar eg sá hana. Dagarnir elta hver annan, dimmir og kaldir og leiðir. Mér þykir nú vænt um kvöldin, að geta kveikt og sest að einn með stóra hundinum hér í lesstofunni. Hún er orðin eins og heimili mitt. Yfiskógarvörðurinn spurði mig í gær, hvort eg vildi ekki koma á veiðar. Ómögulegt er að lýsa með orðum þeirri fyrirlitningu, sem skein úr svip hans þegar eg sagði honum, að mér mundi alveg ómögu- legt að drepa nokkra skepnu. Vinnufólkið alt telur mig vera meinlausan bjána. Eg vinn af kappi að málverkunum, þegar birtan leyfir. Eg fer oft á hestbak og geng og les töluvert. Hér eru þúsundir af bókum á frönsku og latínu, en mjög fáar á itölsku. Myndin af Esmée stendur í grind í norðurenda lesstofunnar. Við sitjum svo báðir hér, eg og Bernwick, hundurinn, horfum á hana og söknum hennar, hver upp á sína vísu. Eg er ekki í neinum vafa um, að hann þekkir hana á myndinni. í gær var afmælisdagurinn hennar. Ráðsmaðurinn lét í nafni bennar gefa öllum fátækum á margra mílna svæði veitingar og gjafir. En mér sýndist samt allir vera óánægðir á svipinn og skapillir. Þeir finna það víst vel, að henni er sama um þá alla, og þekkir þá ekki einu sinni í sjón. Eins og hún gæti orðið vinsæl meðal þeirral í dag er öskrandi snjóbylur. Jörðin er alhvít og eikar- trén eru tröllsleg í fannkynginu. Eg fór út og sá, hvernig veiðidýrunum var gefið. Nerina át úr hönd minni. Það er ískalt. Eg kenni í brjósti um fátæka fólkið. Ráðsmað- urinn hefir látið skifta miklu af kolum og fötum milli þeirra. Hún hefir aftur skrifað mér stutt bréf. Hún segir mér þar, að hún sitji nú undir blómstrandi trjánum í 20 stiga hita og horfi út á skínandi hafflötinn. Hún spyr mig að því, hvort eg öfundi sig ekki stundum. En eg öfunda blómin, sem eru í návist hennar — og svara henni svo auðvitað — og það er að verða sannleikur — að mér þyki æ vænna og vænna um þessa nístandi storma, þetta snjóþakta landslag, þessa skuggalegu skóga, þessa rökkur- 24
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.