Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.1987, Blaðsíða 30

30
LAUGARDAGUR 14. NÖVEMBER 1987.
LAUGARDAGUR 14. NÓVEMBER 1987.
43
Bogi Agústsson, aðstoðarframkvæmdastjóri Ríkisútvarpsins:
„Samkeppnin hiistir upp í mönnuma
- og gerir fréttamennskuna betri
Bogi Ágústsson, aðstoðarframkvæmdastjóri Ríkisútvarpsins og fyrrum fréttamaður sjónvarps, ætl-
ar að kveðja gamla vinnustaðinn áður en langt um líður og taka að sér stöðu blaðafulltrúa
Flugleiða. Hann segist hafa verið ánægður hjá RÚV, bæði sjónvarpinu og útvarpinu, en hann
hafi aldrei ætlað sérað vera þartil æviloka. Reyndarsegist hann hafa verið á förum frá Ríkisút-
varpinu þegar honum bauðst fyrirtæpu ári staða aðstoðarframkvæmdastjóra útvarpsins. Nú,
aðeins ári síðar, er hann hins vegar á förum. Hann var spurður hvers vegna.
„Ég fékk mjög gott tilboð frá Flug-
leiðum," svarar hann strax. „Eg
ætlaði að vera hér í tvö til þrjú ár í
viðbót en tilboð Flugleiða breytti
því,“ segir hann. „Ég var búinn að
vera á fréttastofu sjónvarpsins í tíu
ár, síðustu tvö árin í Danmörku. Tíu
ár er langur tími á sama stað. Á
meöan ég gegndi störfum í Dan-
mörku urðu allmiklar mannabreyt-
ingar á fréttastofunni sem gerðu að
verkum að mér fannst minna mál
að hætta. Bæði hafði ég alltaf ætlað
mér að skipta um starf og einnig
fannst mér, þegar ég kom heim aft-
ur, að fréttastofan væri orðin nýr
vinnustaður. Ég hafði hugsað mér
að hætta alveg hjá Ríkisútvarpinu
og var með ýmislegt annað í huga.
Ég var með starfstilboð í höndunum
sem ég vil ekki segja nánar frá. Þeg-
ar mér bauðst staða aðstoðarfram-
kvæmdastjóra útvarpsins ákvað ég
að þiggja hana og hér hefur mér liðið
vel. Starfið hefur verið ánægjulegt á
þessum umbrotatímum."
Hefði orðið öðruvísi
- Var staða aðstoðarframkvæmda-
stjórans ekki búin til einungis til að
koma rás 2 upp í samkeppninni?
„Nei, engan veginn. Staðan var
búin til fyrir báöar rásir. Rás 2 var
lögð niður sem sérstök deild eins og
hún var áður. Núna er henni stjórn-
að af hinum ýmsu framleiðsludeild-
um útvarpsins, alveg eins og rás eitt.
Ég hef alls ekki verið neiit meira
yfir rás 2. Ef ég hefði verið deildar-
stjóri þar heföi ég breytt henni
ööruvísi."
- Hvernig ööruvísi?
„Ég veit ekki hvort ég á að segja
frá því. í fyrsta lagi mætti túlka það
sem gagnrýni á mína félaga og í öðru
lagi held ég ennþá aö ég hafi ein-
hverjar hugmyndir sem aðrir gætu
grætt á,“ svarar Bogi en bætir um-
svifalaust við: „Nei, það er of mikið
sagt. Fyrst og fremst er það að ef ég
hefði verið í daglegu vafstri á rás 2
þá hefði ég gert hlutina öðruvísi og
það er mjög eðlilegt. Það hafa allir
sínar skoðanir og ég er ekkert að
segja að ég hefði gert betur og ekki
verr. Ég get tekið sem dæmi að dæg-
urmálaútvarpið, sem er á rás 2, ber
mjög mikil persónueinkenni deildar-
stjórans, Stefáns Jóns Hafstein, og
mér finnst það ekkert óeðlilegt því
til þess var hann ráöinn. Eins hefði
verið ef ég hefði verið í hans starfi,
þá hefði þetta verið öðruvísi. án þess
að ég sé að leggja nokkurt mat á
gæði," hélt Bogi áfrain.
Rás 2 er útvarp, ekki diskótek
- Heföirðu viljað að rás 2 hefði þró-
ast öðruvísi?
„Ekkert endilega. Ég fer ekki ofan
af því að ef við erum að flokka sam-
keppnisstöðvarnar Bylgjuna, Stjörn-
una og rás 2 þá er hver stöð með sínu
sniði og rás 2 er núna orðin þyngst
að því leyti að þar er mest talmál og
efnisumfiöllun. Ég leyfi mér kannski
að segja að rás 2 er útvarp, ekki
diskótek."
- Þú meinar að rás 2 sé ekki tónlist-
arútvarp:
„Rás 2 er tónlistarútvarp á milli 10
og 16 en á morgnana og síödegis er
hún dægurmálaútvarp.“
- Heldur þú að hlustendur, sem ekki
ná einkastöðvunum, sætti sig við
það?
„Ég vona það. Við uppbyggingu
dagskrár beggja rása hefur verið tek-
ið tillit til þess sem hin rásin býður
upp á. Ef við erum að spila tónlist á
rás eitt þá spilum við ekki svipaða
tónlist á rás 2. Fólk á að geta valið.
Eftir klukkan 18 á daginn er ekki
eins mikið talmál i dægurmáladeild-
inni því þá fara í gang talmálsþættir
á rás eitt. Þannig látum við hlutina
verka á víxl. Dægurmálaútvarpið er
hlutur sem langan tíma tekur að
koma í gang og fínpússa. Stjórnendur
þess eru flestir vanir útvarpsmenn
en með ólíka reynslu. Kolbrún Hall-
dórsdóttir og Sigurður Þór Salvars-
son hafa minni reynslu á frétta-
tengdu s\iði en Ævar Kjartansson
en meiri reynslu af tónlistarútvarpi.
Ég held að dægurmáladeildin sé á
réttri leið.“
Stjórnunarstarf
- Hvert hefur verið þitt starf í þess-
ari uppbyggingu?
„Fyrst og fremst er mitt starf
stjórnunarstarf. Mikið af daglegum
ákvörðunum kemur á mitt borð. Ég
sit útvarpsráðsfundi í fiarveru Elfu-
Bjarkar Gunnarsdóttur fram-
kvæmdastjóra. Þegar fyrirtæki er
komið í þessa stærð, sem Ríkisút-
varpið er, þá er mikill rekstur í
kringum það. Ég vil ekki ekki þakka
mér frekar en samstarfsfólki mínu
breytingarnar sem gerðar hafa verið
á dagskrá Ríkisútvarpsins á þessu
ári sem ég hef starfað hér. En ég vil
leyfa mér að segja að í helgardagskrá
rásar eitt er úrvalsefni núna. Ég ef-
ast um aö Ríkisútvarpið hafi nokk-
urn tíma boðið upp á jafngóða
dagskrá. Ég held því fram og er harð-
ur á því að Ríkisútvarpið er miklu
betra núna en það var fyrir þremur
árum og það er samkeppninni að
þakka. Hún hristir upp í mönnum
og neyðir þá til að horfast í augu við
ýmsa hluti og það hefur gerst hérna
hjá okkur. Það skemmtilega er að
það á ekki síður við um rás eitt en
rás 2,“ segir Bogi og leggur þunga
áherslu á það sem hann segir um
leið og hann fær sér nikótíntyggjó.
„Ég er enn einu sinni hættur að
reykja, hef ekki reykt í tvo mánuði
og gengur ágætlega. Tyggjóiö hjálpar
mér þvi ég er algjör nikótínisti og fæ
fráhvarfseinkenni. Annars reykti ég
næstum ekkert þau tvö ár sem ég var
í Danmörku," heldur hann áfram og
ég spyr þá hvort hann sé feginn að
vera hættur á sjónvarpinu:
„Ég hugsa aldrei um það þannig.
Ég var ekki að komast frá neinu þar.
Hins vegar sakna ég þess stundum
að vera ekki í fréttum. Frétta-
mennska er ein af þeim starfsgrein-
um sem heldur mikiö í fólk.“
- Gætir þú hugsaö þér að fara í
fréttamennsku aftur?
„Alveg hiklaust. Ég gæti mjög vel
hugsað mér þaö. Þegar ég kom hingað
til hljóðvarpsins þá var ég ekki að ráða
mig í ævistarf. Ég er þannig gerður að
ég gæti ekki séð mig í einhveiju
ákveðnu starfi það sem eftir er.“
Nöldur á göngum
- Finnst þér Ríkisútvarpið ekki vera
mikil stofúun?
„Áttu við í neikvæðri merkingu,
svona þurr og formleg eins og sumar
ríkisstofnanir? Að sumu leyti, öðru
ekki, en þó að þvi leytinu til að öllum
fyrirtækjum, sem ná ákveðinni
stærð, hættir við að verða hægfara.
Það getur verið erfitt að taka ákvarð-
anir og það getur verið erfitt aö láta
ákvarðanir standast. Hér hafa þó
komið til nýir stjórnunarhættir sem
byggjast á því að allt upplýsinga-
streymi frá starfsfólki til yfirmanna
og öfugt verði kerfisbundið og miklu
betra en verið hefur. Byggt hefur
verið upp fundakerfi sem á að sjá til
þess að allar upplýsingar komist báð-
ar leiðir og allir eigi jafna möguleika
á frumkvæði í hverju sem er eða
gagnrýni. Með þessu móti á að vinna
betra starf. Starfsmenn eiga að vita
af hverju ákvarðanir eru teknar og
að ekki sé nein hentistefna í gangi.
Upplýsingar eru ekki læstar niður í
skrifborðsskúffu og notaðar sem
valdatæki. Allir eiga að vita sem
mest.“
- NúhefurmaðurheyrtaðhjáRíkis-
útvarpinu sé sífellt verið að bæta við
yfirmönnum en ekkert sé gert til að
mæta aukinni samkeppni:
„Auðvitað er skemmtilegt að kjafta
á göngum og segja að hver silkihúfan
sé upp af annarri. Þetta er misskiln-
ingur. Dagskráin hefur aukist um
tugi prósenta, bæði í útvarpi og sjón-
varpi. Dagskrárgerðarmönnum
hefur fiölgað gífurlega, t.d. frétta-
mönnum á fréttastofu sjónvarpsins.
Minnst fiölgun hefur orðið í yfir-
stjórninni. Þrátt fyrir að menn segi
á göngum að alltaf sé verið að fiölga
yfirmönnum og samt gerist ekki neitt
þá gera menn sér ekki grein fyrir
fiölguninni á öðrum stöðum. Það er
líka alltaf mjög ódýrt að vera með
gagnrýni á göngunum. Ég játa á mig
að hafa látið svona líka. Nöldrið get-
ur haft sínar afleiðingar sem menn
gera sér ekki grein fyrir. Af hverju
koma þeir ekki til yfirmannanna
með umkvartanir?“
- Er ekki bilið of langt á milli?
„Nei, það á ekki aö vera og verið
er að koma í veg fyrir það hér.“
- Hefur það gengiö upp?
„Það er ekki mitt að svara því. Ég
veit ekki um allt en heilmikið hefur
gengið upp hér. Fólk hefur séo að
hlutir mættu betur fara og haft frum-
kvæði að breytingum. Þannig hafa
margar breytingar veriö gerðar.
Þessa hluti er verið að þróa og það
getur tekiö langan tíma aö breyta
hugsunarhætti manna," segir Bogi
ennfremur og tekur upp bók af borð-
inu hjá sér og spyr hvort ég hafi lesið
hana. „Þetta er bók um stjórnunar-
aðferðir eftir Jan Carlson, forstjóra
SAS, mjög fræg bók sem heitir Rífum
pýramídana. Ég gæti ekki verið meira
sammála þessari bók. Hún gengur út
á aö allar upplýsingar milli sam-
starfsmanna berist eins fljótt og vel
og hægt er og að frumkvæði og ábyrgð
hins almenna starfsmanns eigi aö
vera eins mikið og mögulegt er.“
- Ertuaðbúaþigundirnýjastarfið?
„Nei, ekki meö lestri þessarar bók-
ar. Það er hrein tilviljun að bókin
skuli vera eftir forstjóra SAS. Þessa
bók sendi mér Ingólfur Hannesson,
starfsmannastjóri Eimskips og fyrr-
um íþróttafréttamaður. Við erum
sammála um marga hluti í stjórnun
og viljum breyta. Margir gamlir
starfsmenn eru ekki vanir því að
opið sé inn til yfirmannanna og að
þeir geti sagt hvað sem er viö- þá.
Eitt af því sem heillar mig við nýja
starfið er að svipuð viðhorf ríkja hjá
forustumönnum Flugleiða og þar
segja menn að mesta auðlind þeirra
sé starfsfólkið.
Ég á erfitt með að sjá mig sem ein-
hvers konar „yfirmann" og vera ekki
með í öllu því sem er að gerast hérna.
Margrét Jónsdóttir fréttamaður
sagði við mig þegar ég byrjaði hérna:
„Komdu bara öðru hvoru og drekktu
kaffi með okkur. Ef þú gerir það get-
ur þú ekki gert margt vitlaust.“
Þannig er viðhorfið. Starfsfólkið hef-
ur komið hingað og talað við mig og
Elfu-Björk svo ég held að flestir hafi
það á tilfinningunni að hægt sé að
koma og ræða málin.“
Ömurlegt að vera einn
á hótelherbergi
- Hefur þú verið ánægður í þessu
starfi?
„Ég hef veriö mjög ánægður hér
og það verður erfitt að hætta. Ég hef
unnið við Ríkisútvarpið frá því ég
hætti í Háskólanum og þetta er eins
og að fara að heiman. Ég held að
Ríkisútvarpið sé mannlegur vinnu-
veitandi.“
- Veistu út í hvað þú ert að fara?
„Já. Áður en gengið var frá ráðn-
ingunni átti ég viðræður við forystu-
menn hjá Flugleiðum og þar var
dregin upp mjög góð skilgreining á
starfmu og skyldum og til hvers
væri ætlast af mér. Aðalstarf blaða-
fulltrúa er að annast tengsl Flugleiða
viö almenning ogfjölmiðla en auðvit-
að er margt annað sem tengist
starfinu.“
- Finnst þér gaman að ferðast?
„Ef eitthvað er leiðinlegra en að
hanga einn á hótelherbergi þá veit
ég ekki hvaö það er. Ég fékk alveg
nóg af því að vera einn á flækingi er
ég var fréttamaður í Kaupmanna-
höfn, enda var ég orðinn fær í því
að ljúka öllum mínum erindum á
einum degi. Ferðalög eru spennandi
að vissu marki en það getur líka orð-
ið of mikið af þeim. Ég geri mér grein
fyrir að blaðafulltrúastarfinu fylgja
talsverö ferðalög og ég verð að bíta
í það súra epli. Ég er hins vegar ekki
að segja að það sé einhver þungur
kross að bera að þurfa að ferðast því
þaö getur líka verið gaman.“
Fjölskyldan stækkar
Bogi Ágústsson bjó um tveggja ára
skeið í Danmörku ásamt eigirikon-
unni, Jónínu Maríu Kristjánsdóttur,
syni þeirra, sem er sjö ára, og á með-
an á dvölinni stóð bættu þau viö sig
dóttur sem í dag er 16 mánaða göm-
ul. Fjölskyldan er reyndar enn að
stækka því von er á nýjum fjöl-
skyldumeölimi í heiminn í desember.
Ennfremur eru þau þessa dagana að
leita að stærri íbúð.
- Ertu mikill fjölskyldumaður?
„Já,“ svarar Bogi, „mér líður best
heima með fjölskyldunni. Ég þurfti
að vera mikið heima á meðan við
vorum í Danmörku, hlusta á útvarp,
horfa á sjónvarp og lesa blöð. Við
fórum því mjög lítiö út. Þar sem ég
var búinn að vinna við sjónvarp hér
heima í átta ár og flestir á íslandi
þekktu á mér andlitið var ég löngu
orðinn vanur því að fara ekki út. Það
er langt síðan skemmtistaðaferðir
voru skornar niður í ekki neitt.“
Morðið á Palme eftirminnilegt
- Þú lentir í mörgum stórfréttum
meðan þú varst í Danmörku:
„Já, það er rétt, enda þótt þær hafi
ekki alltaf verið skemmtilegar. Eftir-
minnilegasta fréttin var auðvitað
Palmemoröiö. Það vildi þannig til að
kvöldið, sem morðiö var framið, var
okkur hjónunum boðið í breska
sendiráðið til kunningja okkar sem
hafði verið hér heima á íslandi. Þetta
var eitt af fáum skiptum sem við fór-
um út. Þegar við komum heim
klukkan þrjú um nóttina var síminn
rauðglóandi og þá var það fréttastof-
an hér heima að hringja og láta mig
vita af morðinu. Þá höfðu engar frétt-
ir verið birtar um það í Skandinavíu.
Ég svaf ekkert þessa nótt, þurfti að
panta kvikmyndatökulið, klippingu,
gervihnattatíma og snúast í öllu því
sem til þurfti. Ég fór með fyrstu vél
um morguninn yfir til Svíþjóðar og
var kominn inn í miðbæ Stokkhólms
um tíuleytið. Þá höfðum við tvo tíma
til að taka og klippa efnið því það var
búið að bóka svo mikið af gervi-
hnattasendingum að við urðum að
vera mjög snemma um daginn með
sendingu. Það tókst þó og hófum við
útsendingu klukkan fjögur í sjón-
varpinu hér heima og einnig vorum
við búnir aÖ tengja beint við sænska
sjónvarpið þannig að við fengum líka
umfjöllun þess um málið. Mjög erfitt
var að vinna þetta og það reyndi á
mann. Andinn í Stokkhólmi þennan
dag var slíkur að ég hafði aldrei upp-
lifað aðra eins stemningu. Það var
þrúgað andrúmsloft og margt fólk á
götunum og allir alvarlegir á svip.
Það var mjög þungt yfir fólkinu. Á
morðstaðnum sjálfum grét fólk og
var ekkert að leyna því. Þetta var
mjög eftirminnilegt."
- Þú fékkst orö fyrir að vera mjög
duglegur á þessum tveimur árum:
„Það féll á mínar herðar að rétt-
læta þetta starf því það var dýrt að
hafa mann þarna úti, kostar um 3
milljónir á ári. Ég þurfti að sýna fram
á að þetta væru peningar sem væru
vel nýttir."
Spennandi vinnustaður
Bogi, sem er 35 ára, segist hafa ver-
ið tíu sumur til sjós á fraktskipum,
sennilega vegna áhrifa frá föður sín-
um, Ágústi Jónssyni, sem var skip-
stjóri. „Strákar voru hættir að fara
i sveit þegar ég var 15 ára og unnu
á sumrin,“ segir hann. Bogi er alinn
upp í vesturbænum og býr þar enn.
Hann segist hafa gengið þessa venju-
legu menntaleið: Melaskóli, Haga-
skóli, MR og síðan Háskólinn.
„Þaðan fór ég að vinna hjá sjón-
varpinu sem erlendur fréttamaöur
en þá voru aðeins sex fréttamenn á
deildinni. Þetta var náin samvinna,
að'eiris þrír á vak't; Með mér á vakt
voru Eiður Guðnason og Sigrún Stef-
ánsdóttir. Ég tók við af Jóni Hákoni
Magnússyni. Sjónvarpið var spenn-
andi vinnustaður á þessum tíma en
hins vegar fylgir því að vinna á sjón-
varpi að maður veröur þekktur og
það getur verið þreytandi.“
Útvarpsráð hliðhollt
starfseminni
- Nú hefur starfiö á fréttastofunni
breyst með tilkomu samkeppninnar
við Stöð 2:
„Já, og ég vona bara að samkeppn-
in hafi orðið til þess að gera starfið
enn skemmtilegra en áður. Þegar
maöur er einn um hituna þá skiptir
ekki svo miklu máli hvort fréttin,
sem enginn annar getur sýnt, birtist
í dag eða á morgun. Núna veit maður
aldrei nema Stöð 2 sé að vinna sömu
fréttina og þá verður að korna henni
út.“
- En er ekki erfitt að vera í sam-
keppni og vinna hjá ríkinu?
„Nei, það held ég ekki. Það hefur
verið rætt mikið um að útvarpsráð
sé dragbítur á allt og alla en ég er
ekki sammála því. Það sem kom mér
á óvart, þegar ég byrjaöi að sitja út-
varpsráðsfundi, var hversu lítil
flokkapólitík þar er. Útvarpsráðs-
menn eru oftast reiðubúnir til að
leyfa embættismönnum Ríkisút-
varpsins að ráða því sem þeir vilja
ráða. Hins vegar finnast dæmi um
að útvarpsráð hefur flækst fyrir góð-
um málum. Mér finnst miklu verr
talað um útvarpsráð heldur en efni
standa til. Allir útvarpsráðsmenn,
sem ég hef kynnst, vilja utvarpinu
vel og fyrst þú spyrð sérstaklega um
formanninn þá hefur Inga Jóna
Þórðardóttir- staðið-sig vel, Ef það er
einhver sem ég vildi fá sem formann
áfram þá er það hún. Inga Jóna stýr-
ir fundunum vel og röggsamlega og
hún hefur miklá kunnáttu á þessu
sviði. Raunar óttast ég ekkert um
framtíð Ríkisútvarpsins - þótt það
sé í fárviðri ög ólgusjó er skútan
traust, mannskapurinn góður og
skipstjórinn fyrsta flokks."
- Nú styttist í að nýtt útvarpsráð
veröi kosið. Eru það margir núver-
andi útvarpsráðsmenn sem hætta?
„Ég veit ekkert um þaö. Ég hef að
vísu heyrt af breytingum en það er
ekki mitt að skýra frá þeim. Ég vona
bara að nýtt útvarpsráð veröi jafn-
hliðhollt Ríkisútvarpinu og það sem
nú er.“
Fínt lið á Stöd 2
- Stöð 2 hefur safnað að sér góðurri
fréttamönnum og er í hörkusam-
keppni við Ríkisútvarpið. Hvernig
finnst þér að þeim þar hafi tekist?
„Þeir eru með fínt lið en mér finnst
leiðinlegt að gera samanburö. Þeir
eru með aðra stefnu en Ríkisútvarp-
ið. Ef ég hefði verið beðinn um það
fyrir rúmu ári, áður en Stöð 2 fór í
loftið, að segja til um fréttir á þeim
fjölmiðli þá hefði ég haldið að þar
yröu litlar ,.lokal"fréttir. Þaö sem
Stöð 2 hefur gert er aö hún hefur
orðið alvöru samkeppnisaðili við
Ríkissjónvarpið og það er meira en
ég átti von á. Út af fvrir sig er það
hrós fyrir hana að vera beðinn um
samanburð á þessum tveimur stöð-
um. Þar hefur verið unnið gott starf.
það er ómældur metnaður hjá þessu
fólki og það hefur skilað sér. Mér
finnst fréttatími þar samt ekki betri
en fréttatími ríkissjónvarpsins. Mið-
að viö þann tíma, sem Stöð 2 hefur
haft, og aðstæður, er hann samt ótrú-
lega góður."
Félagarnir tvístruðust
- Gætir þú hugsað þér að vera frétta-
maður í þeim hópi?
„Af hverju ekki? Ég hef unnið með
mörgu af þessu fólki. eins og Palla
Magg. Sigurveigu og Ólafi Friðriks-
svni og mörgum í tækniliðinu. Einar
Sigurðsson fór á Bylgjuna og þannig
hefur maður séð félaga sína tvístr-
ast. Hvert ættu einkastöðvarnar líka
að sækja hæfa starfskrafta nema á
Ríkisútvarpið? Það má kannski segja
að það hafi verið tilviljun að ég var
ekki í þeim hópi sem fór. Ég var í
Danmörku á þeim tíma. Revndar
hefur mér stgðið til boða að starfa
hjá öörum fjölmiðlum en Ríkisút-
varpinu en ég hafnaði því. Ég hlakka
hins vegar til aö byrja hjá Flugleið-
urii og mér líst vel á starfið^-ságði
Bogi Ágústsson. „Ég ætla að klára
nokkur verkefni hér áður en ég hætti
og vonast til að ég geti unnið með
eftirmanni mínum og komið honum
inn í verkið. Hann hefur ekki enn
verið ráöinn. Ég ætla að vera heima
í desember. því þá eignumst við
þriðja barnið. og janúar ætla ég að
nota til að ganga frá hér á skrifstof-
unni." -ELA
(